Kan me voorstellen dat dat heel traumatische is. Dat is dus ook helemaal m'n opzet niet. Het gaat mij er maar om dat die kinderen veilig opgroeien. Dat is nu niet het geval. Een melding maken is het minste wat ik kon doen. Verder zal ik de kinderen proberen te steunen als ik ze in school of onderweg tegen kom. Maar dat is natuurlijk ook niet iedere dag.
Je hebt bij ons twee uitgangen, denk dat die kinderen er langs de andere uitgang uitgaan. Wie weet kan het mannetje weleens bij ons komen spelen. Eerst moet hij misschien maar eens wennen aan school.
Juist wèl actie ondernemen en blijven ondernemen net zolang er ingegrepen wordt door AMK/JZ/Veilig Thuis!!! Je kunt wel voor de makkelijkste weg gaan en die kinderen de rug toekeren onder het mom van 'ze doen toch niks, er gebeurd niks' maar straks ligt een van die kindjes half dood onder een auto en dan vergeef je jezelf nooit meer! Ik zou die moeder hier verder niet op aanspreken TS, lijkt mij typisch het aso type een zooitje kinderen geworpen maar weet niet hoe ze ervoor moet zorgen. Spreek met de directeur van school, hamer erop dat zij melding blijven doen bij eerder genoemde instantie. En blijf zelf ook bellen. Weet je toevallig wie hun huisarts is? Dan kan je daar óók nog een melding doen. Deze arme kindjes worden aan hun lot overgelaten (en wie weet wat er thuis nog meer gebeurd) en daardoor direct aan gevaar blootgesteld. Dit gaat een keer gruwelijk mis dus laat dit niet gaan alsjeblieft TS, die kinderen hebben blijkbaar verder niemand die zich iets van hun lot aantrekt.
Misschien een netwerk vormen? Met moeder afspreken dat ouders in de buurt de kinderen aar school brengen en halen? Blijkbaar kan moeder het niet opbrengen en gaat dat ook niet gebeuren... Alleen zal AMK dat zien als een goede oplossing misschien waardoor het iets blijvends kan worden. Wat ik verder zou doen is het jongste jongetje een beetje warmte geven door speelafspraakjes te regelen en hem inderdaad te helpen bij de kapstok. Als je kinderen later vraagt in zo'n situatie wat ze het meest is bijgebleven dan zijn het de mensen die hen warmte gaven en hen hielpen. Dat zou ik dus zien als een steentje die jij zou kunnen bijdragen... Het is zoooo lastig zo'n situatie. Moeder zal zich inderdaad door alles en iedereen aangevallen voelen. Ik werk zelf in het onderwijs, dus ken het type... Sterkte!
Als de situatie zo gevaarlijk is, dan lijkt het mij een kleine moeite om even bijvoorbeeld bij de deur van school te wachten. Wanneer ze zich aan de verkeersregels houden dan is de situatie in ieder geval al minder gevaarlijk! Maar heb het gevoel dat je het teveel moeite vind om naast een melding nog iets anders voor de kinderen te betekenen.
Bedankt voor je reactie. Ik vind het nogal wat om met moeder af te gaan spreken om haar kinderen naar school te brengen. Ik snap dat je dit als oplossing aandraagt, maar ik ben van mening dat ze dit gewoon echt zelf moet gaan doen. Zij is de moeder en moet voor de kinderen zorgen. Het is een en al wrok waardoor ze zich zo opstelt. Ik vind dat ze haar eigen gevoel opzij moet zetten voor het welbevinden van haar kinderen. Als wij dat allemaal voor haar gaan doen, verandert ze nooit. Het jongste jongetje wat bij mijn jongste in de klas zit, is welkom om hier te komen spelen. Maar dat gaat ook lastig worden als moeder zelf niet aan de poort staat om iets mee af te spreken. We zullen zien!
Ik denk dat ik al meer voor de kinderen doe dan menig ouder die hetzelfde over ze denken. De meeste mensen draaien hun hoofd ervoor om. Als ik ze tegenkom, zal ik ze erop aanspreken, maar ik ga niet m'n eigen kinderen te laat de klas in brengen omdat ik hen op wil wachten. Het zijn trouwens net zulke eigenwijze figuren als hun moeder en ze nemen niks van je aan. En als je pecht hebt, kun je zelfs een schop voor je schenen krijgen. (Is bij de juf gebeurd) Dus ja, ik ben er misschien een beetje terughoudend in.
Hieruit blijkt maar weer hoe egoïstisch de maatschappij is. Je eigen kinderen 1x een paar minuten te laat in de klas brengen lijkt mij een minimaal probleem in vergelijking met kinderen die zo gevaarlijk fietsen dat er een ernstig ongeluk kan gebeuren met alle gevolgen van dien. Je hebt zelfs al een oordeel over de kinderen klaar. Die kunnener niks aan doen hoe ze zijn. Ze hebben geen ander voorbeeld gehad. En blijkbaar voelt niemand zich geroepen om hun wel het juiste te leren. Maar ondertussen er wel een oordeel over hebben en over praten.
Het grootste probleem is voornamelijk dat ze met z'n tweeen op 1 fiets moeten rijden, waardoor het dus gevaarlijk wordt. Daar kan ik die kinderen wel op aanspreken, maar dat heeft weinig nut. Ik vind trouwens dat jij ook nogal over mij aan het oordelen bent. Je doet nu net of ik een egoïstische trut ben die niks voor een ander over heeft. Als dat zo was, had ik dit topic überhaupt niet geopend en had ik me ook niet zo druk om andermans kinderen gemaakt.
Ik heb je nergens een egoïstische trut genoemd ik heb alleen aangegeven dat de maatschappij egoïstisch is omdat men alleen maar in eigen belang denkt. Dat jij je daardoor aangesproken voelt is iets wat bij jou zelf ligt. Waarom zou het weinig zin hebben om ze aan te spreken? Misschien dat je kan voorstellen dat de oudste 1 achterop neemt? Ookal is het maar een kleine verandering alle kleine beetjes helpen in zo'n situatie. Ik denk in dit soort situaties altijd wat ik fijn had gevonden. Als mijn kinderen gevaarlijke capriolen uithaalden zonder mijn toezicht zou ik het fijn vinden dat een andere ouder ze erop aanspreekt.
Het probleem is dat die moeder dit dus niet vindt, ze vindt het allemaal wel prima. Ik vind dat zoiets bij de basis moet worden aangepakt, de moeder dus, en niet bij de kinderen.