Hallo allemaal, Na een hele tijd afwezig te zijn geweest op het forum ben ik weer terug. Ik en mijn man zijn nu al bijna 2 jaar bezig voor ons eerste kindje maar zonder resultaat helaas. Ik heb ook nog geen enkel keer een positieve test in handen mogen hebben. Omdat mijn man er nog niet aan toe was hebben we de stap naar het ziekenhuis nooit gezet en eerlijk gezegd geloofde ik er stiekem in toch spontaan zwanger te worden. Met mij is waarschijnlijk alles goed maar uit de 2 zaadonderzoeken kwam naar voren dat mijn man 'lui'/ minder beweeglijk zaad heeft. Niet heel dramatisch dus zou je denken maar realiteit is dat we eind deze maand precies 2 jaar bezig zijn dus ben ik bang dat er gewoon meer aan de hand is... Nou, na deze lange introductie wil ik dus zeggen dat wij de stap naar het ziekenhuis toch hebben gezet en we hebben volgende week onze 1e afspraak. Nu is mijn vraag; is dit een kennismakings afspraak, dus blijft het bij een babbeltje en kunnen we weer naar huis? Of kan er al meteen een afspraak worden gemaakt voor bv. een HSG? Het probleem is namelijk dat mijn man eind volgende week voor een aantal weken naar het buitenland vertrekt. Maar dan kan ik alsnog blijven gaan voor de afspraken toch? Bv. voor een hsg. En geven ze die al meteen als je er zelf om vraagt? Wat zijn jullie ervaringen? Alle reacties zijn welkom. Grt Vanilia
dag vanilia bij mijn eerste afspraak bij de gyn kreeg ik - op vraag van mijn ha - een inwendige echo om te kijken of alles goed zat. daarnaast heeft hij ook een uitstrijkje gedaan. groetjes mirza
Hoi Mirza (mooie naam trouwens), Ja die twee onderzoekjes heb ik vorig jaar gehad. Ik denk dat ik een beetje ongeduldig ben en gelijk over wil gaan naar het 'echte' werk. Maar ik lees dat de wachttijden enorm zijn . Heb jij verder niks anders gedaan? Hoe lang zijn jullie bezig nu? Grt Vanilia.
dag vanilia wij zijn bezig van mei 2007. na het eerste onderzoek bij de gyn (november 2007), werd ook het sperma van mijn man onderzocht, maar omdat bij beiden niets vreemd te vinden was, moesten we eerst nog een beetje zelf verder proberen. omdat ik echter onregelmatige cycli had, kreeg ik wel een voorschrift voor clomid mee, maar de gyn zei dat het medisch gezien niet noodzakelijk was om het te nemen (wat ik toen ook niet gedaan heb). na een lang cyclus (79 dagen...) ben ik toch begonnen met clomid (50 mg) en pregnyl (10000E). elke twaalfde dag van de cyclus moet ik naar de gyn om te kijken hoe groot de follikels zijn. op basis daarvan laat hij weten wanneer ik de pregnylinjectie moet krijgen (meestal nog dezelfde dag). telkens wel twee mooie follikels maar nog niet het gewenste resultaat . na deze cyclus een maand (verplichte) pauze en daarna gaan we verder met dezelfde medicijnen. de gyn zal vanaf dan ook insemineren ... veel succes! mirza
Dus jullie zijn ook al een tijdje bezig. Moeilijk lijkt me het om een onregelmatige cyclus te hebben, ik hoop dat je d.m.v de clomid en de injecties toch weer een beetje regelmaat krijgt. Ik hoop echt dat al jullie inspanningen snel wordt beloond. Veel succes heh?! En veel sterkte. Het is niet makkelijk om op deze manier en met veel tegenslagen zwanger te worden. Liefs Vanilia.
