Is mijn zoontje verdrietig zit ie al te zoeken met zijn mondje voor wat troost aan de borst. Heeft ie een darmkrampje gelijk weer aan het zoeken. Leg ik hem aan, dan drinkt ie bijna niet, maar even, 10 minuten zuigen voor de troost. Ook in de nachten, de hoeveelheid melk die hij drinkt is weinig, maar meer om even bij mama aan de borst te liggen, voor het slaapje weer te vatten. (zo'n drie keer per nacht) Ik vind het op zich wel prima nu, maar straks als ik ga werken kan dat niet meer zo vaak... De speen wil ie absoluut niet en het duimpje kan ie nog niet zo goed coordineren, hij probeert wel zijn knuistje vaker. Wat moet ik er nu mee, om hem niet te veel te laten wennen en straks veel teleurstelling te laten voorkomen bij hem?
ik denk dat het niet lang meer duurt voordat hij zijn handje goed in de mond krijgt hoor. Mijn ventje sabbelt voor mijn gevoel al een eeuwigheid op zijn knuistjes/vingers, vaak meteen na een voeding omdat hij nog zuigbehoefte heeft... Heb je al eens een andere vorm speen geprobeerd? misschien dat hij deze wel wil? succes..
Ik denk niet dat je je heel veel zorgen hoeft te maken hoor, ivm werk en zo. Je kindje zoekt omdat ie je ruikt. Lekker makkelijke zo. kHeb altijd meer het idee dat het een bevestiging voor ze is... o jaaaa, mammie is er. Als je er niet bent vindt ie wel wat anders, als ie daar echt behoefte aan heeft. Dus ik zou er gewoon aan toegeven als je er bent hoor, als je het zelf niet vervelend vindt.
Het is mij hier bovendien enorm meegevallen hoe vaak je wakker kunt zijn en het overdag toch nog redden... dan zijn die hormonen toch wel handig, Maar wat hierboven ook gezegd wordt: die duim zal nu wel vrij snel echt goed gaan hoor, Thirza ging hier rond die periode ook ineens goed op haar duim zuigen... En wat ik 's nachts nog wel eens doe als ze ligt te miepen: gewoon naast me leggen, gebeurt nogal eens dat ze dus idd geen honger heeft, maar mama-honger en het al prima is om naast me te liggen, Vallen we samen zo weer in slaap soms en dan leg ik haar een uurtje later weer terug... (werkt beter dan wachten tot het gepruttel over is en ze weer in slaap vallen: als ik dat doe, word ik veel en veel te wakker. Beter ff eruit, liggend voeden of gewoon naast me en verder pitten,
ik denk niet dat je je zorgen hoeft te maken, hij is ook zo klein nog, geven aan toegeven het is toch iets heel natuurlijks wat hier geleidelijk ook steeds minder wordt. Denk dat het vanzelf wel minder wordt en dat het juist wel goed is om eraan toe te geven, ze hebben je gewoon nog nodig.
kMoest nog aan dit topic denken vandaag. Mn meisje, 7mnd, zat naast me op de bank te spelen. Elke 5 min drukt ze dan dr neusje tegen mn borst en pakt mn shirt lekker beet. Ze snuift dan "haar" geur op en speelt dan weer vrolijk verder. Toen ze jonger was wilde ze in plaats van even snuffelen drie slokjes drinken Lief he....
Wat nu sinds een paar dagen is, is dat hij maar blijft en blijft sabbelen. Vooral 's avonds liggen we gerust drie kwartier op bed. Hij is dan half in slaap en ik lig er als levende speen naast. Als ik hem loskoppel met mijn pink wordt ie boos en gilt ie van ergernis dat ik de borst afneem. Wel rot om hem zo in bed te leggen.... Maar er vraagt nog een broertje om aandacht. Soms ben ik het wel zat aan het worden dat lange gesabbel, en ook om de haverklap de borst te willen...(vooral als je ergens op bezoek bent!) Maar wat kan dat kaboutertje kwaad worden met zijn 2 maanden! Wat zeggen jullie; gelijk loskoppelen na het echte drinken? Maar hoe weet je of hij genoeg heeft gehad?
Je kunt het slikken goed horen toch? Er zit echt een ritme in van zuigen en slikken. Je merkt als hij (bijna) vol zit dat hij pauzes gaat nemen, en dat het kinnetje dan soms trilt, en dan begint ie weer even. Dan zou ik los koppelen. En toch denk ik op zoek naar het juiste speentje, want het lijkt erop dat meneer zn zuigbehoeft met het drinken niet bevredigd is. Bij ons was het een uitkomst! Een volledig ander kindje dat na het drinken nog even tevreden verdersabbelde op het speentje. Zonder kwam ze gewoon niet tot rust (ja, aan de borst-speen ) Volgens mij heb ik ooit een vraag gesteld bij de lactactiekundige hier op het forum, over dat ik me een fopspeen voelde. Kort daarna hebben we een speentje geintroduceerd (zo eentje met een platte onderkant, 1e was difrax, nu hebben we tommee tippee) en het probleem was als sneeuw voor de zon verdwenen.
