Wat moet ik met dit katje ??

Wat lief van je!
Als je er met je man uit kan komen dan zou ik hem eerst lekker bij je houden.
Misschien doet het je juist veel goed!
Anders kun je op je gemak naar een goed baasje zoeken.
Zolang je twijfelt zou ik hem niet weggeven

 

Ik stofzuig elke dag goed en bijna elke dag dweil ik, verder verschoon ik de box wat vaker, maar mijn katten komen niet in de box en niet in de slaapkamers. De kattebak staat bij ons in de bijkeuken, dus daar komt de baby niet en mijn peuter helpt wel met water geven enzo, maar mag verder niet aan de kattebak komen, dat weet ze. Als je een paar keer zegt: dat is bah, afblijven, dan leren ze dat best snel hoor. Tja en wat haartjes in de mond gaan ze niet dood van, mits het niet helemaal vol met haren ligt. Ik ben van mening dat huishoudens met dieren net iets minder schoon zijn, waardoor kinderen wel wat meer weerstand opbouwen als hele schone huishoudens. Bovendien leren kinderen lief te zijn voor levende wezens en zien ze dat ook die moeten eten en drinken.

 

Ben je niet bang dat als je straks niet meer overspannen bent je spijt krijgt als je hem weg doet??

Ik persoonlijk zou het niet kunnen,, maar als je het echt niet aankan zou ik hem weggeven aan mensen met meerdere ( oude ) katten en bij hun thuis gaan kijken voor je hem wegdoet.. Dan weet je t wel of hij daar goed zit of niet

 

huh ons kat die kwam in die 2 jaar dat hij hier woonde nooit op het aanrecht en op de eettafel en ook niet in de box maar wij hadden hem al vanaf dat hij 8 weken was dus misschien kun jij dat wel aanleren

 

Waar woon je ergens TS?

 

Ik zou om te beginnen naar de dierenarts gaan er mee en bij :: Amivedi-Nederland | Stichting voor vermiste en gevonden huisdieren :: checken of hij echt niet van iemand is. De dierenarts kan kijken of hij of zij wel gezond is.
Verder ben ik het niet eens met de mensen hier de zeggen dat een kat niet veel tijd kost. Heb zelf jarenlang katten gehad en ben hartstikke dol op katten, maar ze kosten wel degelijk tijd en geld. En tijd gaat hem vooral ook zitten in schoonmaken. Overal werkelijk overal kattenharen. En ze luisteren niet he... een hond kan je nog wat aanleren. Een van onze katten plaste in huis.. dus daar ellende van. Ik vind ze onvoorspelbaar. De kat van vrienden van ons heeft onze dochter in haar gezicht gekrabd uit het niets. Nogmaals ik ben gek op katten en als het aan mij lag had ik een huis vol, maar als je ervoor gaat zorgen moet je het wel goed doen en ook incalculeren dat het een nieuwe huisgenoot is die tijd aandacht en geld kost.. !

 

Onze kitten is nu ook ongeveer zo oud ( hij is van 15 augustus) en hij luisterde perfect hoor... Al onze katten vroeger ook.. Hij luisterde gewoon na nee, of niet doen 'naam' ... Misschien is dit wel geluk maar ik denk dat je een kat best kunt opvoeden.. Als je maar consequent blijft..

 

Heeft jou buurvrouw soms rontge ogen/handen? Want een chip behoor je ook niet te voelen,

Maar ik hoop dat je het katje zal houden want hoe je er nu al over praat lijkt er sturen maar op dat je het beestje heel graag zou willen houden en dat beestje is ook graag bij jou volgens mij,

Maar de mensen die zeggen dat het geen tijd kost daar ben ik het niet mee eens, de kat heeft ook verzorging en aandacht nodig, bvb voer geven, schone katten bak etc,


Ik kan het nu via me telefoon niet goed zien MAAR ben je op dit moment zwanger?
Want als je zwanger bent mag je niet de kattenbak verschonen, dat zal je man dan ff moeten doen

