whahahahahahahaha oooh wat een lachen dit topic Ik heb niet gevloekt geloof ik...maar wel gegild dat ik niet meer wist hoe ik de beenweeen moest opvangen Vooral in het ziekenhuis met mijn arme voetjes die achter het bed bungelden omdat dat veeeeeel te kort was :O Wat wel gebeurde: Mn vriend heeft abonementservice op de voetbalwedstrijden van fc Twente, en hij kreeg dus een sms.... zegtie doodleuk, Cynth twente staat 1-0 voor! mijn reactie : FIJN VOOR JE! En toen ik gerepareerd moest worden zei de gyn, ik ga je nu verdoven dus als je straks wat voelt moet je het even zeggen en niet meteen schoppen he! Waarop ik zei: Hoezo, ben je nog niet uitgekeken op je bril. Gyn: Euh nee, hij is net nieuw wattan vind je em niet mooi? ik: Euhm nou...ik vind hem nog al paars gyn: nou eigelijk istie blauw hoor. ik: nou hier niet En toen ondertussen tygho werd aangekleed merkte mn vriend doodleuk op dat hij toch wel een Conehead had, waarop ik doodleuk antwoord dat alle baby's een ei-hoofd hebben bij de geboorte, dat ze door een klein gaatje moeten... Waarop hij weer zei: Nou zo klein was dat gat ook niet meer en het mooiste van allemaal....het staat allemaal op film!
niks, ik was doodstil, geconcentreerd, ontspannen en in mezelf gekeerd. heb dus totaal geen pijn gehad.
ik denk dat ze ook bedoeld dat hoe rustiger en nuchterder je bent dat je amper last hebt? want hoe meer je gilt en paniek zaait des te erger je de pijn voelt en je jezelf dus letterlijk aan het tegenwerken ben...
ja dat is ook zo hoor denk ik.. Ik was bij de weeen ook gewoon stil. Pas bij het persen werd ik gek omdat het niet lukte en ik er niets van snapte en er maar werd geroepen dat ik het feit deed..en met het hechten want dat deed gewoon vreselijk veel pijn.
Ik kan me sinds kort weer herinneren dat ik nadat ik aangekleed was voor de tocht naar het ziekenhuis nog keihard aaaaaaaaaaaaaaaaaaauuuuuuuuuuuuuuuuuuuwwwwwwwwww heb geroepen tijdens een wee. Verder heb ik staan blazen als een paard (=puffen in mijn geval). Weinig gezegd, geen fut voor, geen zin in. Mijn weeen waren niet heel erg pijnlijk maar de constante kramp vond ik zo irritant worden dat ik wel gehuild heb, om een soort van verlichting te veroorzaken. Dat doe ik altijd als ik pijn heb. Tussen de weeen door was ik heel rustig. En inderdaad bij het hechten ging ik weer bijna huilen maar toen kreeg ik een extra verdoving, toen voelde ik niets meer.
tja, mijn verloskunde zij altijd ... jij hebt de ingang gekozen, wees dan niet zo verbaast als de baby die ook gebruikt als uitgang hahaha moest altijd wel om haar lachen...
Oooohhhhhh ik lig hier echt helemaal plat achter mijn laptop! Hahahahaha Ik blijf het een geweldig topic vinden! Zo herkenbaar ook!
Ik heb ook niks geroepen want kreeg er niks uit. Moest me echt concentreren tijdens een wee en staarde dan naar 1 punt op een stomme witte kast in het zkh. en probeerde een wee weg te puffen. Ik had helaas wel veel pijn tijdens de persweeen want had erge last van mijn banden onderin mijn buik en dit overheerste de persweeen dus heb toen wel geroepen dat het me niet lukte, ik kon echt niet meer...dit lukt me echt niet. Ik heb echt geen 1 scheldwoord geroepen en heb zelfs tussen de weeen door nog kunnen lachen,haha.
hahahahahaha als ik eraan terugdenk dan vraag ik me echt af wat me bezielde hahahaha...maar dat zal de adrenaline wel geweest zijn Wel goeie herrineringen aan de gyn in elk geval
heb weinig geschreeuwd eigenlijk. Het enige wat ik op een gegeven moment heb uitgeroepen tijdens de zoveelste wee tijdens mijn weeënstorm was 'wat een K*U*T-ervaring is dit! Vond ik wel toepasselijk
Ik heb geen kik gegeven eigenlijk heb alleen gevraagd of het al te laat was voor een keizersnede en 1 keer gezegt dat ik geen zin meer had. Verder rustig met de tanden op elkaar verder geperst.
Ik bedenk net dat ik, in tegenstelling tot wat ik eerder schreef, wel iets gezegd heb (wel niet geroepen dus). Toen ik de eerste keer mocht meepersen en Lore "de bocht" had genomen, zei ik tegen de vk: wat was dat in godsnaam?" (ik vond het zo'n vreemd gevoel) en daarna begon ik een beetje te jammeren: "ze hebben me altijd gezegd dat het ergste voorbij was eens je mocht meepersen. Bende leugenaars". Ik dacht, heerlijk naïef, dat die persweeën een fluitje van een cent zouden zijn. Uiteindelijk vond ik dat gevoel vervelender dan de ontsluitingsweeën. Bah!
Eigenlijk niet echt veel geroepen. Een keer bij een wee "en nu ga je er echt uit hoor " En het hardste wat ik geroepen heb voor het die bocht nam. Zo zwaar gevoel vond ik dat ondanks de ruggeprik riep ik... keihard ... OEDELOEDOELOEDOEEEEEEEEEEEEEEEE. weet nog niet waar ik dat vandaan gehaald heb hahaha. En dat hebben ze op de gang allemaal gehoord. dus het was echt keihard. En bij dat hechten ben ik vreselijk dreinend geweest. Zo van ben je nou nog niet klaar.... En dit bleef ik herhalen tot het einde.
Mijn man neemt het me nog steeds kwalijk dat ik tegen de Gyn heb gezegd dat ik van hem hou... Hahahaha Ja die man verloste me, toen hij zei dat het niet langer dan een half uur meer kon duren! En dit was het eerste wat erin me op kwam (roep ik normaal niet hoor 8) ) En hij had gelijk bleek achteraf, 10 min later was mijn zoontje geboren! =D>
nou ik had n vrouwelijke GYN, heb ook gezegd dat ik van der hield.... hahaha dat is idd omdat je diegene op dat moment je ''verlost'' hahaa
Tijdens de bevalling.... Heeeeel zachtjes... auw auw auw. Maar toen met het hechten, dat willen jullie echt niet weten