alleen je bankrekening heeft contact met zijn bankrekening hoor. En van dat geld kun je lekker sparen voor je kindje of in onderhoud voorzien. Kom op zeg, een baby maak je niet alleen, ik ben niet het type van 'laat maar gaan'... wie zijn billen brand, moet verdorie ook op de blaren zitten.[/quote] Dat is ieder voor zich. Als ik niet wilde dat mijn kind de vader zou zien, zou ik zijn geld ook niet willen. Dat je het kindje niet alleen hebt gemaakt staat als een paal boven water maar dan zorgde ik liever voor mezelf zonder mijn handje bij hem op te hoeven houden.
Hij heeft dus wel recht, een vader kan dan aan de rechter vervangende toestemming vragen, dus dan (ervan uitgaande dat moeder weigert) geeft de rechtbank de benodigde vervangende toestemming. Wij hebben deze vervangende toestemming gekregen nl. en geloof me de ex van me vriend wou echt geen toestemming geven. Als je het als moeder zijnde dus niet kan onderbouwen met goede argumenten, kan een vader dus op deze wijze alsnog de toestemming krijgen om het kind te erkennen en zo ook een verzoek indienen voor gedeelde voogdij. Eerlijk is eerlijk, het moet dan wel zo zijn dat hij echt voor zijn kind vecht! Ik begrijp uit jullie situatie dat het een vader betreft die niet naar zijn kind omkijkt.
Nou sorry hoor, maar ik zou hem zeker wel laten betalen! Je hebt die centen hard genoeg nodig! Hij is en blijft verantwoordelijk he! Hij wil misschien niks te maken hebben met zijn kind, maar laat die gozer maar lekker betalen, hoor. Alimentatie heb jij gewoon recht op. Klaar! Succes!
kvptje je zegt wel steeds 'hij heeft wel recht' maar tentijde hij geen contact had met het kind, had jouw huidige vriend GEEN recht. Dit heeft hij aan moeten vechten, precies zoals ik opschrijf steeds 'tenzij hij het aanvecht bij de rechtbank en met een goede reden komt waarom hij wél bezoekrecht mag hebben'. Dus dan heb ik toch wel gelijk? Dat is precies wat er gebeurt is met je huidige vriend.
Ik ben inderdaad ook in deze situatie terecht gekomen en de vader kan inderdaad wel via rechtzaken om vervangende toestemming vragen etc. Feit is dat over deze zaken erg veel tijd en kosten gemoeid gaan (die de ''papa'' allemaal zelf mag ophoesten) en deze dus vaak die moeite niet nemen. Ook ik wil absoluut geen geld van hem ontvangen, zoals ik hierboven al las dan kan hij me later in ieder geval ook nooit zwart praten bij die kleine dat ik wel van zijn geld 'geprofiteerd' heb (zo bedoel ik het niet, maar jullie snappen me wel toch?) want zo;n kwal van een ex heb ik dus wel. Mocht mijn ex nog ooit om de hoek komen kijken (wat ik niet verwacht) ga ik hem eerst alle bonnetjes voor zijn neus schuiven van alle gemaakte kosten tot nu toe (en geloof me dat hij daarvan schrikt) en vevolgens kan hij HEEL hard gaan vechten in de rechtbank voor zijn kind... Hier dus ook zo;n kwal van een ex die me bedreigt heeft, me in de steek heeft gelaten, en gewoon een onverantwoord persoon is in gedrag (agressief, drinken etc.) dus zit , helaas, in hetzelfde schuitje als jullie... Ieder voor zich natuurlijk m.b.t. de alimentatie..
dat heb ik ook al allemaal gedaan heb al n keer n melding gemaakt maar ze kunnen niets doen omdat hij ook nog eens ontzettend stiekem is en mij dus alleen in mijn gezicht dreigt en zo dat niemand het hoort! smsjes stuurt ie alleen maar hele lieve van ik hou van jullie wil jullie niet kwijt jullie zijn mijn alles en ga zo maar even door hahaha en als ik dan zeg van het doet me niets die blije smsjes dan staat ie dus aan me deur te bengelen en ik heb al eens me neven gebeld van kom die idioot eens weghalen maar dat boeit hem gewoon niet want me neven kruipen hem in ze reet en geven hem dan als hij even mooi gepraat heeft ook nog gelijk erin en zien mij als de duivel en dan gaan ze vragen hoe ik zo koud en hard kan zijn! de enige die echt achter mij staan zijn mijn ouders, vriendinnen en zus maar die wil ik dus niet constant daarmee lastig vallen die hebben het al druk genoeg! al zegt mijn vader steeds bel mij dan als die er staat ik heb hem zo weg en dat zal ook wel gebeuren want me pa is een beer van een vent maar hij heeft wel al 3 keer n hartaanval gehad dit jaar dus die ga ik dan ook niet bellen he! soms heb ik gewoon zoiets van zal ik het dan nog maar n keer proberen zodat ik van dat gezeik af ben? maar weet zelf ook dat dat de oplossing niet is...
nee zou ik ook zeker niet doen hoor! ben ik veel te nuchter voor hahaha maar soms zit je ff in n dipje en is dat gewoon de makkelijkste weg vooral nu met die hormonen maar ja nog n paar weekjes volhouden en dan kan ik hem wel weer met gemak aan
pff indd die hormonen... soms heb ik ook zo´n dip van ´ik wil gewoon niet meer ertegen vechten en me er gewoon bij neerleggen´. Indd nog een paar weekjes (in mijn geval 7) en dan heb ik mijn lichaam weer terug (klinkt heel negatief) en dan ff uithormonen en helder nadenken.
