Hallo allemaal. Ik probeer bijna 2 jaar zwanger te worden. We zijn ongeveer een half jaar geleden voor het eerst naar de fertiliteitspoli geweest. Daar is het sperma van mijn man getest, heeft er bij mij 2 keer een kort inwendig onderzoek plaatsgevonden en hebben ze een samenlevingstest gedaan (bewegelijkheid sperma in mijn baarmoeder na 12 uur). Uit de tests lijkt alles goed. Alleen mijn cyclus is erg onregelmatig. En ik heb overgewicht. Ik ben weggestuurd met de boodschap eerst wat af te vallen en na 3 maanden terug te komen om te kijken of met hormonen de cyclus regelmatiger kan worden. Nu voel ik me een beetje met een kluitje in het riet gestuurd. Ik weet gewoon niet goed wat te vragen. Zelf constateerde ik dat de tijd na de eisprong bij mij iig 2 keer erg kort was, maar 5/6 dagen. Ook was 1 waarde bij mijn man afwijkend / te laag (de vorm van de sperma cellen), maar dat zou geen invloed hebben. Ik moet in september weer terug. Ik ben zo'n 5 kilo afgevallen en mijn cyclus is idd korter geworden (van 35 tot 40 dagen naar 29 tot 32 dagen). Maar wat kan ik nu allemaal aan ze vragen? Hoe zorg ik dat ik niet met de boodschap 'probeer het nog maar even' naar huis wordt gestuurd? Welke behandelingen zouden allemaal zinvol zijn? Alle tips zijn welkom!
Ik zou vragen om een cyclusanalyse, dat houd in dat ze je 1 maand gewoon goed monitorren, gewoon zonder hormonen. Vanaf dag 10 onegveer gaan ze dan om de paar dagen kijken of er een goede follikel rijpt, of er een eisprong komt en dan moet je ongeveer 7 dagen na je eispronf je progresteron laten prikken en als de uitslag dan hoger dan 20-30 is dan heb je een goede eisprong gehad. Als je dan ook nog pas na minimaal 10 dagen na je eisprong ongi wordt en niet eerder dan zou je misschien niet eens hormonen nodig hebben want dan heeft die paar kilo er misschien voor gezorgd dat de natuur het were heeft opgepakt.
ik zou als ik jou was ook zorgen voor aanvullende informatie door bijv. je temperatuur bij te houden om te bepalen of/wanneer de eisprong is en op welke dag je gemeenschap hebt gehad, af en toe ovulatietestjes gebruiken......maar ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat je nu opnieuw word weggestuurd, want je hebt gedaan wat ze je vroegen (afvallen) en na 2 jaar proberen zwanger te worden mag je echt wel aandringen op vervolgonderzoek. succes!
Ik denk eerlijk gezegd (sorry) dat ze je wel weer met een kluitje in het riet kunnen sturen. Met alle respect, maar als er wordt gezegd 'eerst afvallen', dan gaat het niet over 5 kilo. En inmiddels heb je het bewijs geleverd dat afvallen helpt. Ik denk echt niet dat je mag verwachten dat je nu met een behandeling kunt beginnen, maar misschien heb ik het mis. Wat me idd goed lijkt is om je cyclus een maand te volgen met echo's en na je ei progesteron te prikken. Maar ookal blijkt je cyclus hieruit niet optimaal, dan zal een ziekenhuis 9 van de 10 keer toch eerst adviseren verder af te vallen voordat ze een behandeling starten. Wat betreft de vorm van de zaadcellen: Hierover is veel studie gedaan en inmiddels is men idd van mening dat afwijkende vormen minder impact hebben op de vruchtbaarheid dan altijd werd gedacht. Van minder belang dus.
Ik weet trouwens niet wat je BMI is maar als je al onder de 30 zit zou ik me niet naar huis laten sturen, tussen de 30 en 35 hangt dan weer af van het ziekenhuis en boven de 35 heeft verder afvallen nog echt veel zin. En vraags eens of je PCOS hebt of niet en of ze dat willen onderzoeken, maar ik neem aan van niet omdat ik je niet over cystes gehoord maar ik zou er nog even naar vragen. Met PCOS wil juist afvallen wel helpen. Maar ja, veel afvallen is mij ook niet gelukt, ik heb wel het geluk dat ze met wel wilde behandelen toen ik mijn BMI een paar punten naar beneden had maar als ik verder had gemoeten naar IUI had ik wel meer moeten afvallen. ben gelukkig beide keren met IO ("alleen" hormonen spuiten en zelf klussen) zwanger geworden
ik denk dat het heel belangrijk is dat je duidelijk bent in wat je verwacht! Vaak is het zo dat begrip ontstaat als duidelijk is wat beide partijen van elkaar willen/verwachten. Dus misschien is dit, los van alle medische tips, ook een belangrijke tip. Verwacht je nader onderzoek? Verwacht je een behandeling? Verwacht je uitleg? Misschien klinkt het logisch maar het is soms bizar om te merken hoe communicatie hierdoor spaak loopt. Ik kan het weten omdat ik lotgenoot én psycholoog ben.