Jouw schoonmoeder kan nog wat van je leren kwa respect. Het is altijd jammer dat zulke dingen zo lopen en dan ook nog eens finaal uit de hand lopen. Maar dat ze fisiek zijn geworden is gewoon echt te gek voor woorden en gelukkig weet je dat zelf ook. Dat kan gewoon echt niet! En dan ook nog eens een keer waar je kind bij is... echt ik sta met mijn kop te schudden hier achter de laptop. Ik herken veel in je verhaal, ik heb hier ook een schoonmoeder gehad die ontzettend dwarslag... nu ze wat ouder en kwa gezondheid kwetsbaarder geworden is, lijkt ze milder geworden. Ook lange tijd heb ik haar geweerd uit ons huis, een beslissing die we beide hebben genomen, want ook mijn sm deed dingen die niet ok waren (gelukkig nooit fisiek, maar wel andere kinderachtige echt onnodige dingen). het heeft geresulteerd dat we haar echt jarenlang niet meer hebben uitgenodigd om te komen logeren (ze woont in het buitenland) en ze dus ook jarenlang de kindjes niet heeft gezien. De boodschap lijkt aangekomen. Ze is sinds jaren weer een keer hier geweest. Zonder toestanden of problemen. Ging goed. Maar we gaan nog niet overdrijven.
Nogmaals er is gepraat. Mijn man staat achter mij en is het er zeker niet mee eens wat er gebeurt is. Alleen hebben wij er nu voor gekozen dit zo op te lossen. Ik wil niet dat hij een keuze moet maken tussen mij en zijn ouders. ik weet hoe mijn relatie is, hoe hij over mij denkt daarvoor hoef ik niet voor "gekozen" te worden.
De mijne woont om de hoek hahahah... kan er elk moment nog tegen komen ook... nog niet gebeurt... weet ook nog even niet wat ik moet zeggen en of doen als ik haar tegen kom terwijl ik op stap ben met j. gelukkig heeft ze het "licht" gezien.... die van mij gaat dat niet zien ben ik bang... heel mijn relatie met hun/haar is niet goed geweest... een vrouw aanprijzen bij mijn man terwijl ik ernaast zit... hem op onze huwelijk vragen of hij zeker weet te willen trouwen met mij....
Maar wat is je probleem dan...je wilt niet dat je man een keuze maakt en als iemand adviseert om je zoontje niet meet bloot te stellen aan mensen die fysiek geweld tegen zijn mama gebruiken dan zeg je niet oo opvoedadvies te zitten wachten. Vraag mij dan serieus af wat je van ons wil??
Moeilijke situatie.. en ik weet precies wat je voelt. Het zou misschien wel een idee zijn als je man in deze ook een statement zou maken. Nu voelt sm de ernst van de situatie niet in. Dat zal pas gebeuren als jullie beiden 1 lijn trekken en alle contact (tijdelijk) verbreken. Pas dan zal ze voelen dat het ernst is. Pas dan zal ze dingen al dan niet gaan inzien. Nu is dat niet het geval omdat jouw man er nog steeds heen gaat met jullie zoon. Er zal op deze manier niks veranderen. En dit zal ten koste gaan van jou. Ik hoop dat je begrijpt wat ik je probeer uit te leggen, moeilijk om dat zo neer te typen.
Ik heb niet alle reacties gelezen (alleen de eerste 3 ofzo) maar ik zou even overleggen met je man als ik jou was. Misschien heeft hij een goed idee. Misschien kan hij wel een dag met jullie zoon naar open en oma voor z'n verjaardag en dan wat leuks gaan doen. Dan hoeven ze niet naar jullie te komen maar kunnen ze toch zijn verjaarsag vieren.
Ik vind dit een heel wijs besluit. Ik snap ook niet waarom mensen elkaar voor de keus stellen, ik of zij. Vooral bij ouders. Als jij weet dat hij achter je staat en het hele gebeuren afkeurt is dat toch prima. Dat hij zijn ouders blijft bezoeken betekent niet dat hij jou niet steunt. Getuigt juist van een hele sterke relatie tussen jullie twee.
Ik vind het heel begrijpelijk van jou dat je alle contacten hebt verbroken. Om ze te (laten) bellen en te zeggen dat ze niet welkom zijn, lijkt me koren op de molen van je schoonloeder. Waar ik aan dacht is een ietwat elegantere oplossing die hier al eerder werd genoemd: zl een dag van tevoren of 's ochtends met papa en een stel cupcakes naar opa en oma sturen. Heeft hij opa en oma toch gezien, kunnen zij z'n cadeau geven en hoef jij ze niet te zien. Ik had trouwens ook een rare oma: ze was een echte onruststoker, zelfs naar de kleinkinderen toe (onderscheid maken: bijvoorbeeld de ene 10 snoepjes, de andere geen één). Ik had mijn ouders niet nodig om erachter te komen dat ze héél raar bezig was.