 

Dan zal ik wel geluk hebben of zo, maar die van mij zijn opgevoed en luisteren dus wel. Komen niet in de box, slaapkamers, en aanrecht. Luisteren naar hun naam als ze wat doen wat niet mag. En met elke dag goed stofzuigen en dweilen ben je ook al een heel eind hoor, ik leef hier in elk geval niet in een haarbaal of zo Krabben doen die van mij ook niet, zelfs niet als peuterlief er bovenop springt of een pootje in haar mond stopt :x (wat niet mag), ze blijven gewoon dom liggen en peuter krijgt met wat geluk nog een kopje toe. Maar zoals gezegd zal ik dan wel geluk hebben of zo.

 

Fairylaughs; Nou ze WISTEN heel goed wat wel en niet mocht, maar doen.. ho maar... als ik in de buurt was gingen ze echt niet op de eet-tafel/ het aanrecht zitten... maar als ik buiten stond en er dus een raam tussen zat gingen ze zich uitgebreid voor mijn neus zitten wassen OP het aanrecht... wat kon ik ze nou maken? Overigens vind ik dat het heerlijke aan katten.. lekker eigenwijs. Mijn hond doet braaf alles wat ik van hem vraag en laat braaf hetgeen ik vraag niet te doen en kijkt me schuin aan met een koppie dat vraagt; " was dat het lief baasje... " de katten staken geregeld hun poot naar me op bij wijze van spreke.. haha..

 

Oh maar dat doen die van mij vast ook, als ik er niet ben. Maar wat ik niet zie, is er niet hahahaha

 

Sorry kris8 maar hier absoluut niet dezelfde ervaring. Ik heb al jaren katten (nu 3 maar waren er zelfs 4) en daar ben ik echt bijna geen tijd aan kwijt hoor...!! Ja ze verharen (en die van mij zijn allemaal het grootste gedeelte van de tijd binnen ookal kunnen ze altijd naar buiten, dus ik weet hoe het is) maar stofzuigen doe ik in principe toch dagelijks dus is dit geen extra werk. De enige tijd die ik aan ze kwijt ben is 2x per dag eten geven en iets van 2x per jaar de kattenbak verschonen (want die wordt zo goed als niet gebruikt). En lekker met ze kroelen vind ik zelf ook heerlijk dus dit zie ik meer als tijd voor mezelf
Kosten valt ook hartstikke mee hoor. Je moet ze een keer inenten, chippen en castreren of steriliseren wat wel even wat geld kost. Maar daarna heb je eigenlijk alleen maar de kosten van het eten en dat is echt niet veel...!! Natuurlijk kunnen er een keer onverwachte dierenarts kosten bijkomen maar dat is dan meestal 1malig (hier in 5,5 jaar met 4 katten 1x gebeurd en was echt niet veel geld)

@TS: Wat ontzettend lief dat je zo om het katje ontfermt. Hoop dat je een goede keuze kan maken die het best bij je situatie past. Hier iemand met een depressie en paniekaanvallen e.d. En mijn katten en hun onvoorwaardelijke liefde brengen mij altijd weer wat vreugde in mijn leven...!!
Heel veel succes...!!

 

Ow ja, en dat je katten niet af kan richten is ook onzin. Mijn katten weten precies wat wel en niet mag en waar ze wel en niet mogen komen. Hier wordt ook nooit iets gesloopt of behoefte in huis gedaan...!!

 

heb je amivedi al gebeld? en je kan door de dierenambulance ook laten checken op een chip.

