s'morgens om half 8 ben ik ingeleid, na 15 uur weeen om de 10sec. had ik eindelijk 10 cm ontsluiting. zonder persdrang heb ik op eigen houtje onze dochter na 20 min op de wereld gezet. ik zei helemaal niets
trek die slang uit mijn rug!ik kan echt niet meer. ze hebben bij mij mijn ruggeprik verkeerd gezet (werd na 44 uur eindelijk een de opwekkers gelegd maar daar moest een ruggeprik bij) de slang kwam in een zenuw tijdens weeën en daardoor verkrampte een aantal spieren nou ik heb liever weeën als die pijn kan ik je zeggen.
jeetje dat is heftig! Ik ben altijd bang voor ruggenprik. Ik had helemaal niets......liever weeen dan al die prikken voor mij. Maar het is makkelijk om te zeggen..weet ik.
Tot 6-7 cm ontsluiting zei ik tijdens de weeen alleen maar: pfff pfff pfff pfff... Tussen de weeen door heb ik nog gezellig zitten kletsen en lachen. Toen zijn mijn vliezen doorgeprikt en dat maakte de weeen nog veel heftiger. Toen kon ik alleen nog maar pfff pfff pfff pfff zeggen. Toen ik volledige ontsluiting had (maar nog geen persdrang) vond de vlk dat ik nog even mijn blaas moest legen. Anders zou zij het doen via een katheter. Dus ben ik nog even wezen plassen op de wc. Daarna kreeg ik persdrang en bij de eerste keer persen heb ik voor mijn gevoel het hele ziekenhuis bij elkaar gegild. Later hoorde ik dat het best meeviel. Eenmaal gewend aan het persgevoel en het idee dat ik niet wilde poepen voor het oog van mijn man heb laten varen ging het heel voorspoedig en 2 persweeen later was ons kleintje er... Het eerste wat ik zei was: wat is het? Mijn man zei: een meisje. Ik keek hem aan en zei: een meisje! (Man had lichte voorkeur voor een meisje). Daarna heb ik ongeveer 10 keer gezegd: Wat is ze mooi! Op de foto's zag ik dat ze op dat moment verre van mooi was, maar ja. Toen mijn man opmerkte dat ze helemaal niet onder het bloed zat zei ik: ik ben volgens mij ook niet uitgescheurd. Waarop de vlk zei: nouuuu... ik ga je straks toch nog even hechten. Bleek een bijna totaalruptuur te hebben, haha.
Haha, wat een leuk topic! Ik schoot omhoog net als het meisje in de excorsist en riep:Je doet me pijn lul! tegen de arts. (wat hij aan het doen was weet ik niet een s meer..). Waarop de verpleegkundige streng me toesprak: we gaan niet schelden.. De bevalling ging zo snel, dat er geen tijd was voor een ruggeprik, waarop ik tegen mijn vriend zei:kun je niet iets regelen..net of hij de ziekenhuisdealer was..
Ik weet niet meer wat ik allemaal gezegd heb, weet nog wel dat ik om een uur of elf 's avonds bij 8 cm ontsluiting zo goed ontspande tussen de weeën dat er 10 minuten tussen kwam te zitten. Maar ze werden wel heeeel heftig. En ik had de nacht ervoor niet geslapen (weeën begonnen om 04.00 uur), dus ik was MOE. En toen heb ik gezegd dat ik wilde slapen en dat ik de volgende dag wel verder zou gaan Toen ze er uit was, was één van de eerste dingen die ik zei: "Er zit toch geen piemeltje aan?" Haha, de echomeneer had ons "behanggarantie" gegeven, maar ineens dacht ik: het zal toch niet waar zijn dat het toch een jongetje is? Hadden we niet eens een naam voor!