Hoi Vanilia, wij proberen sinds mei 2006 zwanger te worden, met tot nu toe 0 resultaat. Na 1 jr, mei 2007, gingen we naar de huisarts, zij liet zaadonderzoek doen en ik gin temperatuurcurves bijhouden. Omdat ik regelmatig was en nooit chlamydia had gehad en het zaad goed was hebben we een paar mnd gewacht, voordat we bij de huisarts terug gingen voor een verwijzing. In juli 2007 waren wij voor het eerst bij de gyn, er werd bij mij bloed geprikt een echo gemaakt en naar de temp-curves gekeken. Alles was goed, we werden voor 6mnd naar huis gestuurd. Na 5 mnd klopten we zelf weer aan, omdat ik niet een goed gevoel had. Ik kreeg een HSG in januari 2008 de eileiders bleken dicht! Toen even rust, het had kramp vd eilieders kunnen zijn, wees niet bangh werd gezegd. In maart 2008 heb ik een laparoscopie gehad, weer bleken mijn eileiders dicht. Bij de controle afspraak 6wk later had de gyn weer een onderzoek bedacht om de openheid van mijn eileiders aan te tonen, hij gelooft niet dat ze dicht zijn....wij niet dat ze open zijn. Inmiddels hebben we weer een gesprek daarover gehad, gezegd dat we niet WEER onderzoek willen, maar na ruim 2jr wachten toch eigenlijk wel een behandleing willen. Oke, zei hij, nu dan wel nog 1x echo en bloed en ook bloed van mijn vriend. Dus zijn we op de wachtlijst voor IVf geplaatst, en de oproep kregen we laatst al! Deze maand nog 1x onderzoek, standaard voor ieder ivf, en dan gaan we hopelijk beginnen in Augustus! Dus inderdaad was het voor ons nog een traject van een vol jaar voordat er eens wat ging gebeuren! Succes Vanilia, EEf
Hoi Eefje, Jeetje, dit vindt ik nou zo onredelijk he? Dat een arts gaat volhouden dat er nog best gewacht kan worden terwijl er reden genoeg is om wèl te beginnen met mm. Ik kan hier best boos om worden... Maar wat fijn dat jullie binnenkort mogen beginnen! Lijkt me zo spannend. Soms verbaas ik me erover hoe snel de tijd kan gaan en nog steeds 'kinderloos' te zijn. Maar goed gelukkig zijn er veel mogelijkheden... Heb je trouwens nooit geweten dat je eileiders dicht waren (voor zover je dit kan merken natuurlijk), pijn of kramp? Of was het bij jou meer je 'gevoel' (die toch gelijk bleek te hebben). Dus volgend week kan er bij mij al gelijk bloed enzo worden geprikt? Ik ben echt zo benieuwd, vindt het best spannend allemaal het lijkt gelijk alsof ik een stap dichter bij mijn kinderwens kom. Jij ook veel succes Eefje! Liefs Vanilia.
Hey maar Eefje, bij je man is dus alles goed? Kunnen ze niks doen dat je eileiders weer open gaan. Of willen jullie zelf met ivf beginnen omdat dat de beste kansen heeft op een vlotte zwangerschap? Vindt je het niet jammer dat je niet zelf eerder om een hsg hebt gevraagd... Misschien dat toen de oorzaak eerder was ontdekt toch? Liefs Vanilia
Hoi Vanilia, tsja, ik ben ook wel boos en teluergesteld geweest, maar ben inmiddles wel van overtuigd dat het statistisch gezien logischer was geweest dat ik in dat halfjaar 'thuis proberen' wel zwanger ozu zijn geworden, dan had ik de mm niet ingehoeven. Dat het tegendeel waar bleek was voor ons pech, ja dat wel, maar dat zou betekenen dat je alle vrouwen meteen een hsg moet aandoen (was geen pretje) , terwijl het bij velen toch vanzelf nog goed komt... En ja, ze zouden wel wat kunnen doen, aan mijn eileiders, misschien dan. Maar dan moest ik dus weer een (net andere, specialistischere) HSG krijgen en dan zouden we weten of het te opereren was of niet. En daar hebben we dus nu van afgezien, omdat het a) een rot-onderzoek is en vooral b) ik nu niet geopereerd zou willen worden. Het succes van OK is niet 100%, er is risico op juist verklevingen erna etc. Dus toen hebben we gezegd: eerst behandelen, dat is dan IVF omdat de eileiders dicht zijn (vinden wij, want er is in elke geval niet aangetoond dat ze open zijn), en eventueel later nog ooit eens opereren als dat nodigmocht zijn. Ja ik verwacht wel dat ze na je 1e gesprek bloed zullen prikken, om je FSH te bepalen, succes he meid, EEf
Wij zijn na een jaar ook doorgegaan naar de gyn de eerste afspraak kregen wij veel vragen over jezelf en je partner en eventueel veel voorkomende problemen in de familie. Bij mij werd er een inwendige echo gedaan en ik moest bloed prikken. Mijn man moest een zaadstaal leveren. Bij mij was tijdens de eerste inwendige echo al voor bijna 100% duidelijk wat er aan de hand was. anders hadden we eerst nog een cyclus analyse gekregen alvorens er verder werd doorbesproken wat er gedaan kon worden. Een HSG wordt niet gelijk meegenomen. Deze heb ik na 7 maanden medicijnen pas gekregen.
