Wat is jullie mening? Mijn schoonmoeder verzocht dus om ons kindje van vier maanden een middag in de week te 'hebben'. Nu zit het me helemaal niet lekker om het volgende. Er woont daar nog een kind die veel problemen heeft. Daarbij zijn er op diezelfde middag nog wat kleinkinderen met problemen. Dus best energievretende kindjes. Wij zitten nog in de fase dat baby eigenlijk nog continue aandacht en zorg nodig heeft. Schoonmoeder doet ondertussen graag haar eigen ding. De laatste keer dat ze even oppaste vroeg ik haar een simpel iets te doen, waarna ik een sneer kreeg dat ze heus wel wist hoe ze voor kinderen moest zorgen. Ja uh prima, maar dit is mijn kind en ik wil graag dat het enigzins op mijn manier gaat. Ook gaat de baby daar vaak snel van hand naar hand, ookal heb ik al op verschillende manieren duidelijk geprobeerd te maken dat dit voor de baby niet goed is blijkt zij te denken dat niet geldt voor haar en haar familie. Resultaat is dat in dus vaak met een overprikkelde baby zit. Ook is het daar vaak onrustig: er wordt veel gemopperd als er niet geluisterd wordt en schoonmoeder is ietwat labiel te noemen. Dan is er ook nog een persoonlijke kwestie. Het werd er dik bovenop gelegd dat ik niet welkom ben: prima maar leuk is anders. Er werden me tijden opgelegd dat de baby gebracht moet worden en dat ze weer opgehaald mag worden. Dat ik ook zonder vervoer zit is mijn probleem. Ook zijn de verhoudingen gewoon niet zo goed. Ik word heel negatief neergezet terwijl dat echt onterecht is. Ik word vaak op mijn tekortkomingen gewezen, en er is nooit ruimte voor jou verhaal want zij heeft het altijd erger meegemaakt o.i.d. Heeft mijn zwangerschap en kraamweek zeker een stuk minder leuk gemaakt (veel narigheid aan moeten horen). Is natuurlijk geen argument maar het maakt het gevoel er gewoon niet fijner op. Resultaat is dus slapeloze nachten want ik ben wel van mening dat ze het verdient om een band met haar kleinkind op te bouwen, en omdat de baby wel wat vaker bij mijn moeder is vind ik het nogal knullig en oneerlijk. Ook weet ik zeker dat het me zeer wordt kwalijk genomen als ik de baby niet laat gaan. Dingen worden vaak erger gemaakt, verdraaid en uitgebreid besproken. Maar aan de andere kant is er nooit interesse naar de baby , word ik overladen met ongevraagde en opgedrongen adviezen want ze weet het altijd beter terwijl ik echt bang ben dat er niet goed opgelet gaat worden of heel makkelijk gedaan. Nog een voorbeeld: ik laat de kleine nooit huilen want het is een makkelijk kindje dus waarom? Vinden zij maar raar. Onze meningen liggen qua opvoeding en zorg zo ver uit elkaar dat ik er dus absoluut niet op berust ben. Dus wat is jullie mening? Het maar slikken, proberen te bespreken en accepteren dat zij het op haar manier doet , hoe verschrikkelijk ik die ok vind? Of voor mezelf kiezen? Ik kan dit niet met mijn partner bespreken..
Nou simpel, nee. Je bent het er duidelijk niet mee eens en hebt geen oppas nodig dus zie ik het nut er niet van in..
Ik zou zeggen niet doen! Als jij er vantevoren al zo'n idee bij hebt en je hebt haar oppas niet nodig dan is dat jammer voor haar! Zij verspeelt haar kans door zo te doen. En zij kan ook een band met jullie kleintje krijgen als zij bij jullie komt!
Wat een rare vraag. Als je nou een oppas nodig zou hebben, maar om gewoon je kind af te moeten geven terwijl je zelf thuis bent?? Zou ik niet doen, zeker als jij je er niet prettig bij voelt. Gewoon aangeven dat je graag gezellig zelf met baby langskomt, zodat de een band kunnen ontwikkelen, maar dat jij er dus wel gewoon bij bent. Jouw kind, dus als jij vrij bent is ze bij jou. Lijkt me logisch.
Jij voelt je er totaal niet prettig bij, dus niet doen. Je schoonmoeder geeft jou het gevoel niet welkom te zijn, dan hoeft de kleine ook niet daar te blijven zonder jou. Volg je gevoel hierin.
Duidelijk nee. Je hebt nu ook geen oppas nodig lijkt me. Los daarvan is het van de zotte dat zij alles gaat bepalen, jij bent de moeder dus bepaalt hoe en wat. Als ze haar kleinkind wil zien dan zou ik ook voorwaarden stellen.
Als ik ergens niet welkom ben laat ik mijn kind daar ook niet achter. Wat denkt ze nou? Klinkt echt niet fijn dit, ik zou het niet doen.
