Hallo, Ik zit op dit moment midden in een sollicitatie procedure voor een nieuwe baan. Daar krijg ik waarschijnlijk eerst een jaarcontract. Op zich ben ik er helemaal enthousiast over,maar ik maak me om 1 ding zorgen. Mijn vriend en ik hebben al een beetje bedacht om ergens volgend jaar mei/juni met de pil te stoppen. Maar mocht het dan snel raak zijn, dan zit ik nog met dat jaarcontract. Meningen zijn erover verdeeld, maar ik ben bang dat mijn contract dan automatisch niet verlengd gaat worden. En dan zit ik dus zwanger zonder baan. De baan die ik nu heb bevalt ook, alleen wil ik graag wat nieuws en bij de nieuwe baan zit ik een stuk dichter bij huis. Zou ik het risico moeten nemen of gewoon blijven waar ik zit? Of de baan nemen en dan wachten tot ik een vast contract heb? Maar dat is ook dan weer zo raar. ( en duurt weer zoooo lang nog, en t kriebelt nu eigenlijk al ) Wat denken jullie? Groetjes Debby
Tja je moet je gevoel laten spreken en anders gewoon kenbaar maken tijdens bijv. het laatste gesprek... Ik ben vorig jaar met een nieuwe baan begonnen werd meteen in die maand zwanger. meteen in ronde 1. Tja toen ikhet vertelde vonden ze het geen probleem. Ze hadden er al rekening mee gehouden dat het zou kunnen gebeuren. Dat doe ik zelf ook als ik mensen aanneem. Je houdt er toch rekening mee. Maar als je gewoon de beste bent voor de baan. Dan neem je die kans op de koop toe. Mijn vriendin werd trouwens nog aangenomen toen ze 4,5 maand zwanger was. ... Succes met je keuze!
Tja, weten ze dat je een 2e wilt? Hoe belangrijk is een vaste baan voor je? Dit is iets waar jij alleen zelf over kan beslissen!
Je bent ze niets verplicht in ieder geval om te vertellen over eventuele kinderwens. Ik zou gewoon voor die nieuwe baan gaan. Ik werd ook na een maand zwanger toen ik een nieuwe baan had, zou een tijdelijk baan zijn voor drie maanden, maar na die tijd kreeg ik zelfs een vast contract aangeboden, al wisten ze ondertussen dat ik zwanger was. En wie zegt dat je van de een op de andere dag zwanger bent, wie weet gaan daar ook wel maanden overheen. Het is inderdaad maar wat je zelf wilt, het is een risico, je moet zelf bepalen of je dat wilt nemen of niet.
Ik ben net 3 weken begonnen met mijn nieuwe baan en sinds 2 maanden gestopt met de pil. Ik heb ook eerst een jaar contract en wist toen ik ging stoppen ook al dat ik aangenomen was. Ik ben 29 en ben echt toe aan een kindje. Natuurlijk is een baan ook belangrijk, maar ik ben van mening als je er zelf positieft tegenover staat en goed laat zien wat je op de werkvloer waard bent dan komt het vast wel goed! En bedenk dat het zwanger raken ook nog een jaar kan duren... Ik zeg: volg je gevoel. Als het tegen die tijd goed voelt, DOEN! Succes!
ik neem aan dat hun zelf wel kunnen inzien dat een vrouw van 26 met een klein kindje misschien wel een 2e kindje zou willen ! Dus ik zou gewoon je gevoel volgen en als je kunt laten zien wat je waard bent zal het waarschijnlijk wel goed komen.. Als je stopt met de pil , wil het ook niet zeggen dat je gelijk zwanger mag worden ! Succes en ik hoop dat je voor jezelf het juiste besluit neemt
Heb je niets gezegd in het solli-gesprek? Hoe vond je dat? Wat voor soort functie heb je nu?....Haha sorry lijkt wel een kruisverhoor, maar ik zit in dezelfde situatie. Ga binnenkort beginnen met nieuwe baan, ook jaarcontract. Ik weet wel dat ik niks hoef te zeggen, maar toch knaagt het soms aan me, dus fijn om andere te horen die dit ook hebben en ben benieuwd naar de 'gevoelens'.
Ik vind dat je het recht hebt om zwanger te worden, maar dat is een andere discussie. Een jaarcontract kan zonder opgaaf van reden niet verlengd worden. Dit jaarcontract zou beginnen per 1 november? Dan zou ik als ik jou was op 1 september stoppen met de pil, dat is maar een paar maandjes later dan 1 juni. Als je dan meteen zwanger wordt, zien ze er nog niks van tegen de tijd dat je jaarcontract verlengd gaat worden. Als ze vragen: "Heb je een kinderwens", dan zeg je: "Ja, ik zou ooit wel graag kinderen willen!". Vervolgens vraag je: "Heeft u kinderen?". Als ze die vraag met "ja" beantwoorden, vragen ze niet verder, want ze zullen zich realiseren dat het niks met je kwaliteiten voor die functie van doen heeft!
Ze mógen niet eens vragen of je kinderwens hebt hoor! Helaas hebben sommige bedrijven daar schijt aan. Ik heb ook tijdens mijn gesprek helemaal niets daarover aangegeven, daar hebben ze niets mee te maken.
