Dank jullie wel. Het doet me erg goed. Aan de ene kant kan ik niet wachten tot de curetage achter de rug, aan de andere kant is het dan echt afgelopen, dan pas ben ik echt niet zwanger meer. Hoewel ik dat nu eigenlijk ook niet meer ben. Ik ben echt zo verdrietig.....
ik ben vorige week vrijdag gecurreteerd.. het is mij 100 procent meegevallen, nergens geen last van ,, zeer goed behandeld.. niet gevloeid na die tijd, geen buikpijn totaal niet,, en ik voel me prima.. lichamelijk en geestelijk. ik vind het fijn dat ik 100 procent schoon ben van binnen, en ik wilde niet afwachten tot het vanzelf wel of niet met veel pijn zou loskomen, wij gaan weer verder voor een volgende poging.. succes meid.
Vandaag ben ik bij de gynaecoloog in het ziekenhuis geweest. Zij heeft nog een inwendige echo gemaakt en kon zien dat het vruchtje na 6 weken en 1 dag is gestopt met ontwikkelen. Het was wel moeilijk weer geconfronteerd te worden met ditzelfde feit, maar ze was heel vriendelijk. Gelukkig deed ze ook niet moeilijk over het feit dat ik zo snel mogelijk gecuriteerd wil worden. We hebben meteen een afspraak gemaakt en hebben alle voorbereidende stappen in het ziekenhuis al doorlopen. Helaas kan ik pas volgende week donderdag terecht, dit is veel later dan ik had verwacht, maar ik ben in ieder geval blij dat het nu gepland is. Vandaag merk ik dat ik minder emotioneel raak als ik erover praat, hoewel ik uiteraard wel nog verdrietige momenten heb, maar ik kan gelukkig ook weer een beetje vooruitkijken. Grtjs, Hanneke P.S. Ik hou jullie op de hoogte. (Wat fijn toch dat er sites als deze zijn)
@Vis1978, Lieve Hanneke, fijn dat je bij de gyn geweest bent, en dat je volgende week terecht kunt. Op zich hoeft het niet slecht te zijn dat je even een paar dagen moet wachten; misschien heb je dan juist de tijd om stil te staan bij alles wat gebeurd is de laatste tijd. En heb je tijd om een beetje afscheid te nemen van je kindje. Of voel je dat niet zo? Ik vond het zelf nl wel fijn dat ik niet direct na de foute echo voor een curretage ging: ik had de tijd om er aan te wennen dat ik niet meer zwanger was, en toen ik mijn curretage kreeg voelde ik me niet leeg maar was ik helemaal toe aan een nieuw begin. Meis, ik denk aan je en wens je heel veel sterkte. Dikke knuffel! Marieke15
Inmiddels gaat het al een stuk beter met me, ben niet meer zo heel verdrietig, alleen heel af en toe een klein beetje. Ik kan weer lachen en durf al positiever naar de toekomst te kijken. Eigenlijk heb ik zelfs alweer een beetje zin om door te gaan voor een nieuwe (goede) zwangerschap. Mijn vriend en ik hebben wel afgesproken dat we een menstruatie afwachten. Volgens de gynaecoloog hoeft dat medisch gezien niet, maar wij vinden het prettig om dan in ieder geval te zien dat de cyclus weer begonnen is. Nog een paar dagen en dan mag ik het ziekenhuis in, daar zie ik nog steeds een klein beetje tegenop, maar vind het wel een prettig idee dat het straks achter de rug is. Ben wel een beetje bang dat ik nog voor die tijd een natuurlijke miskraam krijg, heb een beetje krampjes, maar nog niet zo veel dat ik denk dat het vandaag gaat gebeuren. Helaas weet je dat nooit zeker. Wat ik ook heel goed vind is dat de verloskundige nog contact met mij heeft opgenomen om te vragen hoe het met ons gaat en dat ze na de operatie ook nog zal bellen. Ik had dit eigenlijk helemaal niet verwacht, maar vind het een fijn idee dat ze er nog voor ons zijn. Zo genoeg getypt, ik ga eens kijken of ik vandaag misschien iets leuks kan gaan doen, want durf nog niet te gaan werken, omdat ik bang ben dat ik dan een miskraam krijg (en ook mijn gedachten zijn er nog niet helemaal bij). Misschien maar even winkelen, da's meestal wel goed voor mijn humeur. Grtjs!