Eef het klinkt wel logisch allemaal inderdaad om met ivf te beginnen. Met zo'n operatie zijn jullie misschien nog verder van huis. En achteraf bekeken is het inderdaad makkelijk om te zeggen had ik maar... Maar ja, daar bereiken we niks mee. Daarom hoop ik dat het snel raak mag zijn voor jullie. Meer als 2 jaar is langs genoeg toch?.... Nou veel succes meid! Circa, wel goed dat er tijdens de inwendige echo al duidelijk was wat de oorzaak bleek. Knap dat ze dat al meteen konden zien dan? Ben je uiteindelijk spontaan zwanger geworden of heeft de hsg misschien geholpen'? Ik hoor namelijk vaker succes-verhalen over de hsg. Weet je wat het is, wij zijn al 2 jaar bezig, eer ik dingen moet afwachten zoals cyclus volgen, 6 maanden later terug komen, dan bepalen wat er moet gebeuren, op de wachtlijst komen voor behandeling zitten we waarschijnlijk tegen de 3 jaar aan.... Ooh de gedachte alleen al lijkt een nachtmerrie... Nee, ik ga gewoon aandringen denk ik om een hsg, ik heb wel een hoge pijngrens... Liefs Vanilia
Vanilia ik ben in de ronde van de HSG zwanger geworden dmv hormonen. Of de HSG er wat mee te maken had weet ik echt niet. Wij zijn uiteindelijk ook bijna 2 jaar bezig geweest om zwanger te raken. Veel succes! En pin je niet aan op de succes verhalen van de HSG deze behandeling doen ze normaal gesproken pas wanneer je een goede eisprong heb maar alsnog na een tijd niet zwanger bent. Of ter voorbereiding op IUI.
Hoi Circa, Ik pin me inderdaad wel stiekem vast aan de hsg. Alsof dan alles goed gaat komen. Ik hoop in ieder geval dat ik snel in aanmerking kom en dan kunnen we verder kijken. Ik ben reuze benieuwd. Liefs Vanilia
Heb je ook al een samenlevingstest gehad, Vanilia? Zo niet, dan kan je verwachten dat ze dat eerst willen zien. Dat is minder ingrijpend dan een HSG. Bij mij wilde ze eerst ook een samenlevingstest doen voordat ik een HSG kreeg. Verder is er bij mij voornamelijk bloedonderzoek gedaan (hormoonwaardes) en nu ik net een 3e mk heb gehad wordt er ook chomosomenonderzoek bij ons beiden gedaan en een stollingsonderzoek maar dat is vooral verbonden aan de mk-en denk ik. Misschien dat je dat niet krijgt als je in die 2 jaar niet zwanger bent geweest. Veel succes en als je nog wat (van mij) wil weten, vraag maar raak.
Anouk, ik heb geen samenlevingstest gehad. na 1 jaar zelf bezig te zijn geweest (vanaf juni 06) zijn wij ook doorverwezen en kreeg ik eerst een inwendige echo. voor alle onderzoeken die volgen maken ze gewoon netjes een afspraak hoor. toen het duidelijk werd dat mijn man's zaad niet goed genoeg was voor een spontane zwangerschap, hoefde we geen samenlevingstest te doen, omdat we gelijk met IUI zijn begonnen.
