Voor de zwangerschappen had ik al mooie strepen op mijn buik, heupen en klein beetje op mijn borsten van het aankomen, afvallen, aankomen effect. Na de eerste zwangerschap waar ik tijdens gelukkig niet veel aan kwam, werden de strepen op mijn buik en borsten alleen maar erger. Helaas na die zwangerschap ook weer wat kilootjes aangekomen, wat er tijdens deze zwangerschap weer vanaf ging. Dus ben benieuwd na deze zwangerschap straks hoe mijn buik en borsten er aan dan toe zijn, denk net zo slap dan niet nog slapper als daarvoor.
Na de eerste snel weer op gewicht en plat. Borsten na de bv wel kleiner en gaan hangen. Na de tweede zelfde verhaal. Borsten nog slapper. Na de derde ook weer snel op gewicht, alleen daarna door medicatie veel aangekomen. Nu wel een blubberbuik en brede heupen en vooral slappere huid. Ook straie op bovenbenen. Borsten zijn van een volle e cup naar nu een slappe, hangende d cup gegaan. Ik baal er wel van, ben niet gewend om wat meer vetjes aan mijn lijf te hebben en andere verhouding, waardoor kleding kopen lastig is. Wel ben ik trots dat mijn lijf 3 kinderen heeft gebaard, maar mooi is anders.
Vóór ik 2 kinderen kreeg had ik een hele platte buik en maat 34/36. Ik ben bij beide zwangerschappen heel veel aangekomen. Ik baal niet zozeer van het feit dat ik inmiddels maat 38/40 heb maar ik baal wel van het slappe vel op mn buik en mn stevige bovenbenen en bovenarmen. Mn borsten zijn ook slap geworden na lang voeden. Tuurlijk ben ik trots op waar mn lijf toe in staat is en dat ik 2 prachtige gezonde kinderen op de wereld heb gezet maar ik zou heel graag weer wat slanker willen zijn omdat dat meer als mezelf voelt..
Ik herken wel wat je schrijft vooral dat weer willen zijn als jezelf. Heb 3 kinderen en ben elke zwangerschap zo rond de 15 kilo aangekomen. En daarna ook wel weer terug op gewicht met name in de periode van borstvoeding. Maar ik heb gewoon veel vetjes overgehouden. Ik kom nu ook makkelijker aan. Vroeger kon ik eten wat ik wilde, maar dat is nu wel anders.Mn heupen zijn breder, borsten slapper. Vooral veel vet rond mn bovenbuik. En ook wel een klein buikje overgehouden. Zit 10 kilo boven mn oude gewicht van voor de zwangerschappen. En na altijd inderdaad maat 36 en S gedragen te hebben is het wel effe slikken dat kleren niet meer passen of gewoon raar zitten. En dat ik nu bij maat 40 moet gaan kijken in de winkel. Dan zou ik inderdaad graag weer 'mezelf' willen zijn.
Borsten die slapper zijn, nog bredere heupen, zo'n blubber bolletje onder m'n buik. Na de 1e zwangerschap viel dit wel mee en verdween uit eindelijk. Na de 2e is het erger en ook wel zichtbaar met kleding en dat vind ik verschrikkelijk.
Was t maar een flubberbuikje oid... Hier voorwandverzakking , (en nog kinderwens) om serieus depressief van te worden
Ik had maat 38 (1.75 lang) voor de zwangerschap. Was vrij snel weer op oude gewicht, maar ik vind dat gewicht alleen niet alles zegt. Na een half jaar vroeg iemand mij of ik zwanger was!! Het duurde ongeveer een jaar voor mij buik compleet weg was. Dat was overigens geen buikvet, maar gewoon een bollere buik. Uiteindelijk dus terug naar maat 38 en mijn lijf werd geheel terug zoals het was. Geen bredere heupen, geen slappere borsten (ik had al niet veel, dat scheelt), geen huid over, geen striae. Nu na de tweede (2,5 maand oud). Ik lijk nog 4 maanden zwanger ofzo! Weer niet in kilo's aangekomen, maar toch echt wel dikker geworden. Meer vet aan mijn billen (aanleg) en buik. Ik vraag me af of mijn buikspieren ooit nog goed komen. Daar maak ik me ook zorgen over. Verder geen striae, geen hangbuik, geen vel over, geen bredere heupen. Heb gisteren maar 2 maat L broeken gekocht. Hoop dat het allemaal nog goed komt. Ik schaam me ervoor. Mijn buik past niet bij mijn lichaam.
Hoelang geleden heb jij een knip gehad? Ik heb totaalruptuur gehad maar nooit last gehad van litteken. Wel erg bang voor 2e.
Mijn borsten zijn het meest veranderd. De maat is wel hetzelfde, maar ze hangen wat meer. Niet dramatisch maar toch. Verder is alles naar mijn wens wel goed gekomen, de huid rond de navel is wel iets slapper maar daar zie je zo niets van. Wel heb ik moeite gedaan om weer in vorm te komen. Als ik niets gedaan had, dan liep ik nu nog steeds iets gebogen, had ik meer buikvet gehad en meer bovenbeenvet met cellulitis, en een platte kont. Denk dat die aftakeling ook zonder kinderen wel had gehad, maar na de vierde was het lichamelijk heel lastig om nog normaal te functioneren zonder pijn. Na flink sporten onder begeleiding ben ik nu heel tevreden, voor nu.