Bedankt allemaal voor jullie antwoorden. Het scheelt denk ik wel dat het om een baan in de kinderopvang gaat, is toch een vrouwenwereldje en daar worden er zat zwanger. Op mijn huidige werk lopen er regelmatig 2 tegelijk zwanger rond.. En idd, wie zegt dat als ik in juni stop ik ook zwanger word voor mijn jaarcontract voorbij is. Bij mijn 1e duurde het ook ruim 6 maanden. We zullen het allemaal wel zien, moet toch eerst nog aangenomen worden. Groetjes Debby
Uiteraard mogen ze het WEL vragen, je hoeft er alleen niet op te antwoorden, dat is wat anders! Wat voorbeelden van hoe je zou kunnen reageren: Bent u van plan kinderen te nemen? Voorbeelden van wedervragen die je kunt stellen: Die vraag verbaast me eerlijkgezegd een beetje. Waarom is dat voor deze functie van belang? Is er een bepaalde reden waarom u deze vraag over mijn privésituatie stelt? Je kunt de vraag ook met een ontspannen grapje terugkaatsen: Kinderen nemen? Dat is nogal een stap... wat zou u adviseren? Trouwplannen? Wilt u dat misschien eens aan mijn vriend vragen?
Laat je gevoel spreken.... Zelf ben ik op dit moment bezig met een andere baan te zoeken en bezig om mijn kinderwens te vervullen. Ook ik heb hierover nagedacht.....mijn kinderwens is te groot om het niet te doen.....Mijn toekomstige baas zal daar mee moeten instemmen..... Ga voor je geluk, en als dat ligt bij je kinderwens, ga er dan voor......
Hoi meiden, Leuk topic, ik zit hier zelf ook mee! Ben net gestopt met pil, want we willen graag zwanger raken. Maar ga nu tevens op zoek naar een andere baan. Ik heb zoiets van "alle twee tegelijk maar proberen, we zien wel wat het eerst lukt". Ik weet niet of ik zo een beetje normaal breng, maar mijn baan is een 'hogeropgeleiden' baan in een behoorlijke mannelijke cultuur. A) Dus als zwanger worden als eerste lukt, zal nieuwe baan heel lastig worden. Dan wil ik gewoon huidige baan volhouden tot verlof...pffft B) Maar als nieuwe baan als eerste lukt, tja, dan heeft mijn nieuwe werkgever pech, dan zit hij relatief snel met een verlof. Maar ja, als hij mij zou aannemen, weet hij dat hij iemand aanneemt in de 'risicogroep'..... Een vriendin van mij verkeert trouwens een beetje in situatie A. Paar weekjes geleden bevallen, werkzaam in een topfunctie, maar gaat om (bijzondere redenen) niet meer terug naar haar oude baan. Ze moet dit alleen nog vertellen op 't werk, wil ze binnenkort gaan doen als ze de kleine gaat showen.... Pffft, ook geen prettig gesprek.... Groet!
De mannelijke topbanencultuur moet er maar aan wennen dat vrouwen de kinderen baren en de mannen niet. Als je je daarna gewoon weer voor 100% inzet, dan is er toch geen probleem, je hebt toch recht op zwangerschapsverlof? Kijk, als je daarna minder wilt gaan werken of helemaal niet meer terug wilt, dan wordt het een ander verhaal.
ik loop nu ook in een sollicitatie procedure maar heb niet aangegeven dat ik bezig ben om zwanger te raken, en als het deze maand niet is gelukt gaan we naar de HA maar heb het toch niet gezegd, plan er wel om heen. raak ik toch zwanger dan geef ik het wel tijdig aan, maar volgens mij mogen ze je contract niet ontbinden/niet niet verlengen (klinkt raar die zin) omdat je zwanger bent...
Maar als je een jaarcontract hebt, kunnen ze die zonder opgaaf van reden niet verlengen als ze er de balen van hebben! In principe loopt ene jaarcontract gewoon af ma 1 jaar. Ik vind trouwens dat geen enkele vrouw zich verplicht hoeft te voelen het te melden, het is zoiets prive! En wat als het niet lukt, dan is mooi die baan je door de neus geboord! Zouden mannen ook zeggen dat ze bezig zijn met het verwekken van een kind? Nee toch?
De meningen over dit onderwerp zullen denk ik altijd verdeeld blijven. Persoonlijk vind ik dat iedereen zijn gevoel moet laten spreken en doen waar hij/zij zich goed bij voelt. Want er zijn nog altijd meer banen dan kerken, zeg ik maar. Als P&O'er vind ik het namelijk heel kortzichtig om een contract niet te verlengen bij zwangerschap. Bij goed functioneren kun je beter blij zijn dat je na 4 maanden weer kan beschikken over een goede kracht. Al weet ik ook dat er mannelijke collega's zijn die hier heel anders tegen aan kijken. Mocht je toch twijfelen geeft deze tip wellicht een andere kijk op de zaak. Mocht het zo zijn dat je tijdens of vlak voor je zwangerschapsverlof geen contractverlenging krijgt, dan kun je aanspraak maken op een uitkering van het UWV voor de duur van je verlof. Je hebt dan na de geboorte van je kindje nog tijd genoeg om een nieuwe baan te vinden. Ik begrijp dat het lastig is, omdat iedereen zijn kindje een stabiele omgeving wil bieden, maar er zijn dus meer wegen die naar Rome leiden. Succes met je beslissing.
Dat is in ieder geval wel een geruststellende gedachte. Ik ga er vanuit dat ze me gewoon aanhouden, maar het is fijn om te weten dat als ze dat niet doen ik in ieder geval niet hoogzwanger nog moet solliciteren en dat we wel gewoon de rekeningen kunnen blijven betalen. Groetjes Debby
Een eventuele uitkering van het UWV gaat pas in na je zwangerschapsverlof. Dus stel dat je jaarcontract op 15 maart afloopt en je hebt tot 1 mei zwangerschapsverlof zit je wel 1,5 maand zonder inkomen.