Hallo allemaal, Zo ging het de afgelopen boodschap nog erg goed met me, de dagen erna was weer een waar huildrama. Wat het namelijk nog lastiger maakt is dat er 2 vriendinnen ook zwanger zijn en dus ongeveer net zolang als ik was. Van 1 van de 2 weet ik het officieel nog niet, maar die gaat het waarschijnlijk vanavond vertellen als we met zijn allen samenkomen. Het moeilijke is dat beide vriendinnen deze week hun eerste echo hadden en dat het bij allebei heel goed was. Ik gun het ze van harte, maar ben ook een soort van jaloers. Uiteindelijk ben ik gisteren gecuriteerd, ik was er vreselijk nerveus voor, maar het is 100% meegevallen. Wat me nog het meeste opvalt is dat ik minder emotioneel ben. Ik moet er wel nog steeds aan wennen dat ik niet meer zwanger ben, maar ik huil wel minder snel. Vanavond zouden we met de hele vriendengroep samenkomen om een vakantie te bespreken, maar omdat ik weet dat die ene vriendin gaat vertellen dat ze zwanger is, wil ik niet heen. Ik wil dit voor hun zo mooie moment niet verpesten en weet natuurlijk niet op voorhand hoe ik op het nieuws zal reageren als ze het hardop uitspreken. Ik denk dat het nog wel een tijdje gaat duren voordat ik helemaal los kan laten, ook doordat als ik naar mijn vriendin kijk, ik zie hoe het bij mij had kunnen zijn. Ik hoop alleen maar dat ik zo snel mogelijk weer zwanger ben en dat dan alles goed is.
Hey Vis...ik lees je verhaal en dacht ik wil je even een knuffel geven, ik weet zelf ook hoe je je kunt voelen en dat de ene dag anders is als de andere en hoe lastig het is als vriendinnen wel een goede zwangerschap hebben en jij dat ook had en weer (terug) wilt! Sterkte vanavond..
Ik denk dat ik haar vanmiddag ga bellen om te zeggen dat ik mijn "vermoeden van haar zwangerschap" heb laten bevestigen door mijn schoonzusje, die wel al zeker weet dat zij zwanger is. Dan zal ik haar wel vertellen dat ik dit vantevoren wilde weten omdat ik idd denk dat zij het vanavond gaan vertellen. Ik zal haar dan in ieder geval kunnen feliciteren, maar vanavond niet aanwezig zijn. Ik denk dat iedereen dat wel zal kunnen begrijpen (en anders maar niet). Ik zie haar daarna nl. nog op een verjaardag en wil dan wel dat zij weet dat ik het weet. Wat een gedoe hè? het lijkt wel een soap. Ik heb nu ook een banner gemaakt met mijn "gegokte" cyclus. Ik werd meteen na het stoppen met de pil zwanger. Mijn cyclus was vorig jaar (toen ik even gestopt was met de pil) ongeveer 21 dagen, maar ik weet dus nu niet zeker hoe die nu is. Denk je dat ik mijn "oude" cyclus aan kan houden of zal ik nu maar 28 dagen gokken?
IK denk dat het goed is dat je eventjes helemaal voor jezelf kiest, je vriendinnen zullen dat wel snappen dat het je even niet lukt om hun vreugde te delen en stoer van je dat je haar eventjes belt! Wat betreft je cyclus...het is echt afwachten...normaal begin je met onpillen en kun je er vaak nog geen pijl op trekken maar na een mk is dat ook zo...je lichaam moet zich herstellen, wat ik heb gelezen hier op forum is dat dit 6 tot 8 weken kan zijn....maar dit is een gemiddelde. Ik denk om jezelf te beschermen dat ik een langere cyclus zou aanhouden. Ik heb na mijn bbz geen cyclus ingesteld, pas na mijn 1e ongi heb ik een banner gemaakt en dan nog is het afwachten of je 2e ongi dezelfde cyclus blijft aanhouden.