Hier eigenlijk heel tevreden, behalve dat mijn al zo kleine borsten nog kleiner zijn geworden, en ik heb niet eens borstvoeding gegeven. Maar ze staan nog mooi rechtop en zijn strak, dus ik klaag niet!
Dat ik altijd nog rug- en bekkenpijn heb. En carpaal tunnel syndroom, dat inmiddels gelukkig een stuk beter is maar zo nu en dan komt opzetten. De rest maakt me niet echt uit.
Kan je voelen. Gaan liggen op rug en knieën wat opgetrokken en omhoog komen als situp en voelen of je je buikspieren voelt samenkomen
Mijn hangende theezakjes al borsten neem ik voor lief maar die brede heupen en de "ik lijk nog steeds een beetje zwanger" buik vind ik toch wel vervelend. Trekt dat nog weg? 5 maanden geleden bevallen dus misschien is het volgend jaar weer anders, maar toch.
Mijn borsten zijn na een tijdje wel echt weer veranderd, na de bevalling ging ik van AA naar C, dat is eigenlijk jaren zo gebleven (door borstvoeding, weer een zwangerschap en weer borstvoeding), maar nu de jongste 6 is, heb ik toch niet meer die wat hangende borsten. AA is het niet meer, maar nu is het een B’tje. Mijn buik is denk ik de voor mij zichtbaarste verandering. Die is gewoon 2x flink ‘uitgerekt’. Niet echt striae, maar wel een ‘losse boel’ zeg maar... geen idee of dat nog minder wordt als ik af ga vallen (ik wil er nog zo’n 12 kg af nu). En verder heb ik een enorm litteken door de flinke knip gevolgd door een ernstige infectie, de hechtingen sprongen en ik heb maanden een open wond gehad. Die is uit zichzelf genezen, maar dus niet heel mooi. De tweede keer is het op de OK wel een beetje gecorrigeerd, maar het blijft een flink litteken. Maar ik heb er totaal geen last van verder, dus dat is maar zo
Behoorlijk deprimerend om dit allemaal zo te lezen, maar heel herkenbaar. Borsten en buik zijn bij mij de ergste slachtoffers. Mijn borsten zijn uiteindelijk niet groter of kleiner geworden maar tijdens de zwangerschap wel wat groter geweest, daarna weer kleiner geworden en hierdoor wel erg gaan hangen - gelukkig zie je het niet als ik een goede bh aanheb, Mijn buik is helemaal flubber en ik heb er wat overhangend vel aan overgehouden. Vreselijk om te zien en ik heb zelfs overwogen om het chirurgisch te laten corrigeren, maar ik heb er uiteindelijk mee leren leven.
Heb 1 kind en tijdens de zwangerschap gingen mijn borsten van cup C/D naar G/H. Heb geen borstvoeding gegeven en na een jaar waren ze weer helemaal hetzelfde. Helemaal geen strepen op mijn buik maar er is mij verteld dat als je wat ouder bent dat je vel al wat losser is en dus minder kans op strepen? Ik was toen 36 jaar. Was 18 kilo aangekomen waaronder ook veel vocht ivm hoge bloeddruk/ pre eclampsie. Na een half jaar was mijn buik weer normaal/ redelijk plat. Wil er wel bij zeggen dat ik helemaal niet sport en wel een platte buik heb maar niet superstrak. Ben inmiddels 43 jaar en zie dat de leeftijd toch ook wel zijn sporen begint te vormen ( moet er wel aan wennen hoor)
Van die slappe borsten.. herkenbaar. Hoort er helaas bij. Dat vind ik denk ik wel het ergste van alles. Voor de rest kom ik er nog goed vanaf zonder striemen enz. Enige waar ik na m'n bevalling enorm tegen aan liep was mijn conditie weer hetzelfde niveau krijgen. Dat is me tot nu toe nooit meer gelukt. Liep gemakkelijk 22 km in 2 uur bijv. Nu mag ik in mijn handjes klappen na 5 km pff. Pittig om dat opnieuw op te bouwen.
Borsten en buik iets slapper, maar met goed passende bh en kleding voel ik me lekker in mijn vel zitten en soort dat me niet. Maar wat ik hier nog niet heb gelezen en wat bij mij toch echt flink is veranderd en waarvan ik betwijfel of het ooit weer als vanouds wordt, is dat hoofd van mij! Pfff... Ik had altijd een supergeheugen en weinig moeite met concentratie en focus, maar zelfs nu de jongste al 4 is, is dat nog niet weer terug op het oude niveau . Heb echt moeite om me een hele werkdag lang te concentreren en moet alles opschrijven, anders ben ik het kwijt. Zo genant af en toe!