 

Alev, ik kan op een of andere manier geen pb sturen met mijn telefoon... Maar ik woon in Limburg, niet echt in de buurt van waar jij woont natuurlijk.. en ik heb zelf ook nog 'n dochter rond lopen.. en er is zeker wel plaats voor 'n derde, was zelf al 'n beetje rond aant kijken her en der voor nog eentje erbij... Maar ik denk dat dat niks gaat worden ivm de afstand, en heb zelf nog geen rijbewijs

 

Voor je gaat kijken of iemand hem wel hebben, eerst idd chip laten controleren bij dierenarts (kan je niet voelen!) dan amivedi en dierenambulance op de hoogte brengen. Dan heeft de eigenaar nog steeds 2 weken de tijd om zijn/haar kat op te halen na vind datum. Voor hetzelfde heeft hij wel een baasje namelijk. Als je hem/haar melk wilt geven alleen kattenmelk, geen gewone melk. Verder heb je al genoeg tips gehad. Welke regio woon je?

 

Hoe is het nu?
In welke provincie woon je?

Je schrijft zo lief over dat kitten...Ik krijg gewoon medelijden met het beestje. Zo jong en geen thuis, door niemand gewild...

Ben ook wel nieuwsgierig naar een foto van de lieverd!

 

Wij hebben een aantal jaar geleden soortgelijk meegemaakt.

Wij kwamen thuis van vakantie en toen mijn man 's avonds twijfelde of hij de auto wel op slot had gedaan en ging kijken, zat er een heel klein katje op ons pad. Ze jankte enorm en voor we het wisten zat het katje binnen.
Omdat het al dik 23u was, hebben we het katje,wat geen bandje om had en erg mager was, in de garage gelaten en daar de nacht laten doorbrengen.
De volgende ochtend schoot het meteen de kamer in en deed alsof ze nooit ergens anders was geweest.

Toen ben ik gaan bellen, Stichting Zwerfdier, die kon niets.
Toen het dierenasiel, moesten we langskomen om te kijken of iemand zo'n katje mist. Niets.
En toen kregen we van het dierenasiel te horen dat de meeste katjes wel ergens vandaan komen en katten zo vaak weg raken omdat iemand ze dan maar in huis neemt.
Dus moesten we een halsbandje omdoen, met ons adres en telefoonnummer en het beestje een paar straten verder eruit zetten om te kijken wat het beest zou gaan doen.
Dat deden we, maar toen ik de auto dichtdeed, moest ik vreselijk huilen.

Een dag later, telefoon. Van de buren een paar huizen verderop! Katje aan komen lopen, maar ach, ze dachten, we houden het beestje.
Uiteindelijk zijn we naar die mensen gegaan en hebben het zelf gehouden.
Zo schattig, zo lief...
Maar wat we even over het hoofd zagen..

Het had een verleden, en wat er ook was gebeurd blijft gissen, maar achter dat schattige katje schuilde een agressief beest.
Zomaar ineens kon het in mijn arm hangen, greep het mijn been of wat dan ook.
Toch was het geen reden om weg te doen, we hadden die keuze gemaakt en het ging steeds beter, tot eigenlijk helemaal geen problemen. Behalve als iemand haar uitdaagde of 'verkeerd' aaide.

En nu met ons dochtertje gaat het redelijk goed. Ze heeft haar 2x 'aangevallen', maar weinig 'schade'. Ze weet dat ze de kat gewoon met rust moet laten en doet dat ook.
Toch zijn we nu wel zover, na 2 wellicht lichte aanvallen van de kat, dat ze bij een 3e x weg gaat. Uiteindelijk blijft de kat toch wat onberekenbaar.

Bij het asiel wisten ze ons adres, nooit heeft iemand het katje gezocht of teruggevraagd...

 

T.s zo te lezen heeft dat beestje je hart al gestolen. Zo te lezen zou het ook een buiten katje blijven dus een kattebak heb je alleen voor nood nodig. En als je depie ben kan een dier dat ontspannende zoeken wat je zoekt lekker even kroelen. Maar wat ik ook las het probleem man. Probeer hem over te halen en anders toch naar het asiel brengen niet zo op staat mee zo sneu.