Hee Frummel! What happened? Had al een vermoeden dat het niet allemaal liep zoals gewenst/gehoopt/gepland. Zonde dat 't zo loopt, lijkt me verwarrend. Herken veel van wat je zegt, ik heb ook een tijdje in zo een situatie gezeten. Is niet tof en je word er best onzeker van, snap ik helemaal. Als je eens wat afleiding nodig hebt of gewoon een lekker bakkie koffie wil komen drinken; je bent van harte welkom hier he? Xx
Waarom bij iemand blijven die zegt niet verliefd op je te zijn. Volgens mij wil hij gewoon niet alleen zijn en blijft bij jou hangen tot hij verliefd word op iemand anders. En boos kan je niet worden want hij heeft gezegd dat hij niet verliefd was.
ik heb de rest niet gelezen, maar jullie gaan net 4 maanden met elkaar, misschien verwacht jij al te veel van de "relatie" en voelt hij zich daarom zo machteloos hij wilt graag meer maar misschien ga jij net te snel, persoonlijk als ik al zie en hoor dat iets na 4 maanden al zo moeizaam gaat denk ik pfffffff waar begin je aan, maar goed ik zou zeggen gun elkaar de tijd en dat vlindertjes gevoel volgens mij komt dat niet zo heeeel veel voor vind dat ook een beetje kinderachtig klinken
Tja, ik zou toch echt niet zitten wachten op zo'n relatie. Zijn moeder kan je dan wel geweldig vinden, maar je hebt wel een relatie met haar zoon, niet met haar zelf. En die zoon ... die wisselt dus duidelijk elke paar dagen van idee of hij nu wel iets wil met jou of niet. Als 14-jarige pubers lukt dat misschien nog ... maar als volwassene zou ik toch echt wel passen voor zo'n soort relatie. Kan je zelf nog zo verliefd zijn als je wil ... maar als het van de andere kant maar "half" is, gaat het volgens mij nooit iets serieus worden en gaat hij je gewoon nog maanden aan 't lijntje houden.
Als iemand twijfelt of hij/zij bij je wil zijn, dan lijkt het me duidelijk... Een relatie kan niet gebaseerd zijn op het kloppen van een ideaal plaatje en het feit dat zijn moeder je leuk vindt. Als er geen verliefdheid en houden van is, dan heb je geen goede basis en zal een relatie nooit werken. Je wilt toch niet iemand die niet weet of hij je leuk genoeg vindt, die niet verliefd op je is, maar wel de lusten en de gezelligheid wil? Het lijkt mij duidelijk wat je moet: voor jezelf en je kindje kiezen. Dit accepteer je toch niet?
Ik snap heel goed dat je hier onzeker van wordt. Helemaal omdat je zelf aan geeft het wel zeker te weten met hem. En daar zit ook de moeilijkheid in. Als je verliefd bent dan vergeef je maar en vergeef je maar en blijf je hopen dat dingen veranderen of denk je dat je het toch verkeerd ziet. Maar in dit geval is het juist de persoon en zijn gedrag naar jou toe die jou zo onzeker maken. En dat verdienen zowel jij als je kleine niet. Want hoe je het ook went of keert, die kleintjes merken het dondersgoed als er iets aan de hand is. En ik denk dat als dit jou kind betrof, je haar allang een `weg met hem` advies had gegeven. Jullie verdienen iemand die voor jullie gaat, waardoor jij zekerder word (ook als moeder zijnde) en jij daardoor ook een blijere mama bent voor je kleine. En ookal lijkt het misschien niet zo, die kerel bestaat. Je bent hem alleen nog niet tegen zn geweldige lijf gelopen . Wat jij `moet` doen kan alleen jij bepalen. En dat zal wat tijd en inzicht vergen denk ik zo. Maar dat komt zeker goed. Succes!
Hee meiden! nogmaals bedankt voor jullie tips Was dit weekend wen beetje druk dus hwlaas niet kunnen reageren. Vanavond slaapt hij in zijn eigenhuis. na het gesprek ging het weer bijzonder goed, en gister de heledag echt heel fijn gehad. Hij wil voor mij gaan maar heeft waarschijnlijk een bindingsangst waardoor het wat moeilijker gaat af en toe. Ik kijk nog even aan hoe het loopt... even wat rustiger aan is ook niet verkeerd natuurlijk.
Ik weet hoe ontzettend moeilijk het is om in zo'n situatie adviezen van anderen aan te nemen. Alles wat er tegen je wordt gezegd sla je gewoon in de wind, want je wilt niet dat het klopt wat er gezegd wordt. Helaas heb ik zelf ook in zo'n soort situatie gezeten. We waren ongeveer 9 maanden samen en toen ging het mis, het werd een 'spelletje' van aantrekken en afstoten. Ook hij zei tegen me dat ik de eerste vrouw was met wie hij zichzelf een toekomst op zag bouwen en weet ik veel wat nog meer. Om vervolgens te zeggen dat het toch niet ging werken. Ondanks alle adviezen heb ik dit nog een jaar lang voort laten duren, en wat een pijn heeft me dat gedaan zeg. Totdat ik het een keer spuugzat was, alle contact verbroken en voor mezelf gekozen. Het was ontzettend moeilijk, maar tegelijk ook een opluchting. Als ik jouw verhaal zo lees ben ik eerlijk gezegd bang dat het ook zo zal gaan als bij mij. En dat gun ik jou en je dochtertje niet. Maak dus een wijze beslissing, hoe moeilijk dat ook zal zijn. Heel veel succes en sterkte gewenst.
Het klinkt alsof hij problemen met zichzelf heeft. Om een goede relatie op te kunnen bouwen, en dit geldt voor iedereen, moet je eerst genoeg aan jezelf hebben. Het is niet perse gezegd dat jullie hier niet uit gaan komen, maar ik denk wel dat het zaak is dat hij aan zichzelf gaat werken. En ik kan me eerlijk gezegd ook wel vinden in wat sommige meiden hier zeggen: heb je wel zin in zoveel gedoe als de relatie nog maar zo kort duurt!