Ik had hele heftige rugweeen, maar een niet vorderende ontsluiting. Daarom kreeg ik weeenopwekkers en daarnaast pijnstilling via een remifentanylpompje. Ik werd hier zo high van, dat ik tussen de weeen soms vergat te ademen en ze me moesten aansporen. Op een gegeven moment hebben ze me daarom maar extra zuurstof gegeven. Daar lag ik dan, met 2 snoertjes in mn doos, een infuus, saturatiemeter en ook nog een slangetje in mijn neus voor de zuurstof. Dus ik wilde iets zeggen van 'kijk mij hier nu liggen, met al die slangetjes'. Maar kennelijk kwam het niet echt over doordat ik zo stoned was. Ze zaten ze me allemaal heel vreemd aan te kijken... 'Wát zegt ze nou?' Na de één na laatste perswee zei de VK dat ze bij de volgende wee of die daarna geboren zou worden. Het deed enorm pijn tussen de weeen in en ik wist niet meer waar ik het moest zoeken... en het duurde voor mijn gevoel heel erg lang voor de laatste wee eindelijk kwam. Ik wilde haar dr uit hebben: "AAAHHH, WAAR BLIJFT DIE F***ING WEE NOU?!" Verder ben ik eigenlijk best netjes geweest, ik heb niemand uitgescholden! Alleen heeft mijn vriend nog een aantal dagen met een blauwe hand rondgelopen... Ik heb m helemaal fijn geknepen, zelfs een keer met mijn nagels. Eigenlijk wilde ik er het liefst ook in bijten, maar dat heb ik gelukkig niet gedaan
hihi leuk om dat allemaal zo te lezen... Ik heb toen ik moest bevallen van luna,duiderlijk van te voren afgesproken dat als ik de pijn niet meer hield een ruggeprik wilde en nadat ik bleef hangen op 3 cm terwijl ik goeie weeen had die maar pijnlijker werden vond de gync.dat het tijd was voor een ruggeprik alleen moest die nog komen van huis,.op een gegeven moment werden ze zo heftig dat ik maar riep dat dat mens nu moest komen anders zou ik der wel zelf van huis halen,voor mijn gevoel duurde het uren! haha maar dat was natuurlijk niet zo...nou na de ruggenprik ging het super snel en mocht ik persen en toen haar hoofdje erdoor kwam riep ik keihard; aaaaah mijn doos! mijn doos!mijn doos staat ik de fik! wat zoals ik later hoorde een vrouwtje die ook moest bevallen er van geschrokken was haha,verders heb ik mijn liefje niet uitgescholden enkel mishandeld hahahhaha
Ik ben vrij netjes geweest geloof ik. Om 4 uur begonnen de weeen en het waren meteen om de 2 minuten hevige rugweeen. Na een uur zei ik tegen mn man dat ik het niet meer hield en hebben ze me aan de ctg gelegd. Ik zei nog voor de grap: Zul je zien dat het helemaal geen weeen zijn! En idd er was geen baarmoederactiviteit te zien. Nou toen heb ik zitten janken hoor. Ik kon al niet meer van de pijn. Voor de veiligheid hadden ze met toch even getoucheerd en ik had al 6 cm! Toen ben ik in mezelf gekeerd. Mn man mocht me niet aanraken allen zn arm afstaan om in te knijpen. Hij zei 1 keer niet met je nagels! Toen riep ik: WEL! Later wilde hij tussen de weeen door vast kleertjes klaarleggen en toen zei ik: En je hand dan! Ik heb ook om een ruggenprik gevraagd maar ze zeiden steeds over een half uur komt de anesthesist. En ik riep maar: NEE NU! NU! NUUUU! Uiteindelijk ging het zo snel dat ik niets gekregen heb. Na 4 uur en 3 kwartier is ons kindje geboren. O ja, tijdens het persen vroeg ik: Heeft ie haar?
ik vroeg tijdens de bevalling (duurde 2,5 uur in totaal waarvan 1,5 uur de weeen) in het ziekenhuis, WAAR IS MIJN TELEFOON (om contact te houden met mijn man) en tussen de weeen door belde ik heel rustig mijn man en mijn moeder. Toen ik mijn man wakker belde zei ik ook nog dat hij rustig moest rijden en dat hij even rechtop in bed moest gaan zitten en het licht aan moest doen. Dit alles heel rustig omdat ik niet wilde dat hij in paniek raakte. en ik moest ook tussen de weeen door nog eens erg lachen om een grapje van de echoscopiste. verder toen de verpleegkundigen elkaar afwisselden NEE GA NIET WEG, IK VIND JE ZO LIEF< JIJ MOET BLIJVEN. en toen ze toen alsnog wegging pakte ik gewoon de hand van de ander en maakte het me verder niet zoveel meer uit wiens hand het was, als er maar een hand was om vast te houden.
