Ts goed dat je melding wilt maken. Dit is een zorgwekkende situatie inderdaad. Mijn ervaring is trouwens dat ze kinderen best snel weer naar huis laten in een geval van uit huisplaatsing. En vaak is pleit jeugdzorg voor verlenging en ouders voor terugplaatsing. Mijn ervaring is dat een rechter vaak uitspraak doet dat kinderen weer teug mogen.
Zit net toevallig even bij deze mevrouw op haar Facebook te kijken. Heeft ze er een filmpje opgezet hoe die kinderen vanmorgen zijn weggefietst van huis. Ze is er gewoon trots op. Ze durft Zelfs te zeggen dat het veel veiliger zou zijn als iedereen de fiets zou pakken. Pffff moedeloos wordt je er van...
Om eerlijk te zijn krijg ik ook een beetje de kriebels van jouw gedrag. Waarom houd je in vredesnaam haar facebook zo in de gaten? Je lijkt wel een stalker. En wat is er mis met een filmpje op facebook plaatsen van haar kinderen die van huis fietsen? Hun oudste kinderen fietsen toch mee? Toegegeven, persoonlijk zou ik een kind van 4/5 ook niet ' alleen ' naar school laten gaan ( wat ze feitelijk ook niet doet, want de oudste van 11 fietst ook mee ) maar de kinderen zullen niet zonder reden bij haar terug zijn geplaatst. Je schreef ook dat je het eea gehoord hebt van anderen. Mensen roddelen graag en roddels verspreiden zich snel . Zo lang ik die zaken niet met eigen ogen heb gezien,zijn het niet meer dan aannames. Ik heb klassiek autisme en mijn dochter ook. Voordat er bij haar ( en bij mij ) autisme werd vastgesteld en ik niet wist waarom ze bepaald gedrag vertoonde dat haar altijd in de problemen leek te brengen, werd er in de buurt ook over ons geroddeld dat ik niet consequent zou zijn en ik nooit wat met de klachten deed. Dat het mij allemaal niks deed enz enz... Zelfs school dacht dat hun bezorgdheid omtrent dochter mij niets deed. Afijn, ik was dus die rare, stoïcijnse vogel die altijd vlak bleef. Niets is minder waar, want wat die buren ( en school ) niet wisten was dat ik mijn dochter wel degelijk op haar gedrag aansprak. Thuis. En niet zoals hun het doen, kinderen op straat afblaffen. Ik zou dus niet teveel afgaan op wat anderen vertellen.
stalker is een groot woord.. denk dat ts gewoon haar intuïtie volgt. Er is iets duidelijk niet pluis, is normaal dat als het je hart aangaat.. (betreft de kinderen dus) je dit iets beter wil uitzoeken.. sociale controle heet dat. Dat is niet direct stalken..
Sorry?!?!! Dus jij vind het normaal om de zorg van andere kinderen bij een 11jarige te leggen!!!! TS maakt zich terecht zorgen om die kinderen! Om dan iemand een stalker toen noemen slaat helemaal nergens op!
Dit inderdaad, het is echt niet normaal en verantwoordelijk! Ik vind een kind van 7 ook te jong om zelf naar school te fietsen, laat staan met een kind achterop, dat kan die van mij niet eens. Het is echt heel gevaarlijk! Straks liggen ze onder een auto en gaat iedereen weer klagen over veilig thuis en waarom niemand heeft ingegrepen, en terecht vind ik.