En toch is het aan je man om op dat moment stevig in te grijpen en niet zo met zich moet laten sollen door zijn eigen moeder nota bene! Jeetje die vrouw heeft echt geen scrupules zeg! En een plaat voor de kop waar je u tegen zegt. Trouwens toen ze die vrouw zat aan te prijzen had ik geloof ik mee gedaan. Gewoon om haar te laten zien waar ze mee bezig is.
Brrr.. om de hoek. Mocht je haar tegenkomen (en daar moet je gewoon rekening mee houden want dan ben je mentaal voorbereid) dan hou je de eer aan jezelf. Je groet en loopt door. Verder niks. Wil zij meer dan kun je altijd nog iets zeggen in de trant van, misschien moeten we eerst wat dingen eens goed uitpraten voordat we dit of dat gaan doen (wat ze dan ook voorstelt op dat moment)...wees sterk.
@Booey: het blijft zijn moeder. Zo raar als ze is. Het heeft mijn vader ook heel veel verdriet gedaan dat zijn moeder zo achterlijk tegen hem en zijn broer en zussen deed en onderscheid maakte tussen haar kleinkinderen. Toch heeft hij haar altijd bijgestaan. Ik hoop dat als ik later een beetje doordraai (ben misschien wel erfelijk belast??), mijn kinderen daar ook doorheen prikken en me toch op blijven zoeken. Hoe Imensa-man reageert op zijn moeder is zijn zaak.
Niet uitnodigen!! Zijn ze helemaal van de pot af gerukt. Zoiets is bij mij ook gebeurd. Door exman en schoonouders. Alleen ik zie mijn andere 2 kindjes dus alleen nog wanneer het hun uitkomt. Laat het nooit zover komen meid. zulke mensen verdienen het niet om gezellig op een verjaardag te komen.
Eigenlijk wilde ik me er niet mee bemoeien, maar ik kom een enkele reactie tegen waar ik niks mee kan en toch even op wil reageren. Laten we beginnen met de oplossing, ik denk dat deze prima is. Maar de reacties van, het zijn toch zijn ouders. Ja dat klopt maarhij is ook de vader van zijn kind en zijn kind dient hij te beschermen tegen zulke mensen, en het is wel hun kleinkind tegen wie ze zo doen. Schandalig. Dat geneuzel over "het zijn wel zijn ouders", nou zulke ouders verdien het predikaat ouders niet, want zoiets doe je je kind niet aan en al helemaal je kleinkind niet. Als mij dit was overkomen had mijn man zich compleet de rug gekeerd naar zijn ouders, want je blijft met je fikken van kinderen af.
Vind je erg sterk en wijs en snap je keuzes ook. hier ook iets soortgelijks meegemaakt. Bij mij hebben ze juist mijn man opgestoken om onze dochtertje af te pakken en ook niet tetug te brengen terwijl ik ook nog bv gaf. Pas nadat mijn vadet met politie heeft gedreigd had ik haar terug gekregen. Alleen kiest mijn man nog steeds haar kant en zegt dat ze nix heeft gedaan. We zijn zelfs tot aan de rechtbank gekomen maar heb het alsnog een kans gegeven. Heb ervoor gekozen om geen schoonfamilie over de vloer te krijgen en ga naar haar toe enkel als er iets is. Maar man en dochter gaan soms wel 3x in de week. Kan het nirt tegenhouden en zie ook niet in wrm. Dus ik snap je helemaal wrm je je zoontje wel naar ze toe laat gaan. En vind je oplossing perfect. Zo zou ik het ook
Ik vind het onbegrijpelijk hoe een oma dit zijn kleinzoon aan kan doen. Ik kan me alleen voorstellen dat je zoiets doet als je schoondochter haar eigen kind mishandelt ( in dit geval jou ) maar dat zie ik jou niet doen. Als ik kijk hoe respectvol je met zo'n mens om kan gaan??? Petje af hoor. Is ze jaloers ofzo? Kan ook he. Ik vind het echt heel triest dat je zoontje dit moet meemaken. Ik had ze idd de deur gewezen en super knap dat jij een andere keuze maakt. Goed van jullie dat je man op een andere dag met je zoontje naar zijn opa en oma heen gaat. En knap dat jij je zo hierover heen kunt zetten. Ik had het niet gekund denk ik. Sterkte met de situatie.