Hey, ten eerste bedankt dat jullie zo eerlijk zijn. Aan dat soort adviezen heb ik zeker een hoop. Misschien kom ik inderdaad denigrerend over, lokaal moet ik eerlijk zeggen dat ik er met haar ook niet over in gesprek kan raken. Ik heb wel eens gevraagd of ze geen interesse heeft in een rijbewijs te halen maar dat heeft ze niet.. Ze heeft een diploma waarbij ze moeilijk aan een " leukere " baan kan komen want ik weet wel dat ze het ook niet fijn vind constant achter de kassa. Dat ik zei dat ze wat achterloop in ontwikkeling baseer ik dan ook op dat ze geen aanstalten maakt tot, in mijn ogen toch wel belangrijke prioriteiten. Zoals een eigen woning is ze ook niet naar opzoek.. Ik heb haar echter hier nooit op aangesproken omdat ik haar niet wil kwetsen, ik respecteer dat dat haar prioriteit niet is, maar soms maak ik me wel zorgen om haar, waarom ze dat niet doet. Tuurlijk zijn we beide jong, ik ben inderdaad 24 en zei +/- 3 jaar ouder. Ik bedoel het in ieder geval niet negatief over haar, meer van een zorgelijke kant, omdat ik haar gun dat ze een leuke baan heb waar ze geen last van der nek krijgt omdat ze 7 uur per dag achter de kassa zit, en waar ze lekker haar eigen woningtje heeft. Ze is overigens geen uitgaanstype, daar heeft ze ook geen behoefte aan. Verder ga ik inderdaad eens met haar praten. Misschien ziet ze mij inderdaad niet meer als vriendin zitten, omdat we beide in zo een ander deel van ons leven zitten, of om wat voor reden dan ook. Neemt niet weg dat ik het niet zonde zou vinden, ze is namelijk een hele leuke meid, en zeker na elkaar al zolang kennen had ik het gewoon heel leuk gevonden dit, ondanks alles, op een andere manier met haar te delen. Als ze het moeilijk vind er mee om te gaan had ze toch ook met mij kunnen praten? We zijn jong, maar ook volwassen... Ze weet ook dat ik iemand ben waar je eerlijk tegen kan zijn. Als je het niet met me eens ben weet ze dat ze me dat kan vertellen en dan probeer ik het op te lossen. Ieder geval heel erg bedankt voor jullie lieve, en eerlijke berichtjes !