Onze dochter van 11 maanden wil NIET meer slapen. Toch is dit nu al drie weken het geval. Niets wil helpen, maar ik ga vanavond toch maar eens de bambix halen en de fles voldoen met wat extra verzadiging. Ze gilt zo ontzettend hard dat ik er bang van word. Waar ik altijd zo tegen was, doe ik zelf. Dat is haar in bed leggen en wakker liggen. Want het is ook een heel karwei. Wanneer we erbij staan is ze stil (ledikant) als we weggaan is het gillen. Ik voel me zo'n rotmoeder nu, ik kan haar huilen niet meer aanhoren. Ik word er gewoon zelf onrustig van. Het begint tegen de avond en dan is het gillen. Dan leg ik haar weg van half acht tot half 1! (dan word ze wakker) en niet zachtjes maar KRIJSSEND. Zo heb ik haar ff over de rug geaait in het ledikantje, ze sliep. Loop ik de kamer uit en mevrouw gilt weer tot ze een fles heeft gehad. Daarna mag ik in mijn handen klappen als ze even gaat slapen. En moet je niet zien hoe ik de kamer uitsluip, ik moet alleen nog een cape om dan lijk ik wel mega mindy! (haha) Echt hoor , je word zo voorzichtig als wat, en elk geluidje wat ik hoor lijkt wel 3000x zo hard te gaan dan anders. Zoals met de mouw ergens voorbij schaven (bedje) het is een heel gedoe. Ik ga dus de voeding veranderen... Het bedje is al verzet, badritueel hebben we geprobeerd. De oudste is zo geleerd om te blijven liggen bij gegil van ons dametje. Ze is echt lief dat ze zo goed naar me luisterd dan. Ze zei: ,, Ik ga slapen mama'' Pffttt... het breekt ons op maar ik merk ook dat ik zelf niet zo lief meer ben. Snauwerig tegen alles en iedereen. Zelfs tegen mijn man, en ook is het zo als je boe zegt huil ik. Ik moet zelf ook eens leren om op tijd te gaan slapen, maar ik moet persé even ontladen. (Op ZP) of even op HYVES lezen, of... filmpjes kijken. Het is echt niet makkelijk gewoon. hihi. Het kan allemaal véél erger, daar ben ik van op de hoogte. Mijn gezicht ook, ik heb wallen waar je op kan lopen gewoon. Niet gewoon meer. Laatst keek ik in de spiegel en voelde me net Laura uit GTST. Cammoufleren? no way, daar werd het erger van.. (haha) nu ben ik aan het klagen. Wanneer ik slecht slaap krijg ik ook acne, het gaat direct naar mijn snuitje. Ik ben ook lekker chaotisch bezig das ook waar. Maar heb echt het gevoel dat alles er maar bij in schiet. Wat ik wel doe nu is dingen laten liggen, komt het nu niet.. dan morgen. Manlief steekt ook de handen uit de mauwen en ik boek zelf ook vooruitgang met mijn scherpe mond! Soms kan ik zo snauwerig doen.. ik hoop echt dat meerderen hier last van hebben. Waar is die plakaat met een grote roze wolk, waar de moeders stralend opstaan? Waar is mijn reclame baby van pampers? Die altijd zo vrolijk lacht? En dan hoor je van zoveel moeders dat hun baby zo goed doorslaapt. en dat die van hen nooit zo krijst.... (toevallig hoorde zij het een keer toen ik mijn oudste kwam ophalen) Pft... of ik zie iets over het hoofd. ik heb in ieder geval mijn hart gelucht. Dat doet zo ontzettend goed dat ik het voor nu even kwijt ben. X Joelle.. (de mama met wallen!)
En nu ik het weer teruglees denk ik : ,, Kom op Joelle!'' Ik ben nu even aan het klagen met sommige uitspraken, maar ik heb er echt even genoeg van. Mijn meisje is een puzzel, telkens wanneer ik een begin heb gemaakt kan ik weer opnieuw beginnen!
Is het geen verlatingsangst? Ik lees dat ze gaat slapen van half acht tot half 1 en dat de dan begint te krijsen en ze is stil als jullie de kamer in komen. Bij ons het precies hetzelfde. Luca gaat netjes slapen om 19.30 en wordt na een paar uur wakker, meestal slaapt hij vanzelf weer in na een paar keer snikken of even huilen. Gisteren dus niet, hij begon echt heel hard te krijsen en als we naar hem toe gingen dan was hij weer stil. Getroost en weer in bedje gelegd en toen begon het huilen weer. Uiteindelijk is hij toch na een uur troosten, terug leggen, even laten huilen enz. in slaap gevallen en is niet meer wakker geweest de hele nacht. Ik hoop dat dit eenmalig was want het is niet leuk, gelukkig was het om 22.30 en mis je niet zo veel slaap. Ik vond het heel erg om hem zo hardverscheurend te horen huilen. Als iemand tips heeft dan zijn ze ook bij mij welkom. Veel liefs Nataly
Het beruchte 11 manden sprongetje?! Wat wij deden was zitten en zingen/wiegen of wat dan ook met Merel, net zolang tot ze in slaap was. 's nachts een flesje geven en ook dan net zolang zitten tot ze in slaap viel. Het is een fase van een week of 3 tot 6 en dan gaat het weer goed(tenminste dat was hier zo). Verlatingsangst kan natuurlijk ook..... helpt het niet als je bij je kindje blijft tot het slaapt en dan weggaan (na 10 minuten in slaap ofzo) en dan steeds verder weg gaan zitten, langzaam uit het zicht.....
Verlatingsangst was inderdaad ook het eerste wat bij mij opkwam... Zou ze daar geen last van kunnen hebben? Merk je overdags ook verandering in haar gedrag?
Ja! Ook als er anderen in de wagen kijken! dat was al met vier maanden zo, dan gilt ze kei hard. ik vind het verschrikkelijk. Heb vandaag de Nutriolon gekocht voor de nacht. (ben even de naam kwijt) Ga zo ook lekekr slapen ,want ik weet zeker dat ze weer wakker gaat worden. De elf maanden sprong ik ga d'r eens even wat van lezen! Bedankt dames, en het is hier echt precies hetzelfde als bij jullie!
Ik zou, als het opeens is komen opzetten, eens proberen haar een paar keer gewoon bij jullie in bed te nemen. Als je dat ziet zitten... Dat doen wij hier ook als ik merk dat zijn gedrag duidelijk opeens anders is dan anders. Vaak slaapt ie wel gewoon lekker in ons bed en slaapt ie de volgende dag (of nog een dag later) weer lekker in zijn eigen bed. Ik geloof dat we het ook een keer een week lang hebben gedaan toen hij 's ochtends opeens heel vroeg wakker werd.