Lieve dames, In december 2012 hebben we na een hels icsi en tese traject een prachtige dochter mogen krijgen. Uit die icsi is 1 cryo overgebleven.... We komen er maar niet uit wat me daarmee willen doen. De ingevroren cryo is een dag 5 blastocyst. Mijn dochter is ook van die icsi en was ook een dag 5 blastocyst. Een daarvan was nog goed genoeg om in te vriezen. Van deze poging werd ik zwanger de eerste poging was meteen raak dit was een verse icsi en verse tese. Maar nu die cryo..... Volgend jaar als we getrouwd zijn willen we een beslissing maken wat we nu willen.... Maar ik durf niet ik ben zo bang dat het misgaat en niemand heeft garantie dat begrijp ik. Maar zo'n ontdooi proces van een cryo gaat dat vaker goed of fout? Ik heb echt totaal geen idee wat ik me voor moet stellen bij een cryo tp. Als iemand de tijd en zin heeft om dit te willen vertellen dan lees ik dat graag. Alvast ontzettend bedankt
Uiteraard kan er altijd iets misgaan tijdens het ontdooien, maar bij een blastocyst is die kans minder dan 0,1%. Je moet je voorstellen dat een blastocyst al tussen de 60 en 100 cellen heeft en dus de sterkst mogelijke soort embryo is. ALS het misgaat tijdens het ontdooien dan is dat vaak omdat ijskristallen de cellen kapot maken. Een blastocyst kan in tegenstelling tot een 4 of 8-cellige cryo wel een celletje missen. Verder geen ervaring in Dusseldorf maar dit wilde ik je toch even meegeven. Succes!
Haai juf! Ik heb zomaar het gevoel dat die TP wel gaat komen, ik bedoel, dat je een brusje wilt . Anyway, ik heb een cryo-TP gehad, ook een blastocyt. Mijn cyclus was lang (31dg zoiets) en dan doet DD de TP met medicijnen. Met Progynova en utrogestan. Dan moet je op dag 10 geloof ik een echo laten maken en dan kijken ze of het bms dik genoeg is en plannen ze de TP. Je krijgt van DD het schema van de Progynova. Als je een normale cyclus hebt dan geen medicijnen.
Hey zonnestraal Ik denk ook dat we de gok volgend jaar wel gaan nemen met de cryo..... Eerst hield ik mijn cyclus nauwgezet in de gaten maar heel eerlijk gezegd heb ik nu geen flauw idee hoe het is met mijn cyclus. Volgens mij wel redelijk netjes ik heb altijd een cyclus volgens het boekje gehad. Na de bevalling schommelt het wel iets soms wat langer korter nooit. We zullen zien volgende jaar die cryo tp gaan we denk ik wel voor. Een hele nieuwe spuitronde wil ik niet meer doen.... Hopelijk komen we niet voor die keus......
Een brusje willen we heel graag de vraag is alleen tegen welke prijs..... Afgelopen week enorm moeten huilen. Kwamen ineens zoveel positieve testen voorbij en echo's op Facebook. Was even enorm verdrietig waarom kunnen wij nou niet ook normaal zwanger worden. Maar goed het is weer gezakt het is nou eenmaal niet zo helaas. Ik zou onze dochter vanuit de grond van mijn hart een brusje gunnen een cryo tp kan ik wel handelen maar een hele nieuwe icsi pffff ik kan dat niet meer opbrengen zo ziek geweest en narigheid van gehad. Dan voel ikme schuldig naar haar. Mocht ze alleen blijven neemt ze ons dat hopelijk niet kwalijk later en snapt ze waarom.
Ja ik snap je helemaal. Wij gingen ook geen ICSI behandeling meer doen. Ik wil je geen valse hoop geven, maaaaarrrrrr: Een blasto heeft goede kans van slagen (hoog percentage) in een optimale omgeving van de baarmoeder. Jouw baarmoeder is prima, de oorzaak ligt bij je man. Je wilt graag de cryo terug laten plaatsen maar je bent eigenlijk bang of niet? Zo van, wat als de TP niet gaat lukken? Maar dat zie je dan wel weer, want wat als de TP lukt??? Hier in 1x gelukt. Ik was ook bang maar heb vaak gedacht, als het zo moet zijn dan komt er een brusje....(had ergens diep van binnen het gevoel dat er een brusje ging komen, had ik na de bevalling van Beau niet hoor. Pas toen ik na ging denken over een brusje kreeg ik dat gevoel)
Ja in ene begrijp ik je. Ik lees het namelijk tussen de regels door . Die angst blijft. Die gaat niet weg helaas. Want niemand kan garanderen dat die TP gaat lukken... Ik was ook bang, hield me enorm vast aan B.eau. Zo van ik ben mama van een gezond jongetje en ik bèn heel gelukkig! Dat bleef ik tegen mezelf zeggen. En dat B.eau niets tekort zou komen zonder broertje of zusje.
Die angst blijft ik weet het dat is nou eenmaal zo helaas. Maar ook van 'wat als die niet lukt' wat doen we dan...... Ik denk dat we volgend jaar als we getrouwd zijn maar eens alles stap voor stap gaan doen en niet te ver vooruit, als die niet lukt....... Ben ik een ongelofelijke trotse en hele gelukkig mama van een vreselijk lief (lees eigenwijze dreumes) meisje! Dat houdt ik mezelf ook absoluut voor dat ik gezegend ben met een gezonde dochter! Maar afgelopen week met al die echo's en positieve testen was me even teveel, even flink gejankt bij (aanstaande) manlief en toen was het weer 'goed' het is zoals het is daar kunnen we helaas niets aan doen.