Ik heb daar wel eens 2 serieuze vragen aan.. niet aanvallend bedoeld.. maar ben echt gewoon benieuwd... Ik zie net in een andere topic toch veel reacties dat af en toe een tik moet kunnen... Dus, ouders die 'regelmatig' (vaker dan eenmalig) een tik uitdelen... * als je zoontje/dochter zich misdraagt op de peuterspeelzaal/kinderdagverblijf... mag de leidster van jou dan ook een tik uitdelen? Waarom wel/niet? En zoniet, zou jou kind dan even goed luisteren? * als je kindje zelf een ander kindje slaat omdat dat andere kindje iets doet wat hij niet leuk vindt of niet goed luistert.. mag dit dan? waarom wel/niet? Deze punten lijken me heel lastig als je kindje zelf gewend is een tik te krijgen... Of zie ik dat verkeerd?
*edit is inderdaad dezelfde vraag, ik had een andere vraag in mijn hoofd waar ik nieuwsgierig naar was.
Punt 1: Ja een leidster zou van mij best een tik over de vingers van mijn kind mogen geven. Wij doen dit zelf ook. Punt 2: Nee natuurlijk niet! Mag een kind ook in een auto rijden omdat papa en mama dat doen? Ik vind dat in ONZE opvoeding, een tik over de vingers daarbij hoort, een kind hoeft een kind niet op te voeden. Dus nee, mijn kind mag dit niet.
En om op je laatste zin terug te komen: Nee hoor, mijn dochtertje begrijpt het heel goed! Naar papa en mama of andere 'opvoeders', heeft ze te luisteren. En ze weet, dat wanneer ze bij de 2e keer waarschuwen een tik over de vingers krijgt en bij de 3e keer de gang op gaat. Streng he. Maar het werkt geweldig, het is nauwlijks nodig en ze luisterd super! Ik kan alles laten staan in huis, als hebbedingetjes, glazen of drinken.. ze blijft er nu wel vanaf. Slechter zal ze er echt niet van worden! Ik geef mijn dochter liever een tikje over de vingers, dan dat ik tegen haar schreeuw of con-stant achter haar aan moet en ik haar nergens alleen mee kan laten.
Kinderen leren door gedrag te kopieren. Autorijden is niet echt gedrag, meer een te verrichten handeling. Wat kinderen dan vaak weer kopieren door op hun eigen auto te rijden. Mijn zoontje is niet van zijn 'toetoet' af te krijgen (waar hij eigenlijk te groot voor is, waardoor sandalen slechts twee weken meegaan omdat zijn voetjes over de grond gaan). Op zijn toetoet speelt hij sinds kort de weg na, waarbij hij ook voor het stoplicht gaat staan en zegt: "Even wachten mama, tot ie groen is!" Dit is een denkbeeldig stoplicht. Als thuis de boodschap is dat je een tik kan krijgen als mama het ergens niet mee eens is, is de kans groot dat een kind dit gedrag overneemt. Dit zie je ook vaak terug in speltherapie situaties. Dan spelen kinderen het na met poppen. Zo verwerken ze dat ze zelf tikken krijgen. Wel grappig, ik hoor mezelf soms terug in de spelsituaties van mijn zoontje. Ook bij mijn dochtertje trouwens. Die zette de hond op de gang (hij ging alleen niet op haar verzoek haha) en zei op mijn toontje: "Ga ma gang taan, nee zin in". Ik zeg dan wel eens na drie waarschuwingen: "Ga nu maar even op de gang staan, hier heb ik geen zin in". Ik zou toch niet willen dat ze de hond een jetser geeft tijdens het naspelen...
Haha Nikita: herkenbaar! Ja, ze spelen veel na en als ik mijzelf terug hoor dan is dat soms wel confronterend: klink ik echt zo streng?? Maar je hebt gelijk, kinderen 'apen na'. Het gezegde 'do as I tell you, not as I do' werkt gewoon niet. Kinderen doen wat jij doet, niet wat je zegt.
Ik heb vroeger van mijn ouders 'weleens', en terecht (niet vaak want ik was best braaf) een corrigerende tik gehad, en ik heb als klein meisje nooit andere kinderen geslagen en ik ben ook nog nooit door een ander persoon (volwassene) geslagen. Dus ja lastig om te zeggen. In mijn geval gedroeg ik me bij vreemden gewoon beter (wat normaal is), dus dan hoefde de leidster mij ook niet een tik uit te delen. Ik ben er op tegen dat een leidster een tik uitdeelt. En mijn kindje mag ook geen andere kinderen slaan. Dat leer ik hem dan wel.