Nope niet brengen. En anders neemt papa haar maar mee. Maar nee zolang ik geen oppas nodig heb hoeft mijn kind niet ergens een paar uur te zijn zonder mij. Dat komt wel als ze erom vraagt net als ergens logeren.
Niet doen! Je zit toch niet rustig tijdens die middag, want je vraagt je continu af hoe het gaat daar. Als je je daar niet goed bij voelt dan heb je de juiste reden om het niet te doen! En vergeet niet, je schoonfamilie krijg je cadeau, die kun je niet kiezen. Maar je behandelt elkaar wel met respect, en ik heb sterk de indruk dat dat vanuit je schoonmoeder naar jou niet gebeurd. Dan moet je voor jezelf en je gezin kiezen. Want als jij niet welkom bent, wat moet je daar dan? Het siert je dat je wil dat ze een band met haar kleinkind mag opbouwen, maar het is wel 2 richtingsverkeer he! Zij heeft pas recht op een band met haar kleinkind als ze de moeder van dat kind met respect en normaal behandeld. Jij bent haar moeder dus jij bepaalt. En zij kan zoveel willen, maar ze heeft er helemaal niks over te zeggen. Voel je daar aub niet schuldig over! Als mijn schoonmoeder zo tegen mij zou doen dan was er geen haar op m'n hoofd die zich schuldig zou voelen als ik mijn kind daar niet naartoe bracht
Niet doen... Misschien maar eens af en toe (niet te vaak zou ik zeggen) daar even een kopje koffie drinken. Dan bouwen ze ook een band op. Ik zou mijn kind daar niet alleen achter willen laten.
Nou, lijkt me duidelijk toch? Niet doen dus. Eventueel kun je aangeven dat je die middag te druk vindt en voorstellen een andere middag te doen. En met de mogelijkheid erbij om pas als jullie kindje wat ouder is, voor die middag de kiezen dat de andere kinderen er zijn. Dat zijn neefjes en nichtjes ofzo? Kun je aangeven dat je het straks wel heel leuk vindt dat jullie kindje daar ook een band mee kan opbouwen, maar dat dat nu natuurlijk nog geen zin heeft en te druk is. En dat het voor oma toch ook veel fijner is om lekker alle tijd voor de baby te hebben en te kunnen knuffelen en bla bla. Ik zou het echt proberen te brengen op dezelfde bemoeizuchtige manier zoals zij altijd doet.
Dankje iedereen! Voel me nu een stuk zekerder. Mijn gevoel zei ook zo duidelijk nee maar wilde het toch even onafhankelijk peilen!!
Nee ik zou mijn kind niet brengen. Ja oma moet de kans krijgen om kleinkind te leren kennen, maar wel op mijn voorwaarden. En als ik thuis ben vind ik het een beetje van de zotte om mijn kind elke week een middag naar oma te brengen.
Ook in dit geval: Bij twijfel niet doen! Anderen zullen altijd een mening hebben over jullie kindje, of over jullie manier van opvoeden. Blijf dicht bij jezelf en kies voor datgene dat goed voelt voor je kind. Nu, bij onze tweede, begin ik dat eindelijk te leren. Praten doen ze toch wel. Ze doen maar...
Ik zou het niet doen. Om een band op te bouwen hoeft je kindje heus niet wekelijks enkele uren bij opa en/of oma door te brengen. Zo belde ik wekelijks mijn schoonmoeder op om de week door te nemen, toen mijn dochter nog baby was. Mijn schoonouders wonen 60 km van ons vandaan. Tegenwoordig bellen we als er bijzonderheden (leuk/niet leuk, gezondheid, etc.) zijn. Mijn schoonouders weten heel goed hoe het met hun kleindochter gaat. En we gaan regelmatig als gezin bij ze op bezoek. Ik vind het wel jammer om te lezen dat je het niet met je partner kunt bespreken. Jullie voeden toch samen jullie kindje op.
Oh ja, en als je 'nee' tegen je schoonmoeder zegt, ben je haar geen enkele uitleg schuldig. Je kunt gewoon tegen haar zeggen: "Nee, dat wil ik niet." Ga jezelf op geen enkele manier verdedigen met allerhande argumenten. Daar kan ze namelijk makkelijk op ingaan. Nee = nee. Uitleg is onnodig. Jij bent de moeder.
Ik zou het ook niet doen. Ik heb zelf geen goede relatie met mijn schoonouders en ik vertrouw ze mijn kindje niet toe zonder mijn toezicht. Als je gevoel erbij niet goed is zou ik daar naar luisteren. Zeker als je als oma regelmatig op wilt passen moet je accepteren dat dan de regels van de ouders meegelden en het niet alleen maar 'de lusten en niet de lasten' meer is. En dan mag ze ook investeren in jou een meer welkom gevoel geven. En de situatie met de andere kinderen klinkt zeker niet ideaal voor een klein baby'tje.