Ja dit gebeurde op het toilet. Wat ik nu wel weet is dat je precies weet of het het vruchtje is. Ik schok van de grootte. En het waren 2 grote "dingen", denk het vruchtje en de placenta? Hoop voor jou dat het ook ineens los komt. Je zal toch denken dat je baarmoeder al druk bezig is met afstoten aangezien je zo'n buikkrampen hebt? Ik had dat de pijnscheuten steeds dichter op elkaar kwamen en wat heviger werden, toen was het snel gebeurd. Komt het bij jou dan vanzelf of heb je het ook opgewekt? Heel veel sterkte! Wat ik ook nog even kwijt wil, erg fijn zo'n forum dat je zo in contact komt met lotgenoten... Geeft mij veel steun.
Ja, bij mij is het toch nog meegevallen. Ook na deze ervaring vanmiddag. Nu weet ik gewoon zeker dat ik schoon zal zijn. Ga jij het nog lang afwachten of ga je snel voor curettage kiezen? Achteraf lees is daar ook hele goede verhalen over... Succes met je keuze. En nogmaals, doen waar je je goed bij voelt, heel belangrijk nu. Sterkte!
Ik wacht nog....ik heb het hele weekend om nog na te denken! Als ik er voor kies om het uiteindelijk niet te doen (de pillen) dan heb ik voor dinsdag ochtend ook al een curettage staan! Die afspraak hebben we er gelijk bij gemaakt, voor het geval die pillen toch niet zouden lukken! (zolas nu)......
hoi,ik weet pas sinds gisteren dat het vruchtje dood is,had al een paar dagen bruinverlies,dus het wat al een beetje aan het afbreken denk ik. was wel n vruchtje te zien op de echo.Maar te klein voor 8 weken. maandag heb ik een afspraak bij de gyn. Moet nu dus even afwachten tot het zelf lukt. De buikpijn komt en gaat,zitten af en toe wat stukjes bij mn urine en ook helder bloed.. Ik weet wel dat ik een knik in mn baarmoeder heb,dit gaf wat moeilijkheden met de terugplaatsing.Dus hoop dat het langs de knik komt. Eleni,weet je al of je voor curretage gaat of de pillen,of toch maar afwachten nog? Beginneling,hoeveel weken was jij zwanger? Hoe doen jullie het overigens met jullie baan?Ik ben nu ziek gemeld.Heb te veel buikpijn en wil het vruchtje daar niet kwijtraken.Gelukkig is mn baas overal van op de hoogte.Maar wij zaten ook al een tijdje in de mmm. Zijn jullie wel op de natuurlijke manier zwanger geraakt? Vind het wel fijn dat we eigenlijk de 12 weken wilden afwachten ivm meer kans op miskraam,nu hoeven we alleen de mensen het te vertellen die overal vanaf wisten en die alleen echte vrienden.Kinderdagverblijf hebben we vandaag afgemeld,hadden ons net ingeschreven,moeders voor moeders komt vd week de flessen ophalen en huisarts is ook op de hoogte gebracht.Doet toch veel pijn!
Ik ben op de natuurlijke weg zwanger geworden, we waren het al 7 maanden aan het 'oefenen' maar niet gericht op de vruchtbare dagen! De laatste maand dat ik nog een eisprong had hebben we het gericht om de dag gedaan, ook op de eisprong! en toen ....zwanger! Dus mijn allereerste keer! Jammer alleen dat het zo moet lopen....... maar voor jou marina lijkt het me nog zwaarder omdat het niet op de natuurlijke weg kan .... MvM moest ik ook afzeggen Was wel heel moeilijk. Ik heb een lief kaartje van de consulente gekregen, en van het hoofdkantoor ook incl. een bloemen bon van 5 euro! Echt heel lief!
@ Eleni, groot gelijk heb je, nog even het weekend afwachten en anders de curettage. Denk dat het voor jou ook wel fijn is als alles achter de rug is. Tuurlijk, het blijft moeilijk, maar je kan weer een stapje verder. Althans zo denk ik. @ Marina, ook lastig dat je een knik hebt, maar het lijkt mij toch wel dat als je baarmoeder even flink z'n best doet het langs die knik kan krijgen? Erg vervelend dat het na zoveel 'gedoe' uiteindelijk toch niet zo mag zijn... phoe, erg heftig lijkt me dat. Ik ben via de natuurlijke manier zwanger geworden (van de eerste), na 4 a 5 maandjes gericht er mee bezig te zijn geweest (duurde voor mij al veeeelste lang), toen uiteindelijk raak. Ik had met 7 weken een echo waar het hartje heel mooi op klopte en alles zag er perfect uit. Toen kreeg ik afgelopen maandag met 10 a 11 weken (dat zouden ze nu pas kunnen zien) een echo en bleek het kindje met 8 weken en 1 dag te zijn gestopt. Ik voelde me al die weken nog compleet zwanger. Tot het moment dat ik maandag wist. Daarna is het allemaal heel snel gegaan. Ben ook nog een beetje "verdoofd" denk ik. Er was ook helemaal geen reden voor een miskraam; geen bloed of pijn, helemaal niets! Ik was en voelde me echt zwanger! Dus het was een ware shock. M'n baas wist met 7 weken dat ik zwanger was, ik was zoooo ziek dat ik niet kon werken... daarna op vakantie geweest, maandag weer gaan werken en die avond de negatieve echo gehad... gelijk m'n werkgever ingelicht, sindsdien ben ik niet meer wezen werken. Kon ik ook echt niet. En ook zeker niet als je nog op de miskraam moet wachten. Je wil natuurlijk niet dat dat op je werk gebeurd!