Maar zo klinkt het alsof je twee keuzes hebt: een tik uitdelen en dan dus een luisterend kind, of niet slaan en da dus kids die niet luisteren? Mijn ervaringen zijn heel anders. Wij slaan absoluut niet en onze kids luisteren goed. Ook ik kan gewoon alles laten staan, hoef er echt niet achteraan te zitten de hele dag...
Eens met Rozemarijke! Het alternatief is echt niet schreeuwen of de hele dag door achter je kind aanlopen. Ik doe beide niet. En een tik geef ik dus ook niet. En ja, mijn zoontje luistert goed.
Nou, hoeft niet perse onmacht te zijn, maar je kunt een kind ook negatief bekrachtigen zonder een tik. Wij zetten ze op de gang/trap, en als dat niet werkt, volgen er andere consequenties. Stiefzoon was erg gevoelig voor het weglaten van snoepmomentjes, stiefdochter voor bijvoorbeeld niet meer in bad mogen na het eten/voor het slapengaan. Thirza is nog net te klein om op die manier aan de slag te gaan, dus die gaat op de trap (klein trapje van 2 treetjes, voordat de echte trap begint), als ze niet luistert, (niet zo vaak, alhoewel we de laatste dagen wel even merken dat ze 2,5 is ). En wij proberen ook vaak wel om negatief gedrag voor te zijn door positief gedrag te belonen. Dus als er tekenen zijn dat gedrag de verkeerde kant op gaat, even daarbij stilzetten en iets leuks in het vooruitzicht stellen als ze leuk blijven spelen enzo (Waarmee ik ook weer niet bedoel dat we hier voortdurend in de weer zijn om de kids leuke dingen te laten doen zodat ze maar braaf zijn... ).
Ja dat verschilt per kind natuurlijk, de ene heeft gewoon een tik op de vingers nodig om te luisteren en de andere luistert al als je iets zegt.
NathalieD, geen enkel kind heeft een tik nódig om te kunnen luisteren. Als je het mij vraagt is het eerder: de ene ouder heeft het geven van een tik nodig om een kind naar zich te laten luisteren en de andere ouder niet
Ik vind tik op de vingers getuigen niet alleen van onmacht maar ook van ongeduld. Er zijn zoveel andere manieren om je kind goed op te voeden en te laten luisteren zonder te tikken of te schreeuwen. Misschien vergt dat meer geduld. En ik geloof gewoon niet dat een kind zich daar meer voor leent dan een ander. Wij voeden ons kind en straks 2 in ieder geval zonder geschreeuw en uitdelen van tikken. Ik heb ook alles kunnen laten staan bij mijn zoon, hij kwamen komt nergens aan waar niet de bedoeling is en luistert over het algemeen heel erg goed.
Wij proberen onze kinderen zelfs op te voeden zonder enige vorm van straf en ook ik heb kinderen die wel eens "luisteren". Maar ook wel eens niet.....lijkt me niet meer dan normaal!!! Voor mij is mijn relatie met mijn kinderen het belangrijkste, en de baas over iemand spelen of iemand dwingen te gehoorzamen vind ik nou eenmaal geen basis voor een goede relatie. Natuurlijk zijn er regels, normen en waarden die ik belangrijk vind! Maar ik geloof erin dat als ik meebuig met mijn kinderen, zij met mij meebuigen op momenten dat ik dit nodig vindt.
Mijn stiefzoon had een aardige karaktertje, ging echt helemaal los in de peuterpuberteit, maar we hebben het altijd prima afgekund zonder tik of slaan en hij luistert echt voorbeeldig nu. Toen ook, alleen ging er dan nog wel eens een driftbui aan vooraf Maar daar had slaan echt niks aan geholpen, denk eerder juist aan afgedaan... Kids luisteren naar je omdat je consequent bent en omdat ze merken dat je het beste met ze voor hebt/van ze houdt. Als 1 van die twee dingen ontbreekt, dan gaat het mis. Kids die zoals jij zegt een tik nodig hebben, hebben dus volgens mij geen tik nodig, maar vooral een absolute consequente houding. Bij mijn stiefzoon was dus ook de stelregel: NOOIT ergens een uitzondering op maken. Da gingen we pas weer doen toen hij oud genoeg was om het verschil te begrijpen.
Draak86, ben ik met je eens. Waar je met het ene kind met een duidelijke uitleg voldoende resultaat bereikt, heeft een ander kind misschien wel een time-out, of andere maatregel nodig, maar er zijn andere manieren dan te 'tikken' om resultaat te bereiken. Mijn handen zijn om liefde te geven: om te aaien, te knuffelen en niet om te slaan.
Totaal oneens. Ik ben tijdens mijn stages en werk nog nooit een kind tegen gekomen die een tik nódig had. Echt niet. Geen van de drie kinderen hier hebben een tik nodig, en mijn dochtertje kan ook echt wel lastig zijn.