De gemiddelde 11 jarige is echt wel in staat om hun broertje(s) en/of zusje(s) naar school te brengen. Of het altijd verantwoord is , is een tweede maar ik vind dat een oudere tiener ook zijn/haar steentje mag bijdragen in de ' zorg ' voor jongere broertjes en zusjes. En voordat de pleuris uitbreekt, ik bedoel uiteraard dat ze niet de volledige zorg voor een jonger broertje/zusje hoeven te dragen. Daarbij, weet TS niet waarom de moeder haar kinderen niet zelf naar school brengt, en heb ik de indruk dat haar mening omtrent deze moeder teveel gekleurd is door wat anderen haar verteld hebben en die uithuisplaatsing. Ik las elders van een ander lid van een ouder die van school een tijdelijk verbod opgelegd had gekregen om het schoolplein te betreden. Wat ik trouwens van de zotte vind. Iemand haar gangen continu in de gaten houden, en het vervolgens hier in geuren en kleuren komen vertellen wat die moeder op haar facebook plaatst, komt op mij stalkerig over. Persoonlijk vind ik dat ze een beetje te ver doorschiet in de ' sociale controle ' van haar. Als ts daadwerkelijk zo begaan is met dat gezin dan had ze wel een keer een gesprek met die moeder aangeknoopt of een melding gedaan. Wie weet wat voor een verhaal er achter zit!
Ik vind een kind van 11 zijn broertje van 4 naar school brengen heel iets anders dan een kind van 11 dat meefietst, en een kind van 7 die zijn broertje van 4 achterop heeft. En dan nog vind ik dat je een kind van 11 niet die verantwoording moet geven, het is jouw kind, niet dat van je kind van 11. TS heeft de moeder al eens aangesproken maar die vindt het zelf allemaal normaal.
Mijn ervaring is dat juist niet. Om een machtiging uithuisplaatsing te krijgen zul je heel veel bewijzen moeten hebben zelf dan krijg je hem niet zomaar. Mijn ervaring is dat er steeds langer geprobeerd wordt een kindje thuis icm intensieve hulpverlening thuis blijft wonen. Er zijn zelfs projecten opgestart die juist proberen een uithuisplaatsing te voorkomen. Wanneer het dan echt niet anders kan, is er al zoveel geprobeerd dat een terugplaatsing vaak niet haalbaar meer is. Maar dit is iets wat pas sinds januari 2015 is gestart, NAv van de decentralisatie jeugdzorg. Er wordt nu voornamelijk gevallen over het feit dat de kinderen alleen naar school gaan en aannames van roddels uit de omgeving. Er zijn binnen Nederland diverse culturen, ook culturen met andere opvoedingsstandaarden. Culturen waarbij het de normaalste zaak is dat oudere kinderen "helpen". Mijn keuze is het niet en zal het ook niet zijn. Maar dat is toch geen reden om kinderen bij hun moeder weg te halen? Wat ik hier lees is voornamelijk gebaseerd op aannames. Er wordt op deze moeder afgegeven terwijl niemand haar kent en zelf ts de verhelen van via via kent. Met school bespreken en veilig thuis bellen (al kunnen die natuurlijk niks met verhalen van ik heb gehoord dat.) is het enige wat je kan doen. Als kinderen teruggeplaatst zijn is er altijd nog hulpverlening in het gezin. Wat mij zo verbaasd is dat iedereen in haar omgeving het er over heeft, maar niemand ziet dat zij het ws lastig heeft en een helpende hand bied.
Ik werd vroeger op mijn 11e ook wel eens op pad gestuurd met mijn jongere zusje (7 jaar jonger ). Het lijkt wel alsof je tegenwoordig (oudere) kinderen geen verantwoordelijkheden meer mag bijbrengen, en dat vind ik een slechte zaak.
Verantwoordelijkheid bijbrengen is prima, doe ik zelfs met mijn oudste van bijna 9 al, maar niet als 11 jarig kind over een kind van 4. Ik laat mijn oudste wel eens alleen thuis, maar niet samen met haar zusje. En zeker niet als het 2 kinderen zijn die achter jou aan met z'n tween op een fiets zitten.
toen was nederland nog sociaal en lette iedereen op elkaar en hielpen ze elkaar. autos en vrachtwagens zijn minstens verdubbeld op de weg. als de moeder niet wil luisteren zou er toch iets moeten gebeuren. hier buurkinderen die nog steeds in hun zomerkloffie lopen mogen ook alleen door de wijk fietsen (ik zie regelmatig dat er een auto vol op de rem moet om ze te ontwijken). als kinderen niet begeleid worden door de ouders naar zelfstandigheid kun je ook niet verwachten dat de kinderen snappen dat ze naar links en rechts moeten kijken voor het over steken en ga zo maar door. ik vind dit persoonlijk ook echt wel een melding waard en geloof me ik heb een hekel aan jeugdzorg.
