Afgelopen vrijdag heb ik een curretage gehad nadat eerder die week op de termijnecho geen hartactiviteit te zien was. Het had ons derde kindje kunnen zijn. Omdat ik dit keer misselijker en moeier was dan de vorige twee zwangerschappen samen en ik geen enkel bloedverlies of krampje dan ook had, was het een complete verrassing. Fysiek voelde ik me al wel beroerd, maar dat kwam echt door het al weken misselijk zijn (ben 6 kilo afgevallen). Mijn conditie was dus al niet al te best toen we vorige week deze "klap"kregen. De curretage an sich viel me nog wel mee, maar ik voel me nu zo slap en moe. Vloeien doe ik nauwelijks meer gelukkig. Buikkramp heb ik wel, al wordt het wel elke dag minder. Ik voel me vooral ook onzeker: wat kan ik verwachten? Op mijn werk verwachten ze me eigenlijk z.s.m. terug. Maar zoals het nu gaat, lukt me dat nog niet. Ben dizzy als ik snel opsta of me druk maak, ben moe, moe, moe na een simpele inspanning als een wasje ophangen of eten koken. Heb helemaal geen eetlust, terwijl ik normaal gesproken een echte lekkerbek ben, een snoepkont en zelfs een emo-eter. Ondertussen slaap ik ook heel slecht, omdat ik moeite heb met ontspannen. Hoe lang kun je je eigenlijk zo moe voelen? Wat zijn tips en ervaringen van anderen? Gelukkig heb ik dit nog nooit eerder bij de hand gehad, en het zal vast bij een ieder anders zijn... maar wat kan ik verwachten? Wanneer zou ik weer een beetje mezelf kunnen voelen?
Hey hoi, ten eerste heel veel sterkte ! Ik weet hoe het is om een miskraam te hebben. In juni ben ik ook gecurreteerd, en wat jij allemaal omschrijft herken ik heel veel in. De curretage valt mee, maar ik heb echt dagen in bed doorgemaakt, was vreselijk moe, down, voelde me echt ongelukkig in mijn eigen lijf. Na een telefoontje van de verloskundige vertelde ze me dat ik een middeltje moest ophalen bij de drogist.. (floradix) Dit is een soort vitamine en ijzer drankje. Hiervan ben ik behoorlijk van opgeknapt. Dat je lijf zo moe is komt ws door de narcose.. Ook ik dacht dat ik na een dag of 4 wel weer aan het werk kon.. helaas heeft het bij mij drie weken geduurd. Waarvan ik nu heel blij ben dat ik het heb gedaan, er de rust voor genomen heb, om mijn lichaam maar ook mijn geest te laten wennen aan het idee dat ik niet meer zwanger ben. Het komt vanzelf allemaal wel weer goed, maar neem alstublieft er de tijd voor! Sterkte en succes! Inge
Haai, zeker de vermoeidheid na de narcose herken ik. Ik heb er nu nog steeds last van. Werk wel fulltime maar lig iedere avond op tijd in bed en doe erg weinig in het weekend. Er zit wel progressie in maar het gaat langzaam. Dus neem de tijd ervoor en onderschat het niet!