Wie me nu een beetje kent weet dat ik over het algemeen nogal positief ben ingesteld. Probeer alijd het beste te zien in elke situatie Maar nu voel ik me zo verdrietig en dwing terwijl ik dit type mijn tranen terug (zit nu ook nog op mij werk) Het verhaal is dat ik na mijn verlof mijn ontslag krijg. Even in het kort: mijn werkgever wil me niet meer nu ik voor de 2e keer zwanger ben, en aangezien hij geen reden heeft om me te ontslaan geeft hij mij een "keus". Hij is enkel mij verplicht werk aan te bieden voor 24 uur per week en waar mag hij bepalen (ik werk als beveiliger). Ik werk nu al bijna 5 jaar bij RWS in Goes (15 km van huis) maar mijn baas zegt nu dat mijn groepsleider me niet meer ziet zitten, dus moet ik hier weg. Hij zegt: er is geen ander post voor je in de buurt, dus je kan na je verlof naar het centrum van R'dam, maar daar moet je 's ochtens al om 7 uur aanwezig kunnen zijn, en aangezien dat bijna onmogelijk is met 2 jonge kinderen (het is zo'n 100 km van huis) mag je ook je ontslag aannemen. Wel zo dat ik behoud heb van ww enzo. Kortom, ik heb weinig keus. Ik was hier aardig in berust. Weet dat het aankomt en hou geloof dat er straks wat beter voor me is. Dat ik straks een betere werkgever kan vinden die me beter behandeld enzo. Ik hou moed en een positieve uitkijk en weet dat het allemaal wel goed komt. Maar..... Het is nu zo dicht bij. Ik moet na vandaag nog 4 diensten draaien en dan ga ik na mijn ziekteverlof met zw verlof, vervolgens nog 6 wk eigen verlof (omdat hij mij in die tijd niet kan ontslaan) dan nog 2 mnd ontslagvergoeding en ben ik dan per 1 aug volgend jaar uit dienst. Maar het gaat me nu om nu. Kijk, mijn werkgever kan me nu gestolen worden, maar mij collega's van RWS waar ik al 5 jaar mee werk ga ik missen. En ik vind het zuur en lullig dat ik er zo wordt uit geschopt door het bedrijf waar ik onder contract sta. (en nee, ik kan niet solliciteren bij RWS, want daar zijn ze ook aan het bezuinigen) Zojuist kwam de secretaresse van RWS vragen waneer ik weg ging, over anderhalf week dus. Ik in het kort vertellen hoe het zit, en nu voel ik me verdrietig. Wat ik met deze bericht wil even van me af typen en mischien een opbeurend woordje?
Jeetje meis, kan me heel goed voorstellen dat dit niet leuk is... En al helemaal niet netjes van je werkgever... Ik heb het idee dat je werkgever wel weet dat Rotterdam dan geen haalbare keus voor je is. Heb je wel eens nagevraagt bij de bont of ergens anders of dit wel mag zo?... Heel veel sterkte met alles.. In iedere geval genieten van je kleine straks...
jee, dit is niet netjes.Hebje rechtsbijstand misschien? Ga niet akkoord hoor met ontslag, hij kan zeggen dat je behoud van ww hebt, maar dat is niet zo volgens mij. Dikke knuffel, houdt hoop en geniet van het mensje in je buik.
A;;es is al besproken hoor met TS... alles is al in kannen en kruiken met ontslagvergoeding etc. Dus het is wel afgedekt allemaal. Maar het is wel vreselijk vervelend Loes dat je met zo'n rotgevoel afscheid moet nemen van een werkplek die je erg fijn hebt gevonden.
Jij hebt mijn berichten vaker gevolgd Idd, het is niet dat ik ervan schrik. Ik wist (weet) dat het eraan zat te komen, en ja alles is idd goed geregeld zo. Maar het is geen kado hoor. Ik wordt eigenlijk gewoon gedwongen mijn ontslag te nemen en dat doet zeer. Nu het zo ver is doet het wel pijn om zo behandeld te worden. Hormonen doen de emoties ook intenser maken natuurlijk Maar iedereen, erg bedankt voor je lieve berichtjes. Het helpt wel hoor
Heel veel sterkte. Wat een lul...sorry mag ik natuurlijk eigenlijk niet zeggen op het forum. Probeer te genieten van je kleine uk straks en je vind vast een leuke nieuwe baan. Met de collega`s waar je "iets" mee hebt verlies je toch niet uit het oog. Onzekere tijden en kan me voorstellen hoe je je voelt. Toch een fijn weekend.
