Wat vertellen aan mensen die weet hebben van de mmm?

Discussie in 'Donorschap' gestart door VeganMil, 22 mei 2019.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Lisa280887

    Lisa280887 VIP lid

    13 jan 2019
    5.067
    5.826
    113
    Vrouw
    Dankjewel!❤️
     
  2. maartje84

    maartje84 VIP lid

    8 okt 2008
    12.702
    4.199
    113
    Punnikexpert
    Import ergens
    In tegenstelling tot sommige andere gebruikers van dit forum kan ik mij wel goed in Amber haar stukken vinden.

    En ja, ik heb kinderen dmv ECD gekregen.

    Ik denk dus dat het heel persoonlijk is hoe en of het prettig bij je aanvoelt. Wij hebben ervoor gekozen om sommige mensen wel en sommige mensen het niet te vertellen.

    Tegen 1 iemand heb ik recht in haar gezicht gelogen: ze vroeg mij, nadat ik haar vertelde dat ik toch zwanger was geraakt en dit was in een volle speeltuin zowat schreeuwend (iedereen kon meegenieten) OF IK ZWANGER WAS GERAAKT MET MIJN EIGEN EIEREN OF DAT HET MET DIE VAN EEN DONOR WAS GEGAAN?

    Ik voelde mij toen zo ontzettend overvallen dat ik heb geantwoord dat het met IVF gelukt was. Geen woord aan gelogen, alleen geen antwoord op haar vraag.

    Verder weet familie het, vrienden en dergelijk. School weet het niet, buren weten het niet. Grote zus weet het inmiddels wel en in de aanwezigheid van onze ECD kindjes praten wij er gewoon over. Soms leg ik het ze ook uit, maar ze zijn nog wel erg jong om het te snappen.
    Zelf denk ik er regelmatig aan. Maar soms ‘vergeet’ ik het ook ff. Kan ik ineens me afvragen van wie onze kinderen iets (in het uiterlijk of gedrag) hebben omdat zowel manlief als ik dat niet hebben. Oh wait... ;)

    Ik verwacht dat oudste het binnenkort wel eens aan haar vriendinnen zal gaan vertellen. We hebben haar er bewust niet bij verteld dat het geheim ofzo zou moeten zijn. Want het is niets om ons over te schamen. Ik ben bang door er een ‘geheim’ van te maken dat het dan voor de kinderen als iets om voor te schamen zou kunnen aanvoelen voor de kinderen en dat wil ik absoluut niet.
     
    Amberxx vindt dit leuk.
  3. peque

    peque Bekend lid

    26 feb 2013
    828
    827
    93
    Vrouw
    Omg. Arnhem
    Ik snap wat je bedoelt.

    Maar weet je, sommige dingen zijn gewoon privé. Niet omdat je je schaamt. Of omdat je een donor niet dankbaar zou zijn.

    Gewoon privé, omdat het die persoon in kwestie, op dat moment niet aangaat. Of omdat het niet jouw informatie is om te delen. Niet het moment, whatever.

    En als ouder ben jij de enige die een weloverwogen keuze kan maken wanneer je wat met wie deelt en waarom.

    Om dan woorden te gebruiken als voorliegen, schaamte etc, terwijl je kindje het mooiste is in je leven, voelt gewoon fout.

    En als iemand er over valt dat hij/zij “voorgelogen” is, moet die zich misschien afvragen of zo’n directe intieme privé vraag misschien niet totaal onbeschoft en grensoverschrijdend is.
     
    Liefeling en puppy28 vinden dit leuk.
  4. Zara75

    Zara75 VIP lid

    10 jul 2007
    11.946
    6.039
    113
    Happyland
    #44 Zara75, 31 mei 2019
    Laatst bewerkt: 31 mei 2019
    Edit. Per ongeluk iets gequote
     
  5. Dreamer83

    Dreamer83 VIP lid

    16 apr 2008
    10.390
    30
    48
    Ik ben een moeder van 2 donorkinderen en 1 ehh .. hoe noem je een gewoon-in-bed-verwekt-kind eigenlijk :roflmao:

    Ik heb tijdens de mmm niks verteld aan de omgeving.
    Niet van de kinderwens, niet van de mmm en dus ook niet van de donor.
    Wij vonden dat de kinderen het eerste recht hadden op de wetenschap van hun ontstaan.
    Mooi om te lezen dat anderen er ook zo over denken trouwens!

    Inmiddels zijn mijn oudste al 8 en 6 jaar en weet mijn directe familie ervan.
    Ik heb dit verteld toen de oudste ongeveer 5 was.
    Mijn familie was absoluut niet beledigd dat ik al die tijd niks had verteld.
    Mijn ouders en zusje waren wel verdrietig dat ze me niet hebben kunnen steunen tijdens de mmm, maar enkel verdrietig om mij.
    Niemand heeft ook maar 1 seconde anders naar de kinderen gekeken.

    Omdat wij niks hadden verteld hebben wij ook regelmatig te horen gekregen dat de kinderen op mijn (inmiddels ex) man leken. Wij moesten daar samen altijd om lachen. Ons geheimpje ;)
    En als mensen vroegen op wie ze leken, dan zeiden we dat ze op zichzelf leken. Een antwoord wat iedereen accepteert om vervolgens zelf de vergelijkenissen op te gaan noemen haha. Mensen zien wat ze zelf willen zien.

    Ik kan ook vertellen dat de donor niet echt aanwezig is in ons leven.
    Ik ben de donor eeuwig dankbaar en wanneer de kinderen dit zouden willen zou ik ze volledig steunen wanneer ze de donor willen ontmoeten (met 16 jaar)
    Soms kom je wel situaties tegen waarin je eraan herinnerd wordt dat je kind verwekt is met behulp van een donor.
    Zo kreeg ik laatst bij de huisarts de vraag of de vader ook een bril had.
    Maar over het algemeen sta je er niet bij stil (althans, ik niet)

    Hopelijk heeft iemand iets aan mijn ervaringen :)
     
    Nienke91, puppy28 en Lisa280887 vinden dit leuk.

Deel Deze Pagina