leuk wat wij vrouwen allemaal zeggen. Ik heb een thuisbevalling gehad zonder persweeën en een knip. vanaf 5 uur 's ochtends tot kwart over 4 's middags vond ik overig de eerste weeën echt niet erg vanaf 8 uur werden ze pijnlijk. wat ik allemaal riep: *rot op *ik ga naar huis *ik ga morgen weer verder hoor *dit gaat zo echt niet, ik hou op. tijdens het hechten tegen vk *wat heb jij KUT werk (lettelijk en figuurlijk) later wel erg om gelachen na die tijd vroeg de vk en want vond je ervan: * o direct weer dit is het mooiste wat je kan overkomen, 's avonds zei mijn man dus direct weer ja, tuurlijk tot dat ik echt in beweging kwam en boven op bed ging nou echt niet direct weer auw wat doen die hechtings zeer!!!!!!!!! maar zoals jullie nu kunnen zien is ons tweede wonder onderweg!!!!!!! dus niet direct weer maar wel weer snel
Bij de eerste weeen dacht ik en riep ik als dit alles is kan ik het wel 3 dagen volhouden. ook daar kwam ik later optrug in ziekhuis aan infuus heb ik enkel geroepen toen me vriend aan huilen was tja je heb het erin gedouwt en moet er ook weer uit alleen wat groter en dat het vresselijk veel zeer deed en op einde tijdens persen stond het hooft en dat brande verschrikkelijk riep ik jezus haal het weg ik sta in de fik haal het weg hahaha dat was het bij de 2 weet ik nie hoe ik ga reageren,maar zal nooit zeggen meer als het dat is hou ik nog wel 3 dagen vol Lig hier wel dubbel om de uitspraken hahaha
ik heb dus een paar keer tijdens een hele heftige wee gezegd: TE RING (en dan aan elkaar, maar dat mag natuurlijk niet hier) en dan gevolgd door OW SORRY HOOR!!!! normaal zeg ik dit soort dingen helemaal niet dus ik stond er dan ook erg van te kijken ! en die gynacoloog en zusters maar lachen joh!! ach die horen volgens mij wel ergere dingen ook! ben in elk geval erg blij dat ik niet het hele ziekenhuis bij elkaar heb geschreeuwd of mensen heb uitgescholden, want dat soort verhalen hoor je dus ook weleens en daar was ik dus bang voor!!!!
tegen mn vriend riep ik tijdens de weeën dat we de volgende uit China halen En aan de verloskundige vroeg ik of ik in mn nakie mocht bevallen, werd helemaal raar van die kleren om mn lijf ja tuurlijk zei ze
tijdens mn weeen...zo hallo dit hou ik echt niet vol de hele dag (er werd mij gezegd dat het bij de eerste soms wel 24 uur kan duren of langer..ik was net pas 3 uur aan het puffen 2 uur later was mr er..toen ik moest puffen omdat ze de navelstreng moest doorknippen en het hoofdje dus even mn onderkant een vergroting gaf zei ik heel hard AU AUAUAUAUAUAUAUAUAU hahah! achteraf stonden de buren op de portiek (waren net nieuw hahahahaha!!!) oh en ik zei ook nog...euuh hoe lang duurt het nog..hahahahahaha tijdens mn persweeen
Grappig dit topic. Ik kreeg tijdens me bevalling pijnstillingen ze hadden gezegt dat ik er van kon gaan ijlen. Toen de weeen steeds heftiger begonnen te worden en ik steeds meer pijnstilling kreeg zei ik ineens tegen me man hij moet nog afrijden hij zegt afrijden ik zeg ja. Hij zegt hij is nog niet eens geboren en je wilt hem nu al laten afrijden. En tijdens het persen zei ik ow help me ik wil niet meer doet zo pijn. Me moeder en me schoonmoeder hebben er om staan lachen nader hand me moeder zei ook we kunnen je niet helpen Verders heb ik me netjes gehouden niet gegild of wat dan ook. Hoorde van me man dat er een vrouw naast me lag ineen kamer die ze gewoon hoorde schreeuwen
Ik moet POOOOOOOOEEEEEEEEEPEN!!! Haha achteraf wel grappig aangezien de gyn die erbij was een belg was!
Ik heb niks geroepen tijdens beide bevallingen. Ik was helemaal in mezelf gekeerd...heb mijn man ook niet nodig gehad...alleen om zijn hand blauw te knijpen tijdens het hechten bij de eerste bevalling Bij de tweede bevalling zei ik tegen de vk (heel rustig ) "nu weet ik alweer hoe weeen voelen...waarom wilde ik ook alweer een 2de?" Ik heb 1,5 u persweeen weg moeten puffen dus toen ze me eindelijk zei dat ik mocht gaan persen zei "oh gelukkig dat werd tijd" (bevalling was nog geen 4 uur bezig )..toen was ze er ook binnen 6 min.