Ik vind een telefoontje plegen met deze manier van uitzoeken niet spreken van sociale controle. Sociale controle vind ik het contact aangaan, en van dichtbij kijken hoe de situatie daadwerkelijk in elkaar zit. En dan vanuit een band de discussie aangaan. Bij het wel of niet doordringen tot iemand kan het zo'n verschil maken of er spraken is van een band of dat iemand die jij niet echt kent op je af komt en wijst op een fout. Ik vind het goed dat de jeugdzorg bestaat om problemen op te lossen waarbij niemand het meer weet. Maar dat maakt imo ook dat iemand eerder zoiets heeft van 'goh ik heb gebeld, dus de verantwoordelijkheid ligt nu daar. Ik denk dat als er meer mensen de maatschappij ingetrokken worden. Er ook meer kinderen geholpen kunnen worden. Terwijl ik het idee heb dat er juist de neiging heerst om in hokjes te denken en buiten te sluiten. En dat daarmee al een start gemaakt word in het proces van verslappende sociale controle. Hmm die draagt een joggingsbroek, zal wel een tokkie zijn.
LindaS80 even een reactie op jou. Ik vind het persoonlijk te bizar voor woorden dat een kind van 11 met vier jongere broertjes/ziekjes op pad gestuurd wordt. En nog erger, dat de jongsten achterop moeten wij de wat groteren. De oudste heeft niemand achterop en rijdt dus alleen op een fiets. Hij kijkt ook niet om naar de kleintjes, want hij steekt gewoon over terwijl er een auto aankomt. Hij is niet in staat om z'n kleine broertjes/zusjes in de gaten te houden en te begeleiden. Daarbij vind ik jouw opmerking 'je lijkt wel een stalker' echt absurd. Ik maak me zorgen om vijf kinderen en kijk op de Facebook van hun moeder. Ben ik dan een stalker? Doe even normaal alsjeblieft. Ik noem het sociale controle. Het komt misschien omdat ik in een dorpje woon, dat we op elkaar letten. Hier is dat normaal. Ik heb haar al weleens aangesproken op iets, heb ik in het begin ook al ergens geschreven. Maar ze neemt totaal geen verantwoordelijkheid en schuift het op een ander af. Dan ga ik het echt niet nog een keer proberen.
Ten eerste was het vroeger een stuk veiliger op straat en ten tweede werd jij met 1 zusje van 7 op pad gestuurd, niet met vier waarvan de jongste 4 jaar is.
Ik heb niet geschreven dat je een stalker bent, maar dat je gedrag zo op mij overkomt. Tevens ben je erg veroordelend naar die moeder toe, zonder dat je waarschijnlijk van de hoed de rand weet. Jij mag het absurd vinden dat ik jouw gedrag stalkerig vind overkomen , maar welke stappen heb je ondertussen al ondernomen tegen die moeder? Ben je nog een keer het gesprek met haar aangegaan? En heb je inmiddels al met school gesproken? Ik bedoel, je schijnt veel tijd te besteden om die moeder in de smiezen te houden en je gal hier over haar te spuien, maar ondertussen lijkt er verder niks te gebeuren.
Ik heb een melding gemaakt bij Velig Thuis en ik heb de school daarover ingelicht. Ik hoop dat deze moeder de begeleiding krijgt die ze nodig heeft. Ze moet echt gaan leren om verantwoordelijkheid te nemen. Ik ben het gesprek ooit al met haar aangegaan, maar door haar reactie doe ik dit niet meer.