Ik had me voor mijn verlof zo voorgenomen om nog allemaal leuke dingen te ondernemen met mijn peuter, echter nu ben ik 38 weken zwanger en de motivatie en energie ontbreken mij een beetje. Wat doen jullie zo ver in de zwangerschap nog allemaal met je andere kindje(s)?
Ik deed alle dagelijkse dingen nog alleen de laatste zwangere dag bleven we in de tuin en kwam ik niet verder als de brievenbus en glasbak. Het was 30 graden en we zaten beiden met onze voeten in een badje. Die nacht braken m'n vliezen. Twee dagen voor de geboorte liep ik nog met m'n peuter op m'n rug in de Draagdoek naar controle. De gyn verbood me toen dat nog te doen met die hitte en een enorm lage bloeddruk. Maar bieb, kinderboerderij, Ikea, speel o theek, koffie bij je vriendinnen of ouders zou in principe nog prima moeten kunnen?
Binnenspeeltuin waar ze zichzelf kunnen vermaken? Kinderboerderij, bioscoop (woezel en pip film), bij vrienden op de koffie met vriendjes om mee te spelen?
Vandaag 40 weken en doe eigenlijk alles nog wat ik er voor ook deed, maar dan in een lager tempo, minder dingen op 1 dag en aan het eind van de dag iets meer filmpjes kijken om bij te komen. Wat ik zoal heb gedaan/doe: wandelen door de buurt, treinen kijken, kinderboerderij, visite, stad in, zwemmen, vandaag nog naar een museum geweest (met m'n man, dat scheelt). Doordat ik geen auto heb en langere afstanden (>30 min.) fietsen wat zwaarder wordt, blijf ik wel dichter bij huis dan voorheen.
Hier 36 weken en formaat potvis. Weinig dus. Normaal is kleuter (sinds 4 weken) naar school. Maar nu 1,5 week vakantie. Vandaag naar de kinderboerderij geweest. Verder gaat ze een keer spelen bij vrienden, man viert zijn verjaardag, oma komt een dagje. Druk genoeg dus. (waarbij ik, in theorie niet veel hoef te doen)
Lekker op de fiets (elektrisch), naar de kinderboerderij vandaag zwemmen met man en oma. Gewoon buiten wat rondscharrelen. Op gemak boodschappen doen samen maar ook veel knutselen. Moet er niet aan denken niets te doen. De verloskundige zei ook vooral in beweging te blijven. Dan gaan de dagen sneller maar komt het kindje ook sneller.
Elke dag een uurtje lopen door de stad.. Overal stoepjes hier en mijn dochter van 2 vind het gewoon al leuk om stoepje op en af te gaan haha. Ff de speelgoedwinkel binnen lopen etc.. Speeltuintjes zijn hier niet op loopafstand en ook geen energie voor eerlijk gezegt
Puzzelen vond mijn 2 jarige toen fantastisch. Ik kwam toen ook niet veel van de bank meer af 😊
Ik ben ook benieuwd wat me nog allemaal 'lukt' ben nu 33 weken dus alles lukt me nog gewoon. Maar denk dat je gewoon naar jezelf moet luisteren. Ik snap dat je nog wil genieten van je kindje voordat de volgende komt, maar ik denk ook dat je energie moet overhouden voor je bevalling. Ik wil in mn verlof mn dochtertje van 1.5 jaar mijn buik laten verven. Dat lijkt me nog een leuke bezigheid zo samen haha.
Ik mis het op de grond zitten met duizend auto's en lekker gek doen wel hoor.. mijn zoontje is nu anderhalf en ik heb enorme bekkenpijn dus ben blij als ik weer alles met hem kan doen. Voel me ook vaak zo schuldig dat ik niet kan doen wat Papa wel kan enzo.
Dat ik hoogzwanger was van de 2e was mijn zoontje bijna 1,5jaar. Eerlijk gezegd deed ik niks. De tv stond ook te vaak aan. Ik voelde me wel schuldig maar het kon niet anders. Ik had gewoon geen kracht meer.
ik ben echt jaloers op moeders die op t einde nog zoveel kunnen. Hier een drukke peuter van 2,5 en ik doe bijna niks meer met hem terwijl ik zelf pas 28 weken ben! Als we ergens naar toe gaan komt het er al snel op neer dat ik hem moet gaan tillen en dan krijg ik dus heel snel harde buiken. Heb ook al een hele forse buik. Dus ik zit veel binnen met als spsnnenste activiteit duplo torens bouwen... en een enorm schuld gevoel over teveel tv... Zijn er niet meer moeders die dit bovenstaande juist herkennen? Voel me soms zo'n zwakkeling! En ik vind dat niksen ook geen bal aan, dagen duren heel lang zo!
