Onze 2 jarige dochter slaapt bijna nooit meer in de middag. Is wel moe en ligt ook een elke middag 1,5 uur in bed maar kletst dan tegen haar knuffels. Vanmiddag was ze helemaal op en was stierlijk vervelend. Daarna bleef ze maar huilen en we konden dat niet doorbreken. Ik weet dat het bij de leeftijd hoort maar mijn vriend en ik komen er samen niet uit hoe dan te reageren.... Hij wil volhouden en bij zijn standpunt blijven maar ze raakt dan totaal over haar toeren. Zelf zou ik de cirkel willen doorbreken en haar afleiding bieden om te kalmeren. Je komt er anders niet meer doorheen. Nu liepen we vanmiddag met de meiden en zij zat in de duowagen een ijsje te eten. Ze wilde zelf lopen maar we waren nog ver van huis en moesten terug voor de voeding van kleine zus. Ik zei dat ze zelf mocht lopen als we bij het paadje waren dan kan ze nog een aardig stukje lopen. Hier was ze het niet mee eens en zat krijsend in de wagen. Vriend reageerde toen door te zeggen dat ze helemaal niet meer mocht lopen. Liever had ik gezegd dat als ze op zou houden met huilen ze wel in het paadje mocht lopen.... Op dat moment waren we het dus niet met elkaar eens en niets is zo slecht om dat in haar bijzijn te doen. Dus ik heb mijn mond gehouden. Nu ben ik benieuwd hoe jullie haar 'aan zouden pakken'..... Dit gaat eigenlijk alleen om zulke situaties bij oververmoeidheid. Verder gaat het goed Ze lag om 18.15 al in bed en sliep meteen.
Misschien een uur later op bed leggen in de middag? Verder zou ik met mn lief afspreken niet zo direct te straffen zeker omdat het vooral een uiting is van frustratie. Zij kan er immers niets aan doen dat jullie haast hebben en ze heeft ook nog niet de leeftijd om te begrijpen waarom (inleven in haar zusje). Dit gedrag zou ik eerder negeren of zelfs zeggen dat ik snap dat ze het heel jammer vindt maar dat het nu even niet anders is. Liever zou ik het in deze situatie voor zijn en dus zou ik met de baby naar huis snellen voor voeden en Jan zou lekker wandelen met grote zus.
Dat heb ik trouwens wel gezegd tegen hem loop jij maar door dan loop ik met haar.. maar hij vond dat we dan niet consequent zijn. Verder er niet over doorgegaan. Maar alles wat je nog zei kwam bij ons meisje niet meer binnen. We hebben niet gezegd dat we op tijd voor de voeding moesten zijn maar dat ze pas bij het paadje zelf mocht lopen. Maar ze wilde meteen....
Tja. Dan zou ik het gebrul gewoon negeren en pas bij het afgesproken punt eruit. Maar lastig is het wel hoor. En sneu ook voor je dochter. Slaapt ze ook niet in de qagen? Waarschijnlijk is het ook ee kwestie van tijd tot ze gewend is aan het niet slapen of juist weer gaat slapen (misschien door komst zusje). S (anderhalf) slaapt met geluk een uurtje, meestal korter en soms niet. Maar hij is in een best ok humeur dus is blijkbaar klaar met middagslapen
Ik zou idd opgedeeld hebben en 1 lopen en 1 naar huis. Verder maken wij geen "boze ouders" discussies om onbelangrijke dingen ( Wel om hand vast bij oversteken, of broertje pijn doen ) Het gaat toch niet om wie er gelijk heeft? Je kindje is oververmoeid, vervelend, en dan hoeft er toch niet iemand gelijk te hebben? Je mag lopen als je ijsje op is. Want lopen met een ijsje is gevaarlijk.
Over dat slapen. Hoe laat gaat ze normaal naar bed in de middag? Probaat haar anders een uur tot 1,5 uur later in bed te doen. Hendrik eerst niet gelezen dus misschien heb je al gereageerd hierop. Mijn middelste moet ik ook steeds later naar bed doen maar slapen doet hij wel. Een hele dag opblijven overleef ik niet met hem. Hij gaat dan echt om alles huilen
Ze gaat er nu om 13u in en dat is al later. Vanmiddag van 13 tot 14.30 liggen kletsen.... Nee het is zeker niet wie er gelijk heeft maar ik wil wel vraag samen met hem de aanpak bespreken en jullie tips en ideeën meenemen.
