Hallo allemaal, Mijn zoontje is nu 4,5 maand en is een slechte inslaper. We hebben hem een tijdje ingebakerd gehad en zijn toen begonnen met een speentje. Inmiddels uitgebakerd (en behandeld voor een Kiss-syndroom waar hij natuurlijk last van gehad moet hebben) slaapt hij met zijn speentje redelijk goed in (binnen een half uur, na een keer of 10 tot 20 zijn speentje te hebben gegeven, maar geloof me, dat is veel beter dan hoe het was). Nu echter het volgende probleem: We stopten zijn handjes altijd onder de deken, heel strak ingestopt, speentje erin en beertje ervoor, anders was ie die speen zo kwijt. Hij wordt echter steeds sterker en wurmt dus iedere keer die handjes eronder vandaan, en gaat dan naar zijn gezichtje... en speentje eruit. Dit is al een tijdje gaande en ik had goede hoop dat hij zelf zou leren zijn speen in zijn mondje te doen, maar helaas. Hierdoor duurt het lang voordat hij slaapt, is hij overstuur (want hij gaat huilen als hij speen uit zijn mond haalt, dat wil hij namelijk helemaal niet) en moet ik echt enorm vaak de trap op. Daarbij zie ik er tegenop hem naar bed te brengen. Zonder speen gaan slapen lukt hem gewoon niet, hij geeft zich er dan niet aan over, heb het idee dat hij zich dan niet veilig genoeg voelt Lang verhaal (sorry) maar zijn er mensen die dit herkennen en een oplossing weten? Wat moet ik doen? Volhouden en de speen afleren? Volhouden en hopen dat hij straks zelf de speen erin kan doen? En die drama's iedere keer, niemand wordt hier vrolijk van... Alle tips zijn welkom! Alvast bedankt. Groetjes, Ireen
Hier hetzelfde verhaal. Mijn dochter ligt in een dikke slaapzak met mouwen, dus dat is al een beetje stijf en dan stop ik haar strak in met een lakentje en dun dekentje. Het kost haar nu echt wel moeite om met haar armpjes onder de deken vandaan te komen. Ik heb het dekentje en het lakentje in de breedte over het bedje gelegd, zodat je meer hebt om in te stoppen. Ze kan het dan minder makkelijk los trekken. Tja en als dat niet lukt? Misschien leren duimen? Ik heb wel eens gedacht om het speentje met zacht elastiek om haar hoofdje te doen, zodat die speen blijft zitten, maar dat vond ik toch niet veilig. Want wat als ze moet spugen of hoesten en ze kan die speen niet uitspugen. Dus dat doen we maar niet. Mijn dochter slaapt sinds dat ze 8 weken is 's nachts door, maar ik moet er nog geregeld uit 's nachts om haar de speen te geven.
Dag Ireen, Heel herkenbaar, echt! Hier geen Kiss-syndroom, maar verder hetzelfde. Alhoewel Chris wel verborgen reflux heeft (gehad). Nadat we hem niet meer inbakerden heeft hij ook altijd problemen gehad met z'n speentje. Hoe vaak ik niet op m'n knieën een speentje onder het bed vandaan geplukt heb. Helaas heeft hier niets geholpen. We hebben geprobeerd om het speentje aan een speciale knuffelspeen vast te maken, maar dan vond hij het knuffeltje zo leuk, dat hij ook weer niet ging slapen. En die armpjes die steeds langs z'n gezichtje gingen konden we ook niet meer tegenhouden omdat hij inderdaad te sterk werd. Omdat ik er helemaal gek van werd, ben ik begonnen met hem in slaap te helpen. Ik gaf kusjes op z'n neusbruggetje en streelde over z'n oogleden, zodat die dicht bleven, zo viel hij in slaap. Ook deels omdat hij door de verborgen reflux heel veel moeite had met liggen (we hadden het bedje wel schuin staan). Dit heb ik ongeveer 3 maanden gedaan, maar toen was ik daar ook zo zat van, dat ik 1,5 maand geleden (hij was toen 7,5 maand) ben begonnen het af te leren. Drama, want zelf in slaap vallen wou hij niet, maar na een week van weinig slapen en wel huilen (niet lang hoor, dat kan ik gewoon niet), is het gelukt en nu kan hij wel zelf zijn speentje in zijn mond stoppen. Hij heeft er een paar in bedje liggen en vaak wordt hij met een andere wakker dan die ik erin gestopt heb. Ik heb dus nu geen echte oplossing voor je, maar weet wel dat ik precies herken wat je schrijft. Voor mijn gevoel deed ik niets anders dan continu naar boven lopen en soms bleef ik ook gewoon op de gang boven zitten, een boek lezen. Hopelijk kan iemand anders je helpen, of je moet kiezen voor het in slaap helpen (maar gezien de problemen die daaruit volgden, kan ik je dat niet aanraden). Sterkte!
Herkenbaar hoor! Ik heb geen tips voor je. Hier gaat de speen er ook steeds uit, maar hij kan hem nu vaker terugvinden (behalve 's nachts). Thijs ging met 4,5 maand steeds zijn speen eruit halen. Hij had tanden op komst. Ze kwamen een maand later echt door. Thijs sliep vanaf 1 maand al door tot 4,5 maand. Nu heeft hij sporadisch een nacht dat hij doorslaapt en zijn er weer tandjes op komst. Misschien zijn er tanden op komst?
bedankt voor de reacties tot nu toe. Hij vindt zijn speen wel, maar weet niet wat hij ermee moet doen. Hij gaat wel huilen als hij hem eruit haalt, want hij wil er lekker op sabbelen, maar snapt niet dat hij hem eruit haalt. (als je er zo droog naar kijkt is het best grappig eigenlijk). Hmmmmz misschien moet ik antislip om de mouwtjes maken, dan kan hij ze niet onder dekens vandaan halen... En leren duimen, hoe moet dat dan?