Wat onwijs herkenbaar allemaal. Nu 17 weken zwanger. Bekkenpijn en een te lage bloeddruk. Zoontje van bijna 2 is snot en snot verkoudem, dus spelen/theeen bij een vriendin met kinderen zit er niet in. Lopen met hem lukt mij niet meer. En vind het te koud om buiten te zitten. Hij slaapt de hele week ineens niet meer overdag terwijl hij super shaggo en moe is. Over 4 weken gaat hij naar de psz 2 x 3 uur per week. Kijk er zo erg naar uit. Als hij niet zo verkouden is gaat hij ook nog wel eens met oma mee wandelen. Maar deze week echt een hel. Als hij volgende week niet meer zo verkouden is ga ik lekker afspreken bij vriendinnen. Voor mij ook gezellig en is hij er even uit. Werken jullie? En gaat jullie zoon of dochter dan naar de opvang? Ik werk in de avonden als ZL slaapt en ML thuis is. Maar overdag is al heel vermoeiend. Wil idd ook niet de hele dag de tv aan hebben. Rond etenstijd is het het ergst, dan gaat hij wel even aan. Ik leg hem soms op bed op de tijden dat hij eigenlijk moet gaan slapen. Babyfoon aan en dan ga ik even liggen. Na 1 uur haal ik hem er weer uit. Meestal zit hij rustig met zijn knuffels te spelen. Maar daar voel ik mij nog het meest schuldig over. Maar hij heeft al helemaal niets aan een snel prikkebare mama die zo moe is en last van de hormonen heeft. Moet helaas nog 23 weken. Gelukkig gaan we nog op vakantie. Ik hoop zo dat de psz helpt. Dat hij daar even zijn ei kwijt kan en lekker thuis een middagdutje komt doen. Zijn er moeders hier met ervaring?
Vrolijklente mijn dochter gaat sinds oktober naar de psz ze is 3 dus iets ouder maar ze is zoveel leuker sinds ze gaat! Op de dagen dat ze gaat slaapt ze bij thuiskomst en ze kan zich ineens veel beter zelf vermaken! Hier voel ik me ook wel schuldig als we weer eens de hele dag binnen hebben gezeten.. al denk ik dat ik er zelf meer last van heb als dochter zelf
Ik zou gewoon met 'm naar buiten gaan, ook al is ie verkouden. Mijn zoontje zou anders van september tot april nauwelijks buiten komen. Na een frisse neus is mijn zoontje ook altijd wat beter te genieten binnen en kan hij weer heerlijk met zijn speelgoed spelen.
Ik ben nu 38 weken en ik heb mijn dochter van 3,5 twee dagen in de week heel de dag. Gelukkig is ze al wat ouder en helpt ze mij eigenlijk heel goed mee. Wel vraagt ze steeds wanneer de dikke buik weg is en mama weer fit is haha. Bij mij gaat het echt op en neer, na een slechte nacht kan je mij opvegen en doen we alles, maar ook alles in slow motion.. eerst sochtends in bad om mijn vege lijf op te krikken, dan zelf kleren uit laten zoeken en zo veel mogelijk zelf laten doen.. tergend langzaam ontbijten etc. dan meestal naar een binnenspeeltuin waar ik zit en zij rent.. en om 4 u gaat de tv aan, plof ik neer, doe ik een mini dutje en met heeeel veeeel moeite hijs ik mijzelf overeind om te gaan koken rond 5 u.. en wanneer papa thuis is, nog even mee-eten en een dikke kus geven want mama is op Maar op goede dagen, ben ik nog steeds tergend langzaam maar goedgemutst en tja de auto gaat overal mee naar toe! Dan kan ik gelukkig nog goed genieten van onze daagjes samen. Savonds gaan we allebei helemaal blij naar bed. Nog twee weekjes, ben wel echt aan het aftellen hoor. En ik 'eis' voortaan mijn rust op de andere dagen, merk dat het rustig aan doen gewoon echt helpt en ik weet dat het tijdelijk is dus voel ik mij helemaal niet schuldig. Gewoon doen wat goed voelt en je vooral niet schuldig voelen! Ik probeer zo kalm mogelijk te blijven en dat helpt echt!
Hier keken ze eigenlijk alleen maar tv. Of de oppas ging iets leuks met ze doen. Ik had daar geen puf meer voor.
Herkenbaar. Verder dan eentjes voeren, spelen met speelgoed en hem laten spetteren in zijn badje kom ik ook niet. Vorige zwangerschap BI gehad en tussen de zwangerschappen door van achter aangereden (rugklachten). Ik ben al lang blij als ik hem tot het einde van de zwangerschap de trap etc op kan tillen. Lopen doet hij nog niet. Dus het is fysiek te zwaar om nog veel te gaan ondernemen.
Onze dochter is vreselijk zelfstandig en wil alles maar dan ook alles zelf doen. Daar maak ik nu dankbaar gebruik van, ook al duurt alles een eeuwigheid. Tillen en dergelijke hoeft niet, daar is mevrouw niet van gediend. Tv stond hier voorheen helemaal nooit aan maar merk dat ik toch steeds meer geneigd ben om m eventjes aan te zetten, maar nog niet dagelijks. Ze vermaakt zich uren met kleuren of kleien en vind het ook heel fijn om samen (heel veel) boekjes te lezen dus ook daar ben ik mee gezegend. Maar echt samen spelen, gek doen, dansen, erop uit doen we steeds minder en daar voel ik me wel schuldig over. Vooral als papa op zijn vrije dagen wel overal met haar naartoe gaat. Met BI en inmiddels en gekneusde rib en constant ziek zijn wil het gewoon allemaal niet meer zo. Zal blij zijn als het mooie weer aanbreekt en de zandbak weer open kan! Nog maar 13 weken te gaan
Vanaf week 19 last van mijn bekken, ik kan maximaal een uur achter elkaar lopen/staan en dan is de pijn zo hevig dat ik moet liggen en rusten. Dus vooral thuis aan het hangen en nu we beide ziek zijn veel tv kijken. Hoop snel dat het mooi weer wordt kunnen we de tuin in en naar de speeltuin aan de overkant van de weg.