Elise ging ook eerst 12:30-13:00 naar bed en nu pas om 14:00, keuvelt even en slaap dan nog 1,5 uur maar gaat 's avonds om dezelfde tijd naar bed (19:15) en gaat prima. Ik zou eens een uurtje later proberen
Tja, hoort er nu gewoon even bij helaas. Ik zou met je vriend afspreken dat jullie inderdaad wel een lijn trekken over wat wel en niet kan (niet lopen met een ijsje), en als het brullen is, tja dan is dat maar zo. Maar daarnaast zoveel mogelijk afleiden, want dit gedrag is niet vanuit uitproberen of puur dwarsigheid, maar uit vermoeidheid. En oh, persoonlijk zou ik mijn vriend gewoon overrulen als ik vind dat hij iets doet dat ik niet goed vind (moeders wil is wet)
Nou dat doe ik ook wel ja, overrulen. Wij stellen bv altijd dat dochter 1 hapje moet proeven. Ook als ze haar hoofd wegdraait en wij het in dr mond moeten stoppen. Maar als ze zich vervolgens uit de stoel op de grond gooit, wil mn man doorgaan en zeg ik dat 't echt genoeg is zo!
Heel herkenbaar! Onze dochter heeft ook al 3 weken moeite met haar middagslaap. Ze loopt dan ook inderdaad 1,5 uur tegen d'r knuffels te kletsen en te zingen, soms gaat ze roepen. Ik leg haar elke middag op bed want ze is wel doodmoe. Er zijn ook keren dat ze wel 2 uur slaapt. Als ze niet slaapt maar wel kletst laat ik haar gaan. Ik denk dan altijd maar dat ze toch een beetje tot rust komt. Als ze niet heeft geslapen smiddags is ze vaak wel wat kribbiger (logisch). Ik ben dam altijd gewoon duidelijk. In jullie geval met de kinderwagen en het lopen had ik het huilen genegeerd (je bent immers duidelijk geweest) en had ik haar op het punt dat het mocht eruit gehaald, verder niet teveel woorden aan vuil gemaakt. Afleiding werkt hier nog heel goed als ze erg moe is. Filmpje kijken, of iets heel anders doen bijvoorbeeld met de pannen en deksels van mama spelen werkt erg goed! Ook ga ik vaak op dit soort momenten samen met haar spelen of juist de deur uit (speeltuin). Of ik vraag m'n buurjongetje over de vloer :-D
Herkenbaar. Mijn zoontje ging normaal rond 11.30-12.00 op bed, maar sinds enkele dagen merk ik dat dit geen effect meer heeft. Hij is dan nog niet moe. Nu leggen we hem pas tegen 14.00-14.30 op bed en dan slaapt hij 1,5 uur en gaat 's avonds dan rond 19.30 op bed. Mbt eten zou ik niet pushen. Dit werkt vaak averechts, maar dat is mijn ervaring. Als mijn zoontje niet wilt eten, dan eet hij maar niet. Hij krijgt dan nog wel yoghurt na en eventueel nog een beker water of melk, als hij dorst heeft maar thats it.
Hier ook een actueel topic. Met name met het eten zijn mijn man en ik het oneens. Onze dochter is met eten dwars. Ik denk dat in ons geval dat komt door komst broertje. Andere kinderen gaan weer in hun broek plassen, zij gaat slecht eten. Als ik haar help er ze wel. Zonder problemen. Dus help ik haar. Mijn man stoort zich daar dan aan want ze kan het zelf etc. Straft dan met 'geen toetje'. Waardoor je een machtsspelletje krijgt. Want wie is het koppigst. Als mijn man dan wint is het brullen geblazen. Ik ben het dan ook niet met mijn man eens. Toch overrule ik dan niet. Ik laat hem wel met een blik merken dat ik het niet met hem eens ben maar dat praten we dan later uit want onze dochter gaat het anders misbruiken als ze weet dat papa en mama het niet eens zijn. Als we het er over hebben is dat dan ook weer heel fijn!