Hoi Anouk, nee ik heb tot nu toe alleen een inwendige echo gehad (en een uitstrijkje). Ik heb begrepen dat samenlevingstesten niet zo heel betrouwbaar zijn en dat deze daarom vaak achterwege worden gelaten door ziekenhuizen?... Maar als we deze toch moeten doen vind ik het niet erg. Ik sta open voor alle onderzoeken (weet niet of mijn man dit ook zo zal ervaren ...) Tja, mijn man heeft waarschijnlijk ook zwak zaad dus wie weet kunnen we wel sneller als we denken beginnen met iui. Wat naar voor jullie zeg dat je 3x een miskraam hebt gehad... Dan gaat het toch aan je vreten heh waar dat nou aan kan liggen?... Was jouw hsg trouwens goed? Rach, weten jullie al de datum voor jullie volgende behandeling? De iui heeft dus niet mogen aanslaan bij jullie?.... Moeilijk hoor... Liefs Vanilia
Hoi vanilla en de andere dames! Wij zijn nu ook dik 2 jaar bezig, vanaf mei 2006. Na precies een jaar kregen we doorverwijzing naar de gyn, hier sperma onderzoek gehad, bloed onderzoek, echo en uitstrijkje. Ook gelijk een afspraak voor de HSG. Hier is niets uit gekomen, en toen zijn we 1 jaar naar huis gestuurd. Begin juni 2008 zijn we weer bij de gyn gekomen, en toen van start gegaan met de eerste IUI, ik ben inmiddels voor het eerst aan de hormonen... Een samenlevingstest wordt idd niet meer gedaan, omdat deze niet betrouwbaar genoeg is. Wij kwamen wel wat eerder in aanmerking voor IUI omdat mijn man zijn zaad voor drie kwart dood is, maar zijn totaal score was super goed... dus echt een reden is dit niet... Succes meis! Groetjes
Hoi Marooz, Volgens mij zitten wij zo'n beetje in hetzelfde schuitje. Mijn man heeft minder beweeglijk zaad maar omdat de hoeveel zoveel is (bijna 2x zoveel als gemiddeld, hoorden we vandaag op onze afspraak) moet dit eigenlijk compenserend zijn. Bij mij is waarschijnlijk ook alles goed. Volgende maand krijg ik een hsg onderzoek, ik hoop dat deze ook goed is en als we willen kunnen we daarna eigenlijk gelijk met iui beginnen. Spannend hoor! Hoe werken de hormomen bij jou, moet je ze elke dag nemen? Jij ook heel veel succes meid! Liefs Vanilia
Ja dat klinkt wel aardig hetzelfde heh Mijn hsg was ook goed, dus hier geen aanwijzing waar het aan kan liggen. Wel heel frustrerend, soms denk ik was er maar iets (niets ernstigs natuurlij!) Maar dan kun je misschien je daar bij neer leggen en een pilletje slikken en klaar! (is natuurlijk heel vaak niet makkelijk op te lossen, dus ben blij dat alles goed is hoor! Maar die onzekerheid pffffff) Nou ja... is nu gewoon wachten! Ik spuit elke dag puregon. Dit gaat met een injectiepen, heel makkelijk. Ik heb er alleen best wel last van, maar dat hoort een beetje bij me. Had ook altijd erg last van de pil, dus kan slecht over een verstoring van mijn hormoonhuishouden denk ik. Ik heb donderdag follikel meting, dus even afwachten wat de puregon gedaan heeft...duim, duim! Hoop dat je hsg goed is!
Hoi Marooz, Ja dat denk ik ook wel eens. Waar ligt het toch aan dat het zo lang duurt? Maar de gyn zei vandaag dat het wel veel voorkomt dat er koppels zijn waarbij het onverklaarbaar is, en daar horen wij dus blijkbaar tussen. Ik dacht dat het door het zaad van mijn man kwam maar nadat de gyn zei dat dat helemaal niet zo slecht was ging ik weer twijfelen of het dan toch aan mij ligt. Ik vroeg zelfs aan haar of ik uberhaupt wel een eisprong had? Maar ze zei als je een regelmatige cyclus hebt dit bijna 99% wel zo is. Tja, ik geloof haar maar dan... Ok dus je spuit alleen de puregon? Hoe gaat dat in zijn werk eigenlijk? Het is dus een pen en geen spuit?...... Dus donderdag weet je hoe groot je eitje is? Zeker spannend! Ik duim voor je mee! En wanneer kunnen jullie dan beginnen met inseminatie? Oohh spannend hoor! Nou, heel veel succes meid! Liefs Vanilia