hallo allemaal heb gister avond wel een uur zitten huilen . mijn vriend is een weekend weg geweest en ik dacht dat als ie thuis zou komen dat we t lekker gezellig zouden maken ,ik heb m erg gemist en hij mij ook zei die . ik had echt t idee dat ik iets verkeerds doe . heb ook de hele nacht zowat wakker gelegen . ook de seks word er niet beter op hij zegt dat ie bang is voor de baby . kan me er wel iets bij voor stellen maar er zijn ook nog genoeg andere dingen die je kunt doen toch !. vanmorgen moest hij vroeg gaan werken toen ik wakker werd heb ik m gesmst wat ik er van vond , hij zei ik vind t gewoon allemaal spannend . ik zeg weer dat vind ik ook maar heb echt t idee dat ik er een beetje alleen voor sta . is dit normaal ? hebben jullie man of vriend dat ook ???
Hoi Lisa, Het lijkt mij dat je vanavond maar eens goed met hem moet praten over deze situatie. Je geeft hier aan wat je voelt en waarvoor je bang bent. In een smsje kan je dat niet allemaal goed verwoorden toch? Terwijl het nu in dit stadium erg belangrijk is dat jullie samen staan. Het is denk ik wel aannemelijk dat hij het spannend vindt en daardoor stil is en misschien afstandelijk. Maar jij moet dat wel weten vind ik. Hij moet het maar gewoon vertellen dan. Leg hem vanavond rustig uit wat je voelt en vraag hem waarom hij zo stil is. Als hij weer aangeeft dat hij het spannend vindt, praat daar dan over. Succes ermee.
Ik merk ook aan mijn man dat hij anders is dan normaal en ik kan me dat goed voorstellen. Er is de afgelopen maanden al een hoop veranderd (ik vind het meevallen met de hormonen maar ja, ik ben daar niet objectief in, grijns) en straks gaat er nog veel meer veranderen. Er is geen weg meer terug en soms benauwt dat. Voor mijn man, maar ook voor mij. Heb jij niet wel eens de gedachte of je wel een goede moeder zal zijn? Of je de bevalling wel aan kan? Of je wel alle goede spulletjes in huis hebt? Etc etc. Ook jouw vriend heeft dat soort gedachten. Je leven verandert totaal als er een kleine is en als je je dat ten volle beseft, kan je daardoor wel eens anders reageren. Natuurlijk vindt hij dat spannend! Probeer elkaar tot steun te zijn, misschien heeft hij nu wel het idee dat hij er alleen voor staat?
Ik zou er ook gewoon even rustig met hem over praten, over hoe jij je voelt en hoe hij op jou over komt. Maar onthoudt; je hebt natuurlijk ook last van je hormonen.... Dus je kan de dingen nu veel heftiger ervaren en bijvoorbeeld ook meer aandacht willen en nodig hebben om aan je behoeftes te voorzien (heb ik ook ). Zeg dat dan ook tegen hem, dan weet hij dat... Succes!
Mijn vriend werkt erg hard de laatste weken, tis weer druk aan de zaak, en ik merk dat juist doordat ik op het einde loop, ik meer van hem zou willen qua aandacht, maar als hij dan thuis is, heeft ie ook niet zoveel aandacht voor mij. Ik denk dat dat komt door 1. hij moe is van zijn werk. 2. hij het ook spannend vind en mannen uitten dat vaak door zich juist terug te trekken in hun eigen bezigheden.... Mijn vriend wil dan in zijn vrije uurtjes leuke dingen doen, en dan denk ik ook weleens huh, en ik dan, kunnen we niet samen leuke dingen doen? Maar ik denk dat jou man ook gewoon het spannend vind en zich jist wat afstandelijker gedraagd omdat hij het moet verwerken. Idd zoals de andere meiden zeggen, praat er eens over met hem. Oja en de seks...nou ja tis heel jammer, maar de laatste keer dat wij dat hadden was rond 22 weken ofzo, en toen heb ik de hele nacht af en aan harde buiken gehad, daar was ik zo van geschrokken dat ik het sindsdien niet meer durf. Hij zegt ook best wel dat hij die intimimeit een beetje mist. Maar die mis ikzelf ook, we doen wel wat 'andere handelingen' maar toch, die buik zit ertussen, en ik kan niet meer in bepaalde posities liggen of zitten dus echt lekker knuffelen enzo gaat ook niet geweldig, ik denk dat ieder stel toch wel wat rustiger aan doet zo op het einde omdat het allemaal niet meer zo goed lukt.
