De 1e optie, mijn leven is leuk. Ik ben vroeger enorm gepest, ik heb toen ( als ik terug kijk) al in een (lichte) depressie gezeten. Na de geboorte van de 1e heb ik een depressie gekregen waar ik na ongeveer 10 maanden ( kwam mede door de Mirena spiraal) weer van af was. En na de geboorte van mijn zoontje kreeg ik een postnatale depressie waar ik nu nog niet geheel uit ben (zoontje is 13 maanden). Het gaat met ups en downs en het leven was een tijd lang echt niet leuk( was echt overleven) maar ik kan nu weer het grootste gedeelte van de tijd genieten. Dus ik kan nu (gelukkig) voor de 1e optie kiezen. Sterkte voor de mensen die voor de 2e optie kiezen. Hopelijk komt ook voor hen de dag dat ze voor optie 1 kunnen kiezen.
Ts, ook ik ben van optie 2 naar optie 1 gegaan. Ik heb geen makkelijk leven gehad (vanaf peutertijd sexueel misbruikt, een huwelijk waarin ik mishandeld en onderdrukt werd, een scheiding, meerdere miskramen en daarnaast de gebruikelijke dagelijkse zorgen die ieder mens heeft) Echt ongelukkig ben ik nooit geweest, maar ik ben altijd ontzettend positief ingesteld geweest, gek genoeg. Ik geloof (en vind ook eigenlijk dat ik dat best mag zeggen) dat iedereen de keuze heeft om zichzelf gelukkig of ongelukkig te maken. Natuurlijk gebeuren er dingen in het leven waar je niets over te zeggen hebt, maar de manier hoe je ermee omgaat en de keuzes hierom heb je toch echt wel zelf in de hand. Hoofd omhoog en doorgaan! Je moet er zelf voor zorgen dat je gelukkig bent, een ander kan het niet voor je doen. ik ben inmiddels opnieuw getrouwd, woon aan de andere kant van Nederland in een prachtige omgeving en heb samen met mijn huidige man 2 kinderen + mijn oudste uit mijn eerste huwelijk en een pleegdochter die samenwoont.
Ik heb er even over nagedacht, ik heb optie 2 gekozen. Ik vind het leven niet leuk maar er gebeuren ook wel leuke dingen, daar haal ik de energie vandaan om de rest aan te kunnen. Net als veel andere mensen heb ik een hoop vervelende dingen meegemaakt en die blijven ook maar komen op de een of andere manier. Ik ben wel weer uit mijn depressie gekomen gelukkig En daar ben ik super trots op! Maar het leven in het algemeen vind ik nog steeds niet erg leuk. Ik probeer er wel wat van te maken en ik geniet ook wel van dingen, maar het gevoel bij mijn leven in het algemeen is niet heel leuk.
Als ik deze vraag 6 jaar terug had moeten beantwoorden dan had ik optie 2 gekozen. Mijn leven was daarvoor ook niet leuk en vond het heel moeilijk om nog de leuke dingen van het leven in te zien omdat ik in die tijd gewoon geen leuke dingen mee maakte. Overigens zat ik ook niet met mezelf in de knoop ( nja nader hand wel maar in de tijd dat ik die ellende mee maakte niet.) Nu ben ik blij dat ik al die ellende heb mee gemaakt ( hoe gek dat ook mag klinken ) Het heeft me namelijk wel gemaakt tot wie ik nu ben en daar ben ik super trots op! Nu ben ik daar in tegen heel gelukkig en maak ik idd wel eens wat minder leuke dingen mee maar dat hoort bij het leven.
Als je het mij 7 jaar geleden had gevraagd was het duidelijk optie 2 geweest. Ik vond het leven verschikkelijk en als ik dood zou gaan had ik het niet erg gevonden. Ik wou alleen mijn familie het niet aan doen om het zelf te doen. Nu 7 jaar later ben ik veranderd en heb ik veel dingen veranderd. Ik heb nog steeds verdriet om wat er is gebeurd, maar door de tijd en de komst van mijn zoon kan ik nu met zekerheid zonder twijfel zeggen dat het optie 1 is! Ik hou van het leven en geniet elke dag. Er gebeuren natuurlijk nog steeds dingen die rot zijn, maar ik kan er nu mee omgaan. Ik geniet van het leven en ben heel gelukkig!