Hai hai, nou ik wil jullie ook niet onthouden wat ik allemaal heb geroepen. Ik moet zeggen, heb me een tijdje geschaamt voor sommige dingen, maar goed soms ontkom je er niet aan! De 1e keer heb ik vooral mijn man's leven goed zuur gemaakt.... Steeds als hij iets wilde doen riep ik; heb je al niet genoeg gedaan, denk je?? of Hoe denk je dat ik in deze situatie kom?? Heel zielig want hij deed zo zijn best!! Arme man van mij. Dat vond ik toen de bevalling van de 2e naderde ook, en dus heb ik me voorbereid op: lief zijn voor je man! hahaaha Dus de 2e keer heb ik het ziekenhuispersoneel nogal aangepakt. Het ging van: hou je bek! tot Wat weet jij daar nou van?! En alles wat er tussen zat. Ik moet zeggen dat ik achteraf iedereen excuus heb gemaakt. Ondanks dat de pijn van een bevalling vaak genoeg is om onredelijk te worden, vond ik dat ik als de pijn dan weg was ook wel mocht aangeven dat ik best anders had MOGEN (helaas niet kunnen ) reageren. Liefs
ik wilde niet vloeken en schelden dus had me voorgenomen het bij "au" te houden, op het moment dat ik binnen kwam had ik nog geen weeen en nog een hoop praatjes, die werden steeds minder, heb aardig gekronkeld tot ik mocht persen tijdens de weeen heb ik dan ook au in elke zin van het woord ge uit, eenmaal persen was ik opper geconcentreerd
Nou ik heb me zo verheugd op wat ik zou roepen tijdens de bevalling, door dit topic! Maar helaas ik was en stil type! hihi Ik was wel helemaal helder en bij, en daarom heb ik mijn man wel gevraagd "Schat kan je het allemaal wel zien, is het mooi lieverd?" Dit was tijdens het persen... hihi :-D Ook heb ik grapjes gemaakt tijdens het persen, en ook tijdens het zetten van de ruggenprik (toen mijn man met zijn hoofd tussen zijn benen aan het einde van het bed zat en ik kotsend bij lag te komen van de pirk) hahahahaha ik zei "moet je ons nou zien?... zwaar werk he een baby krijgen!" pfff... :-D Maar geen getier en gevloek...(stiekem vind ik dat nog jammer ook... hahahaha)
Ik ben heel benieuwd wat ik ga zeggen...óf ik ben heel erg in mezelf gekeerd, want als ik heftige buikpijn/krampen heb dan zeg ik vaak ook helemaal niets en zit ik te puffen, hehe. Óf ik ga echt schelden, dat zou ook nog kunnen... Ik lig wel helemaal in een deuk hier om jullie uitspraken, lol!
Tijdens de weeen was ik helemaal in mezelf gekeerd,pas tijdens de persweeen had ik weer wat besef. Ik bleef maar zeggen dat ie door het verkeerde gat kwam, ook vroeg ik nog ff welke kleur haartjes hij had. haha
Ik was ook tijdens de weeen helemaal in mezelf gekeerd. Iedereen moest me zoveel mogelijk met rust laten... Schijn wel gezegd te hebben (bij 6 a 7 cm ontsluiting) "Ik wil dit niet meer hoor, ik wil een ruggenprik...." En toen ze net de anesthesist op wilden roepen en ik hoorde dat ik daarna niet meer onder de douche mocht (logisch) krabbelde ik terug.... ik wilde douchen! En met persen toen ik hoorde dat de hartslag van de kleine steeds terugliep, kreeg ik de zenuwen en heb ik geroepen: "Knip 'm er alsjeblieft uit, zet desnoods in alle 4 de hoeken een knip, straks is hij dood!" En ik heb inderdaad één knip gekregen.
Door dit topic was ik ook errug benieuwd naar mezelf, maar heb het netjes gehouden. Enige dat ik heb geroepen was - toen haar hoofdje er uit was en ik dat niet in de gaten had - "wat doet het toch zeer tussen m'n benen"! Mijn man moest zeggen dat het hoofdje geboren was. Vervolgens zei ik tegen de verlos dat ik nu toch echt geen weeen meer had, echt niet hoor, ze kon er niet uit. Oh nee, toch wel een wee, en daar was ze dan! Best grappig wat pijn met je lichaam en geest doet! groetjes!!!