ons zoontje heeft een tijdje in een cosleeper geslapen omdat het slapen echt een drama was en mama ook toe was aan wat rust/slaap. Nu willen we hem zo langzamerhand weer in zn eigen bedje laten slapen omdat we over een paar maanden een tweede baby krijgen. Nu heb ik heel voorzichtig geprobeerd hoe hij er op reageerd als ik hem savonds in zn eigen bedje leg (overdag slaapt hij wel altijd in zn eigen bed) maar dit was geen succes. Het was weer schreeuwen/gillen/staan/zitten/liggen enz. Iemand ervaring hoe hier mee om te gaan? (even) laten gaan (volgens mij houdt hij het wel lang vol!) en erbij blijven of juist direct weggaan na het bedritueel. En dan bijvoorbeeld elk kwartier heengaan en weer neerleggen en instoppen of andere methode. Ik hoop dat iemand advies heeft, ben benieuwd....
Moeilijk zeg. Hoe deden jullie het toen hij bij jullie sliep. Bleef je er dan bij? Dan zou ik er nu ook bijblijven. Dat is wel zo vertrouwd. Ik weet niet hoe oud hij is maar ik zou het proberen uit te leggen. Maak ook een heel bedritueel. Liedjes zingen, kusjes geven en rustig uitleggen dat hij in zijn eigen bed gaat slapen. Kinderen kunnen het huilen/ krijsen inderdaad heel lang volhouden. Misschien kan je elke 10 minuten even kijken bij hem en zeggen dat jullie er gewoon zijn. Maar dat hij wel moet gaan slapen. En als hij het echt lang volhoudt kan je, om de overgang niet te groot te maken, hem eerst in slaap laten vallen in de cosleeper en daarna overtillen. Het blijft moeilijk hoor. Ik zou doen waar jij je goed bij voelt. Misschien vindt hij een lichtje aan bij het slapen wel prettig. Succes!
Lastig.. Mijn jochie heeft als dreumes een poosje bij ons geslapen omdat hij flink ziek was (oorontstekingen en aanverwante dingen). Daarna was het ook gedoe om hem terug te krijgen. Je hebt denk ik 2 opties: nr1, de zachte aanpak: je legt hem in bed, en gaat zelf ernaast zitten, maar met je gezicht de andere kant op. Evt met boek ofzo, totdat hij slaapt. Na een paar dagen, ga je een meter verderop zitten. Nog wat dagen later naast de deur. Nog wat later in de deurpost. Daarna op de gang, net binnen zicht. En daarna ga je naast de deur buiten de kamer zitten. Dan ziet hij je niet meer, maar weet dat je er bent. Na een paar dagen kun je dan wel gewoon naar beneden.. Dat werkte hier, tot de deurpost en daarna was het drama omdat ik tever weg was. En toen hebben we nr2 gebruikt.. De harde aanpak. Ik ben gewoon naar beneden gegaan en heb hem laten brullen. Na 5 minuten gekeken, daarna na 10, daarna na 15 en vervolgens na 20 en daarna elke 20 minuten weer. Ik geloof dat hij 5+10+12 minuten nodig had om in slaap te vallen. De dag weer 5+10+12, de dag daarna 5+12 (ik zag een patroon). En hij had dus 12 minuten nodig om in slaap te vallen. Dat was binnen een week over, en hij sliep daarna weer als een engeltje in bed
Doe waar jij je goed bij voelt Ik zelf laat Zoey nooit langer als 2x 15 min huilen vind dat helemaal niks. Zoey slaapt als ze het nodig heeft bij ons in bed maar we beginnen altijd in haar eigen bedje bij ons in de slaapkamer. En soms slaapt ze erin en soms niet Overdag gaat hier ook beter als savonds hoor.