Ha ha dat herken ik wel !Is idd echt grappig Bradley heeft niet zo veel met zijn speen maar in dé wagen wilde hij hem nog wel eens en als hij m er zelf uittrok . . .ha ha. nu kan hij hem zelf pakken en hem hij gebruikt hem als hulpstuk om te brabbelen
Hoi Ireen Ik denk dat hij snel genoeg doorheeft hoe zijn speen in zijn mond komt. Dat kan niet lang meer duren. Wij deden Christiaan sokjes om zijn handjes tegen de kou, maar zo kon hij ook moeilijker spelen met zijn speen. Misschien helpt het iets? Geef de moed niet op, voor je het weet pakt hij zijn speen zelf! Succes meid!
Hier ook al hele drama's gehad met de speen... Telkens uit gooien en dan viel die tussen het bedje en de muur dus mocht ik weer in het donker op zoek naar nieuwe speentjes..... En nu wil ik je niet ontmoedigen maar mijn dochter deed gister voor het eerst d'r speen GOED in d'r mondje!!!!!!!!!! Dus daar gaat best nog wel wat tijd overheen vaak,..... Als tip voor het heen en weer de trap op lopen kan ik je alleen maar zeggen: Ik doe vaak dingen in huis vlak bij haar kamer.... Ga bijv strijken op mijn eigen kamer of maak de badkamer gelijk even schoon... Dan ben je in de buurt en hoef je niet 20 keer op en neer
Ja leren duimen gaat alleen als je hem helpt zijn duimpje in zijn mondje te krijgen en hij in de gaten krijgt dat er iets lekkers aan zijn handje zit. De vraag is of je dit wilt, want een duim is een stuk moeilijker af te leren dan een speentje. Die antislip, om te gieren...
mijn zoontje doet dit helaas ook en heel soms lukt het hem om het speentje zelf in zn mond te krijgen. ik leg ook wel zo'n tutpopje op z'n arm waardoor hij er iets minder makkelijk bij kan. boven blijven werkt voor mij ook niet want er loopt nog een peuter rond die veel herrie maakt.
Nou jongens, geen echte oplossing dus. Bedankt voor het meedenken! Ga iig meer spenen in zijn bed leggen en dan hopen dat ie het snel leert... misschien overdag eens oefenen met speentje in mond doen...
Die van mij gebruikt soms speen, soms duim, soms mijn pink en soms een tutdoekje. Ligt er maar net aan waar meneer zin in heeft... Maar, om jou ff te helpen, zo'n tutdoekje is het handigst, want dat kan hij al snel zelf pakken en frotten. In het begin vond ik het een eng gezicht, want ik was bang dat zou stikken. Toen ging ik dus heel vaak kijken, maar nu weet ik inmiddels dat het wel meevalt en als hij eenmaal slaapt leg ik het doekje anders gewoon iets van zijn gezicht af. Je zou dus eens kunnen kijken of je hem voor een doekje kan interesseren.
Ohhh heeeeel herkenbaar! Marin heeft dus ook last (las hier ook een verhaal) van verborgen reflux! Wat een drama altijd gehad met inslapen! Weet ik hoevaak die trap weer op om de speen erin te doen! Maar gelukkig gaat het nou wat beter! Ik moet nou meestel nog maar 1 of 2 keer naar boven. Ze kan de speen er zelf wel weer in doen! Maar soms kom ik bij dr , dan is ze al een tijdje onrustig en aan het piepen. En daar ligt ze dan met de speen in de hand tegen de spijlen te slaan haha!
Hahaha hier ook. En het nieuwste: speen door spijlen op de grond gooien en er naar blijven kijken en dan huilen omdat hij hem toch wil hebben. (Wat zijn die kids toch creatief in ouders bezig houden..)
Ja Josien dat zou zeker helpen, maar ik durf het niet, omdat hij begint te draaien en ben bang dat ie zich dan niet kan opduwen en met zijn gezichtje in het matras belandt... Het is gewoon een lastig probleem dat ooit ook weer overgaat, zo probeer ik het te zien. Ik maak er zelf natuurlijk ook een probleem van. Soms zijn er dagen dat ik gewoon met alle geduld honderd keer naar boven kan lopen, maar omdat hij altijd al slecht sliep ben ik extra gefocust op het slapen... Terwijl hij verder echt een heel leuk en tevreden kindje is en ieder kindje heeft natuurlijk wel iets... Maar goed ik ga nog wel zo'n koordje kopen aan de speen, hopelijk kan ie m dan zelf vinden en leert ie m in zijn mond stoppen (en daarin houden!). Een tutdoek heeft ie, die leg ik over de speen zodat hij die als eerste grijpt... Hij tut er neit mee, hij zwaait ermee boven zijn hoofd en praat ertegen (echt hij is zo grappig, jullie zouden het eens moeten zien!). Mijn ventje lijkt gewoon zelf niet te denken: ik ga eens slapen... Die valt al sabbelend en babbelend *uiteindelijk* in slaap....
Dan kan ik het met goed voorstellen Ireen... Ik zit zelf nog met zo'n pukkie hier dat ik daar nog even niet aan gedacht had. Bij Sam ligt er links naast hem een kruik en rechts een molton luier die in een rolletje is gedraaid, dus die angst hoef ik hier (natuurlijk ook gezien zijn leeftijd) nog niet te hebben. Sam wordt wel ingebakerd (overdag tenminste, 's nachts slaapt hij wel gewoon door) en dat helpt goed, maar als dat niet meer zou mogen zou ik het ook heel moeilijk vinden! Succes meid! Groetjes, Josien