Ik heb ook de 1e gekozen vroeger inderdaad wat minder, maar toen ik mark (mijn bijna man ) leerde kennen is het alleen maar beter geworden
Ik ben gelukkig met mijn leven.. Tuurlijk gebeuren er dingen die minder leuk zijn, maar ik probeer sterk genoeg te zijn om dit te dragen en te overwinnen.. En daarna voel ik me nog sterker!
Koos voor optie 2. Al hoe wel ik het vaak niet leuk vind put ik heel veel kracht uit positieve dingen. Ben denk ik wel zo ver om te begrijpen hoe het in het leven werkt. En je echt anders gaat denken dan toen ik bijvoorbeeld 20 was. Daar denk ik nu natuurlijk ook wel eens aan maar probeer het allemaal steeds meer van uit een roze bril te zien in plaats van een zwart. Dat zwarte maakt je niet gelukkig. Je maakt keuze.s in je leven je maakt fouten. En ben ook nu zo ver van fouten moet je leren. Het leven is een groot leer proces. Met ups.s and downs. Als je vele downs hebt gekend moet je voor al veel kracht putten uit de up tijden. zo dat als je de down.s voelt je ergens een UP tijd kunt zoeken. Weet dit klinkt zwaar moedig. Maar zo sta ik in het leven. Veel redeneren veel na denken. Een ander maakt niet jou geluk. Wat jou gelukkig kan maken zit vaak diep van binnen in je zelf.
Beide keuzes vind ik niet passend. Het leven is gewoon.. de momentjes van echt geluk moet je koesteren maar de dagelijkse bezigheden zijn niet leuk maar ook niet niet leuk..het is gewoon gewoon lekker duidelijk ik ga dus ook niet stemmen. De nare dingen probeer ik achter me te laten en de leuke dingen koester ik.
Ik heb er eerlijk gezegd best moeite mee om dit te lezen. Dat wil niet zeggen dat je niet gelijk kan hebben hoor, maar ik vind het ontzettend confronterend. Ik heb ook de nodige dingen meegemaakt, ik heb meerdere depressies achter de rug, ben daar gevoelig voor, dus het is te verwachten dat ik nog meer depressies ga krijgen. Ook nu zijn er al tijden omstandigheden die verre van optimaal zijn. Bovendien ik ben een wat melancholisch ingesteld mens. Zo wil ik niet zijn, ik weet dat dat je beleving van dingen alleen maar erger maakt, terwijl positief denken je beleving van hetzelfde veel beter kan maken, dus ik doe vaak mijn best om positief in dingen te staan. Toch gaat dat me vaak niet makkelijk af. Ik heb vaak het gevoel dat ik "weer een dag overleefd heb". Natuurlijk ga ik niet bij de pakken neer zitten en ga ik door, maar ik heb steeds vaker momenten dat ik het gevoel heb dat ik daar de kracht / energie niet meer voor heb. En eerlijk gezegd zie ik niet zo goed welke keuzes ik zou kunnen maken om dat te verbeteren. Dat een ander je niet gelukkig kan maken, wil niet zeggen dat je het zelf wel kunt. Ja, je hebt zelf tot op zekere hoogte invloed op je eigen geluk, maar daar zitten wel grenzen aan, want het leven is niet maakbaar.
Optie 2, en ik ben echt niet ongelukkig of depressief, ik leef gewoon mijn leven en ik lach genoeg, ik kan ervan genieten als we eens een dagje weggaan maar toen ik jonger was had ik een bepaald beeld voor me wat ik zou willen hebben bereikt op mijn 21e dit is helaas verre van wat ik me had voorgesteld en ik hoop dat ik over 5 of 10 jaar zit waar ik zou willen zitten
Maar mamabri heeft wel gelijk. Echt ze heeft gelijk. Hoe moeilijk het ook klinkt. Alleen jij kan de handvaten van je geluk zelf bepalen. Door middel van grenzen te stellen. En andere keuze.s die je maakt in het leven. En het is heel moeilijk maar misschien kom jij straks ook op dat punt en begrijp je wat mamabri bedoeld. Andere de ( schuld geven van jou problemen daar woord je echt nooit gelukkiger van)
ja dat vind ik ook. ik heb een periode van een jaar of 8 gekend waarin ik heel veel ellende heb meegemaakt, nu na die 8 jaar kwam er een flijnke ommezwaai en ben ik alweer 5 jaar in rustiger vaarwater terechtgekomen en zie zeker het leven een héél stuk fijner dan toen in die hele 8 jaar.