Ik ben 98% van de bevalling heel rustig geweest....ik heb gepuft en weinig gezegd. Daarom stonden mijn moeder en man zo raar te kijken toen ik naar de badkamer liep.....(ik had toen 7 cm ontsluiting) de deur dicht deed en flink begon te schelden dat ging als volgt (heb ik gehoord) GVD DIT IS TOCH PURE MISHANDELING...EN DAN ZEGGEN ZE DAT JE DE PIJN WEL WEER VERGEET NOU HET ZOU WEL! IK DOE HET NOOOOOOOOOOOIT MEER! Vervolgens kwam ik de badkamer weer uit en ging ik verder waar ik mee bezig was. Mijn moeder stond zowat in d'r broek te piesen van het lachen. Vervolgens was kleine geboren en ik vroeg of ik uitgescheurt was...nou zei de GYN het valt wel mee maar ik zag aan d;r hoofd dat t niet mee viel. Een subtotaalreptuur. Er kwam een plastisch chirurg om me te hechten Die man kwam binnen en ik heb heel vrolijk geroepen HALLO MENEER! IK BEN ZOOOOOOOOOOO BLIJ DAT U ER BENT WANT U GAAT MIJN POES WEER MOOI MAKEN HE IK MAG TOCH WEL MIJN DOCHTER BIJ ME HOUDEN HE WANT DAN DOET T MINDER ZEER....DOET HET EIGENLIJK ZEER EN KOMT HET ALLEMAAL WEER GOED? (En dit alles op een mega snel tempo) hahahahahahaha als mijn moeder en man dat weer vertellen kom ik helemaal niet meer bij. Voor de rest heb ik weinig gekke dingen gedaan......
De hele bevalling ging het goed kon de weeen redelijk opvangen. Tot op het laatst in het ziekenhuis. Heb ik 2 keer tijdens een wee heel hard FUCK geroepen. En dan na te gaan dat ik nooit scheld en een hekel heb aan schelden. Onze meid was nog al eigen wijs en bleef draaien in het geboorte kanaal. Na 2 uur persen zei ik "ik kan echt niet meer jullie moeten helpen het lukt niet meer". En uit eindelijk geholpen met vacuum pomp, moest er een knip gezet worden. (had mijn man opdracht te geven om te kijken of het echt nodig was) Vraagt hij aan de gyn of het echt nodig is. Zeg ik "Ja DAT KIND MOET ER NU UIT"
t duurt voor mij nog ff maar voor het behoud van me vriend ze handen weet ik dus wel dat ik als t net begonnen is nog even me nagels heel kort ga knippen
Ik heb geen rare dingen geroepen of iemand uit gescholden. Wel heb ik dingen gedacht... Ik weet nog dat ik op een gegeven moment dacht: ik loop gewoon weg. Alsof ik uit mijn lijf kon stappen en van de bevalling weg kon lopen.
hahaha....echt super om te lezen, heb net alle pagina´s door zitten lezen. Ik ben eens benieuwd hoe ik ga reageren, want ik heb nu wel al eens moeite om niet te gaan vloeken als ik me pijn doe, dat gaat nog wat worden dan!
ik riep of zei helemaal niets ik was totaal in mezel gekeerd. mijn man ging op een gegeven moment over mijn rug wrijven en ik heb nog heel lief gezegt doe dat maar even niet mop. haha ik had echt verwacht dat ik zo'n bitch zou zijn maar het vwas echt omgekeerd.
Ik heb tegen mijn man gezegd dat ik een heel andere kant van mezelf laat zien...hahaha (voor mij de 4de voor mijn man de 1ste)
1e bevalling, mijn oudste dochter, ingeleid met 42 weken Ik heb bij deze bevalling bijna geen boe of bah gezegd. Ze is gehaald met de vacuumpomp. Tijdens het hechten zei ik wel tegen de gyn..dit nooit meer! Toen vroeg hij of hij mij maar meteen helemaal maar dicht moest naaien 2e bevalling oudste zoon, ingeleid met 41 weken Dit was wel even wat anders , deze bevalling heeft behoorlijk zeer gedaan en ik heb veel binnenmonds gevloekt. In de bevallingskamer naast me lag een vrouw en die lag de hele tijd maar hard te kreunen en te steunen, had toen ook geroepen of ze haar kop niet kon houden (niet dat ze het hoorde hoor), irriteerde mij behoorlijk aan 3e bevalling met 35 weken, keizersnede Dit was de makkelijkste van allemaal, je hoeft helemaal niks te doen en geen centje pijn, ja oke erna wel wat maar bevalling zelf is een eitje Groetjes Brez