Hij zou ook kunnen denken dat hij jou zo juist ontziet: zij vindt het al spannend, als ik haar dan ook nog lastig ga vallen met mijn onzekerheid of zorgen, maak ik het voor haar alleen maar moeilijker. Veel mannen denken dat ze je tot last zijn als ze over hun gevoelens praten, en trekken zich daarom een beetje terug. Geef hem een dikke knuffel en probeer er toch over te praten; geef aan dat jij daar behoefte aan hebt. Door te benadrukken dat je je alleen voelt, kan hij zich aangevallen voelen terwijl hij zo z'n best doet om het voor jou niet moeilijker te maken. Zo te lezen bedoelt hij het heel erg goed!
hij bedoeld t ook wel goed en wil me vriend echt niet zwart maken hier want ik hou heel erg veel van hem en hij van mij dat weet ik ook. ik ga t er vanavond met m over hebben dat is een ding wat zeker is . moet alleen ff bedenken hoe ik ga beginnen met t gesprk dat is ook altijd lastig , mis barst ik wel in tranen uit als ik m zie , rot hormonen !!!!
Hoi meis, Dit is heel herkenbaar voor mij. Mijn vriend heeft zich ook een tijdje afstandelijk gedragen. Seks was voor hem het probleem. Hij had al eerder aangegeven dat hij het niet prettig meer zou vinden als ik dikker zou worden, omdat zijn kindje in mijn buik zat en we hebben het er toen die tijd ook niet over gehad wat we nog eventueel wel prettig vonden om te doen. Hij werd ook afstandelijker, maar hij vond het eigenlijk gewoon moeilijk om er over te praten en het steeds te zeggen tegen mij. Hij wilde mij ook niet zomaar afwijzen. Ik vond het lastig om het helemaal te accepteren dat hij geen seks meer wilde om de baby, omdat ik daar totaal geen problemen mee heb. Ik voelde me afgewezen en voelde me onaantrekkelijk, kortom ik werd er aardig onzeker van. Uiteindelijk heb ik benoemd hoe ik me voelde en hij vertelde mij dat het niets met mij te maken heeft, maar alleen met het feit dat zijn kindje in mijn buik zit. Na dat een paar keer gehoord te hebben, voelde ik me een stuk minder ongerust. De afgelopen 1,5 maand heb ik zelf ook niet zoveel zin meer. Ik mis wel de intimiteit en dat zeg ik hem ook. Hij ervaart hetzelfde, maar hij heeft nu niet meer het gevoel dat hij iets nalaat in zijn relatie, wat er normaal gesproken vanzelfsprekend bij hoorde. We leggen nu echt samen de laatste loodjes af. . Mijn vriend heeft trouwens ook een tijdje gehad dat hij heel vaak de deur uitging, omdat hij het gevoel had dat het niet meer zou kunnen nadat de baby geboren zou worden. Nadat hij dat uitgesproken had, was dat ook meteen over. Ik hoop dat er voor jou ook gauw duidelijkheid komt over wat er in het koppie van jouw man omgaat. Veel succes vanavond! Komt vast helemaal goed Groetjes Belletje
nou we hebben het er een beetje over gehad. hij bedoelt t allemaal goed natuurlijk . nu is ie ziek en is vanmiddag naar huis gekomen , weer sjagie , maar jah daar kan ie nu natuurlijk ook niks aan doen zo zou ik dan ook zijn . ik ga even afwachten hoe t gaat als ie weer beter is .