Veel sterkte allemaal en beginneling, het is denk ik nog veel erger als je al eens een goeie echo met een hartslagje gezien hebt, ik denk dat het dan nog een ergere klap is. Maar het blijft sowieso in elke situatie erg. Maar keep your hopes up lady's!
Hoi, @Eleni: sorry meid dat ik nu pas antwoord, ik vond het wel jammer dat je voorspelling is uitgekomen... Ik snap ook wel dat het geen makkelijke beslissing is om die pillen al dan niet te gebruiken. Als ik woensdag bij de gyn ook het voorstel krijg om pillen te nemen, zal ik die wel gaan gebruiken denk ik... Ik heb meer schrik voor zo'n curettage (soms hoor je toch dat er iets misgaat en er beschadiging is of zo). Al denk ik wel dat ik het een heel raar idee ga vinden dat ik het zelf op gang breng, precies alsof ik ons kindje niet meer wil of zo : Ik ben hier ook een paar dagen niet meer geweest omdat ik merkte dat ik het dan erna weer moeilijker had om er niet zo erg meer aan te denken. Het verschil met jou is misschien dat ik me ook niet meer zwanger voel, dus ik word er wat minder mee geconfronteerd. Ik wil gewoon dat het zo snel mogelijk voorbij is, ik denk eerlijk gezegd dat het wachten nu veel erger en zwaarder is dan eens je voorbij het punt bent, zeg maar... Maar nogmaals, wat je ook doet, ik sta honderd procent achter jou he meid! @Marina: oei, jij bent nog aan het begin van je verwerkingsproces... Heel veel sterkte toegewenst, want het lijkt me heel erg als je na zo'n moeilijke weg weer een zoveelste hindernis tegenkomt... Liefs Sunnyke
ik heb vorig jaar mei een mk gehad. het begon op mn werk met heftig bloedverlies en ik raakte volkomen in paniek (heb ik anders nooit). ik weet dus uit ervaring dat het zwaar kl*te is om het op je werk mee te moeten maken. bij mij deed de mk geen pijn (lichamelijk dan). mn darmen waren alleen een beetje onrustig, maar dat heb ik vaker. ik kan je eigenlijk niet goed helpen. het enige dat ik voor je kan doen/zeggen is dat je hier altijd met je verhaal en je verdriet kan komen. ik heb er toen heel erg veel aan gehad om hier mn verhaal te doen en er veel over te praten. en idd bij mn zwangerschap (2mnd later en zie in mn banner het resultaat) was ik de eerste 12weken zo bang dat het weer fout zou gaan. ik durfde me niet goed te hechten in het begin. kheb gelukkig met 6weken, 7wk, 12wk, 20wk, 36wk en 38wk echo`s gehad en kon ook extra controle krijgen bij mn vk. helemaal super begeleiding mag ik wel zeggen. heel veel sterkte de komende tijd. dikke knuffel doris
hoi Doris, jeetje ,op je werk een mk krijgen lijkt me zo erg. Kan me voorstellen dat je in paniek was.Je raakt je kindje kwijt en wat kun je doen? Ik weet niet of ik de mmm weer in wil(daardoor zijn we zwanger geraakt)maar mocht ik ooit weer zwanger raken zou ik echt zooo bang zijn voor weer n miskraam..
Hoi Eleni, kom je af en toe nog es kijken hier? Alles goed met jou? Morgen een belangrijke dag he... Alvast heel veel sterkte en een dikke knuffel van mij! Liefs, Sunnyke
Hoi Sunnyke, Was weer een drukke ziekenhuisdag vandaag! Die pillen die ik begin dit weekend heb gekregen heb ik netjes terug gegeven! Ik wilde ze in het begin ook erg graag, maar toen ik ze eenmaal in handen had durfde ik meer....de angst sloeg toe over het niet weten wat er met je lichaam zal gaan gebeuren! Vandaag heb ik weer een echo gehad, het is al flink aan het veranderen daarbinnen....het begint (volgens de gyn) al een klein beetje op te lossen! Zag er erg vaag uit op dat schermpje! Toen moest ik door naar de afdeling anesthesie...daar werd mijn bloedruk gemeten, longen geluisterd etc etc. En als laatste halte moest ik bloed laten prikken.... Na 2,5 uur mochten mijn mannetje en ik weer naar huis! Het ergste van de poli gyneacologie vindt ik wel dat ik daar zit om een verdrietige reden en er allemaal dames binnenwandelen met prachtige dikke buiken en een glimlach op hun gezicht! (voor hun super natuurlijk...) .... Maar goed, morgen wordt ik om half 10 onder algehele narcose geholpen. Ik moet dan de rest van de dag blijven en mag 's avonds weer naar huis! Nu gaat het snel...... ik ben (gek genoeg) nogsteeds afscheid aan het nemen van hetgeen dat nog in me zit ...maar dat zal er wel bij horen! Jij mag woensdag he? Vindt je het al een beetje moeilijk dat het dichterbij komt? Of is het wel een opluchting? Weetje ook al wat er allemaal gaat gebeuren? (pff wat een vragen....) Ik las trouwens ook al dat je al wat bloedverlies had.....dus het begint al een beetje!? ik heb het al vaak gezegd, maar hier nogmaals: sterkte! Liefs Eleni!
Hoi meiden, ontzettend bedankt voor jullie virtuele steun! Ik laat als het kan morgen weten hoe het is gegaan! Liefs Eleni