Als de vader het kind niet erkend kan het ook niet zijn achternaam krijgen. Dit kan alleen als de vader het kind erkent. Als je als moeder zijnde na de geboorte je kindje aan komt geven geef je gewoon op "vader onbekend" is geen enkel probleem.
ja dat heb ik dus ook ik heb gewoon geen zin meer in die strijd de hele dag door! ik wil gewoon nog even die laatste paar weken genieten van mijn zwangerschap zonder dat eeuwige gezeik over dit en dat! Zo snel als ik uitgehormoont ben om het zo maar even te noemen haha dan geloof maar dat ie nat is! dan ben ik weer sterk en mooi en dan ga ik hem helemaal gek maken! dan heeft ie wat!
Nee is ook geen probleem en ik bedoelde ook niet dat dat kindje dan zijn achternaam zou krijgen (zou mooi klote zijn, als die kwal ervandoor is gegaan) bedoel alleen dat sommige meiden het misschien voor hun eigen gevoel fijner vinden om wel gewoon de naam op te geven op de geboorte akte (joost mag weten waarom) maar dat dat verder geen consequenties voor de kleineh eeft
Maar de naam van de vader kan je niet opgeven want de vader moet daar toestemming voor geven Moet je voorstellen dat jij een man bent, en iemand is heimelijk verliefd op jou en raakt zwanger van der ex ofzo. En geeft dan jou naam op als vader. Dat kan zomaar niet.
jeetje....net pas weten dat je zwanger bent en je bent al zover.... waardeloos ook. ik zit in dezelfde situatie en het zijn idd belangrijke dingen om over na te denken. ik heb hetzelfde gevoel voor de paar rotte tientjes steek ze maar in je %$#***& toch? je kan zetten vader onbekend maar uiteraard kan je een vermelding doen van de vader. dit is nog geen erkenning maar door middel van het aangeven wie het is kan je als je later terugkomt op je beslissing het wel aanvechten en erkenning eisen. dit houdt niet in dat het kindje zijn achternaam krijgt. je kan kiezen voor jouw naam. ook blijf jij de voogd en heeft hij niet automatisch het gezag. maar helaas krijgt hij dan wel rechten (zoals bezoekrecht) ik vind dit ook erg zuur. jij krijgt alle lasten en hij de lusten. kan lekker de gezellige pappa uithangen en dure cadeautjes kopen wat jij denk ik niet kan. je moet je gevoel volgen en dit hoef je nog niet te beslissen. dit kan je ook doen als je bevallen bent. zodra je je kindje in je armen hebt weet je denk ik wel wat je moet doen. sterkte... groetjes diaan
Diaan, volgens mij klopt het niet dat je de vader wel kan opgeven.... Dat dacht ik ook, maar toen vertelde iemand mij dat het niet kon, omdat dan iedereen wel zomaar een naam kan opgeven (en dat klinkt best logisch)
Hier een soort van ervaringsdeskundige van de "kinderkant" bekeken: Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik nog geen jaar oud was. Moest om de week een dag naar mijn "vader", maar ja, leg een klein meisje maar eens uit dat iemand haar vader is, terwijl ik ook nog vanaf een maand of 18 een papa thuis had? Dat kan jou natuurlijk ook overkomen, dat je over een tijdje iemand leert kennen....en jouw kindje zal dan een nieuwe papa hebben. Ik heb met mijn vader nooit een gevoelsband gehad en de omgangsregeling heb ik uitgezeten tot ik zelf mocht beslissen niet meer te gaan. Een paar jaar later heb ik mijn achternaam laten wijzigen in die van mijn moeder. Mijn moeder kreeg overigens 25 gulden per maand alimentatie, nou daar wordt je ook niet wijzer van! Ik zou dus niet eens meer de moeite in die jongen steken. Als hij niets laat horen is dat zijn eigen verantwoordelijkheid en heeft hij geen poot om op te staan als hij na 4 of 5 jaar zijn kind ineens wel wil zien. En jouw kind? Ja, misschien vraagt ie wel naar papa over een paar jaar, maar gut, die band kan echt niet meer zo stevig worden als normaal papa en kind... Snap wel dat jouw vader dit aangeeft, want die denkt vanuit zijn eigen gevoel. Maar dat is een hele andere situatie dan een jongen die zijn zoon/dochter niet eens wilde erkennen, toch? Ik zou vader onbekend opgeven.... Sterkte meid!
Ik ben het volkomen met Jutte eens... Ik zit in hetzelfde schuitje & ook ik ga vader onbekend opgeven. Hij doet er geen moeite voor, dus waarom zou ik er moeite voor doen? Het is ZIJN verlies, HIJ laat mij nu stikken en wil er absoluut allemaal niks van weten.. nou dan hoeft t van mij ook allemaal niet hoor ! Van zo'n vent worden jij EN je kleine niks wijzer, en aangezien je kleintje geen keuzes kan maken ben jij degene die dat voor de kleine moet doen.. in het belang van hem/haar!
ik heb contact gehad met iemand van het juridisch loket en je kan uiteraard wel doorgeven wie de vader is. het is alleen geen erkenning maar dit kan je wel gebruiken als je wilt dat het kind erkent wordt en je daardoor recht krijgt op alimentatie. tuurlijk heb je daar de rechtbank voor nodig en een dna-test. maar volgens zeggen kan het wel. ik moet nl ook gaan beslissen wat ik ermee aan moet. persoonlijk gaat mijn voorkeur uit naar vader onbekend. maar tja heb nog 6 maanden de tijd om hierover na te denken groetjes.
Weet je, alleen het feit dat jullie daar over twijfelen geeft mij al zo'n rood zwaailicht-signaal......je twijfelt over het vaderschap, nou dan zou ik gelijk kappen en zeggen vader onbekend.....