Wat een klote situatie!! Ik kan me goed voorstellen dat je hoer van baalt!! Echt een ontzettende rotstreek. Geniet maar lekker van je verlof en van je kleintje straks en hopelijk vind je daarna snel een leuke nieuwe baan met leuke collega's en een leuke baas!!
hey, ik weet niet of het helpt maar mijn situatie is eigenlijk een beetje hetzelfde, ik ben ontslagen terwijl ik ontslagbescherming had omdat ik gedeeltelijk ben afgekeurd, mijn werkgever heeft mij onder druk gezet met een beëindigingsovereenkomst die ik moest tekenen en een ontslagvergoeding zodat ze geen toestemming voor het ontslag bij het UWV hoefden te regelen. als ik het er niet mee eens was kon ik een advocaat nemen zeiden ze maar dan kwamen alle kosten op mij omdat ik dan degene ben die het er niet mee eens is. dit konden we niet betalen, zelfs het UWV en het Juridisch Loket zeiden dat mijn werkgever een smerig spelletje aan het spelen was maar dat ik maar beter kon tekenen. met een rotgevoel toch getekend en nu, 13 weken zwanger en weer werk gevonden!! het kan echt! bij een sociale werkgever die mijn zwangerschap en mijn arbeidshandicap geen probleem vindt! er is echt hoop en er zijn echt werkgevers die menselijk zijn. laat je niet gek maken en geniet van je wondertje! dat eerst maar eens en dan weer zorgen over werk ***knuffel***
Thank you Deze bericht doet me zeker goed (trouwens alle berichten die ik hierop krijg ben ik dankbaar voor hoor. Allemaal bedankt) Gisterenmiddag (nog 30 min moeten werken) en ik.... huilen als een klein baby Voelde me zo stom. Ik bedoel, ik weet allang dat dit eraan zit te komen dus ben absoluut niet verrast ofzo. En ik weet en geloof ook echt dat het volgend jaar goed zal komen en dat ik veel beter ergens anders terecht kom. Maar toch. Ik ben nu afscheid aan het nemen van mijn post waar ik 5 jaar gewerkt heb. En dan omdat ik gedwongen wordt om mijn ontslag te nemen, dat doet pijn. Ja, mijn baas speelt ook een smerig spelletje en daarom voel ik me denk ik zo. Het zou heel anders zijn geweest als ik zelf wat anders gevonden zou hebben en zelf besloot weg te willen gaan. Afijn, nog 4 diensten te gaan. Hou mijn hart vast voor de aller laatste dienst 6 dec Vandaag gaat het wel weer hoor. Nu maar even lekker genieten van het weekend en lekker verder met mijn man klussen in de babykamer (ja echt klussen met behang, hamer en spijkers enzo, niet dat ander klussen) Nogmaals tot zo ver, allemaal bedankt
Nou, verdrietig ben ik niet meer zo. Eerder diep ontroerd. Vandaag is mijn laatste dag werken bij RWS en alle collega's hier hebben toch zo'n leuke afscheid van me genomen. Had ik echt niet verwacht. (kan bij RWS echt vriezen of dooien. Je wordt geliefd of gehaat zal maar zeggen) Maar als verassing stond de helft van alle medewerkers ineens bij mij in de gang met 2 hele grote bossen bloemen en 2 kado's (we hebben hier 2 districten) en de kado's waren een iPod shuffel en een boek over zeeland. In de boek hebben alle collega's een persoonlijke tekst geschreven. Toen ik dat las brak ik gelukkig was iedereen weer aan het werk (verveldende hormonen ook) Maar goed. Het was heel erg leuk. Had ik echt niet zo verwacht dus ben erg dankbaar. Ik bedoel, Ik werk dan voor een beveiligingsbedrijf maar voel me toch veel meer verbonden met RWS aangezien dit mijn post is geweest de afgelopen 5 jaar.
even een vraagje, krijg je wel een uitkoopsom? 100km verplaatsen mag niet zomaar... dat mag je weigeren en dan krijg je een uitkoopsom voor zover ik weet...
In de beeindigingsovereenkomst staat dat ik dan 2 maanden ontslagvergoeding krijg. Is niet veel maar beter dan niets. Wel ben ik via de bond aan het kijken of het redelijk is of dat ik er meer van mag verwachten (maar ga er niet vanuit)
volgens mij kan je er veel meer uithalen als je je boventallig laat verklaren. Heeft kennis van mij gedaan omdat bedrijf ging verhuizen en reisafstand niet reeel meer was. Hij kreeg voor elk jaar dat hij er had gewerkt een maand salaris mee. En hij had er 10 jaar gewerkt, oke gaat belasting vanaf nog. Maar vind wel laag hoe je werkgever het speelt. Gelukkig heb je verder super collega's!