Over dat slikken. Wat hij vaker doet is van drinken naar sabbelen en dan weer toch weer naar drinken waardoor je niet goed weet wat hij nu precies wil en of hij genoeg heeft gehad. Bedankt voor de tip, ik zal eens wat speentjes uitproberen. Maar het duimpje heeft ie geloof ik bijna.
Misschien is ie dan in slaap aan het sukkelen. Beetje wakker houden door over zn wangetje te wrijven helpt dan wel. Dan merk ja al snel of hij echt weer verder drinkt, of voor de show anderhalve slok doet en dan weer sabbelt. Succes in elk geval!
Ik zou dan snel met een speentje beginnen voordat hij zijn duimpje gevonden heeft. Speen is voor later makkelijker af te leren dan de duim (lang duimen heeft invloed op de stand van het gebit). De nuby of tommee tippee speen (die beweegt tov het schildje) bootst de borst het beste na en vaak willen bv-kindertjes die wel. Succes!
Ik haalde de Nubyspeen bij Etos of Kruidvat, die van TT had je toen nog niet. Ik heb die trouwens nergens nog gezien behalve van die online shops met bijbehorende verzendkosten. Zou lekker voor de Nuby gaan... zelfde idee. Hij heet de natural flex http://www.nuby.platformtwo.com/index.p ... 53&lang=nl
Ik ga die speen toch eens proberen, Appeltje. Bij elke speen tot nu toe (die ze niet meteen drie meter verder lanceerde) trekt ze hem uit haar mond en doet hem er overdwars of achterstevoren erin (zelfs met doekjes erdoor geknoopt etc). Ik had er me maar bij neergelegd onder het motto: "Mama's tiet is favoriet", maar af en toe zou het wel eens heel erg handig kunnen zijn om een speen te geven die niet aan mij vastzit.
ik heb hier hetzelfde probleem. Heb al meerdere speentjes geprobeerd maar tevergeefs. Ik ben ook zijn speentje en hij raakt helemaal van slag als ik hem niet laat zuigen dan gaat hij histerisch huilen... Onlangs moest ik oma laten oppassen en ik vermoed dat ze hem de borst heeft gegeven (droge borst weliswaar) en ik denk dat meneertje daar maar al te graag op heeft gezogen snik ( ik ga haar nog wel vragen of ze dat gedaan heeft want dat wil ik absoluut niet... hoe zouden jullie je voelen?
Waarom denk je dat oma dat gedaan zou hebben? Misschien pikte hij de pink wel. Of hij wist dat zij zijn moeder niet is en legde zich daarom neer dat er niet gesabbeld kon worden. Het idee alleen al. Brrrr.....
toen we terug waren zat ze in de slaapkamer op bed en had hem vast op dezelfde manier als wanneer ik hem borstvoeding geef. Zijn mond ter hoogte van haar tepel maar ze had haar shirt aan. Hij slaapt noooooit in die houding tenzij hij eerst mag zuigen en dan valt die wel in slaap. Anders slaapt hij altijd in zijn bedje... Ik ga het haar vanavond vragen want het knaagt aan me.. trouwens ik heb aan mn man gevraagd of hij niets vreemd vond die avond en hij vermoed hetzelfde. De baby kan je niet verwijten, die weet niet beter maar dat zij zoiets achter mijn rug zou doen zou ik haar heel kwalijk nemen... en het ergste is.. ik begin morgen terug met werken en schoonmoeder gaat oppassen Voor mij is het wel belangrijk dat ik haar kan vertrouwen natuurlijk... ik zie wel wat ze gaat zeggen vanavond.. zucht!
oh en pinkje wil hij allang niet meer jammer genoeg... geen speen, geen pink, alleen de tepel wil hij hij kan ook nog niet op zijn vingers zuigen, hij probeert soms wel op zn vuistje maar heel even maar.
Ik zou wel wat terughoudend zijn en even rustig worden voordat je het vraagt. Merk een beetje dat je er al bijna vanuit gaat dat het zo is. Terwijl ik echt denk dat niemand zoiets in zijn hoofd zou halen. 'Heb je hem laten zuigen aan jouw borst?' klinkt wat beschuldigender dan: 'Hoe heb je hem in slaap gekregen, bij mij kan dat op die wijze alleen aan de borst'.