ook mee eens, als kleintjes weten ze nog niet wat het effect is van hun acties, bv dat knijpen zeer kan doen dus kan je ze best op een zachte manier laten voelen dat dat wel pijn doet en dus niet leuk is..
Oh ja wat ik nog wilde zeggen nadat ik een reactie hier heb gelezen; ( ben zelf nog geen moeder, maar dit doe ik ook bij mijn nichtje wat door ons word opgevoed ) als een kind mij bijt ( vanaf een jaar of 3 ), aan de haren trekt of wat dan ook, doe ik precies hetzelfde terug ( niet hard maar wel dat ze voelen dat het pijn kan doen ) daar wil ik mee zeggen; dat doet pijn, mag je niet meer doen. Ik ben van mening dat ze het sneller zullen begrijpen als ze het zelf hebben ervaren
Jarina, bijzonder jou zo terug te zien in dit topic want wat zei je ook laatst weer in het andere topic?!
Mijn man is vroeger zwaar mishandeld, lees; een bloedneus geslagen krijgen omdat ie op de verkeerde stoel zat (als voorbeeld) toch is ie nog steeds pro opvoedkundige tik hoor, het gaat om de staat waarin je hem "uitdeelt" als ik merk dat ik uit frustratie sla of uit boosheid dan geef ik mezelf liever een tik (of 5 minuten in de wc alleen haha dat helpt bij mij altijd goed om af te koelen als ze lekker aan het etteren zijn haha) Zolang je kindje geen striemen, plekken en het uit een opvoedkundige manier word gedaan zie ik dat als twee heel verschillende dingen, er zijn trouwens veel ergere manieren om je kinderen te "mishandelen" dan slaan, neem bv pas dat filmpje van die hete saus in hun mond laten nemen (was bij Dr Phil geloof iK) dat vond ik heel erg om te zien!
even terug over hoe je je kind een tik kan geven voor het grijpen naar een hete pan. Mijn zoontje weet wat heet is, onze fornuis met oven daar moet je langs als je de tuin in wilt, ik sta er dus altijd voor als ik sta te koken en de oven aan is, maar ook al weet meneer wat heet is en ik dus weer had gezegd die pan is heet, met een dikke glimlach op zijn mond met dat handje naar die pan, toen kreeg hij dus een tik op zijn vingers. en dan kun je wel zeggen scherm het af, voor zover mogelijk is dat dus ook zo, het is zo veilig als maar kan, maar als hij dan moedwillig een poging doet, krijgt hij dus wel een tik daarvoor, het is overigens nooit meer voorgekomen daarna. Een tik hoort er hier absoluut niet standaard bij, ik ben voor de gang of een strafplek.
Dit vind ik wel een beetje krom. Hoe leer je een kind dat hij iets niet mag als je zelf precies hetzelfde doet?
Ik ben van mening dat je een kind niet kunt uitleggen dat iets niet mag, door het bij hem/haar te doen. "je mag niet bijten/knijpen/slaan, maar ik bijt/knijp/sla jou wel." ik vind dat niet geloofwaardig, mag het nou wel of niet? of mag het alleen als je veel groter bent dan degene die je bijt/knijpt/slaat? je kunt toch ook zéggen dat hij/zij dat niet mag doen, omdat het pijn doet? ik doe ook dingen die sommigen niet goed zullen vinden (zoals stem verheffen als zoonlief niet luistert), daarom zal ik er niet snel iets van zeggen als iemand anders iets doet wat ik opvoedkundig geen goed idee vind. ik vind het echt geen kindermishandeling zolang je kinderen geen pijn doet en geen onveilig gevoel geeft.
Ik heb gestemd voor anders, dus hierbij mijn toelichting Ik vind namelijk niet dat een tik direct kindermishandeling is, dat is nogal afhankelijk van de situatie, (wordt het doelbewust als straf gegeven nadat het kind een voor hem/haar bekende regel heeft overtreden en andere straffen niet helpen of slaat de ouder uit onmacht en controleverlies?). Maar ik vind zelf een tik helemaal niet nodig. Wij corrigeren gewoon op tijd en dat helpt hier altijd goed. We hebben ook de stelregel dat als wij moe zijn, er niet van de regels afgeweken wordt en we strak zitten op naleving van de regels, (daarmee voorkomen we onnodige irritatie bij onszelf). Daarbij voorkom je een boel probleemgedrag door je kinderen voldoende aandacht te geven op momenten dat ze gewoon leuk doen
Tja, wijlen mijn schoonmoeder heeft dat destijds helemaal anders aangepakt met mijn zwanger (dit is ruim 40 jaar geleden, even voor de context van het verhaal). Mijn zwager(tje) vond de blauwe vlam van het gasfornuis maar wat interessant, na 86.000 keer nee te hebben verkocht, dat het auw deed en heet was te hebben verteld, heeft schoonmoeders bij de 86.001e keer dus maar gewoon de kraan opengezet en zwagertje-lief de ruimte gegeven om met zijn tengels aan het vuur te zitten ... was in 1 klap afgelopen, hij heeft nooit meer aan het vuur gezeten ... Of hij er wat aan over heeft gehouden ... daar zijn de meningen over verdeeld, maar dat heeft denk ik niets met die vlam te maken ...
Dat komt doordat er nog steeds mensen zijn die de corrigerende tik veelvuldig toepassen. Daar krijg je onhandelbare kinderen van.
Ik heb gestemd voor geen probleem mee, wordt groter gemaakt dan het is. Moeten we natuurlijk wel enigzins eens zijn over wat je onder een corrigerende tik verstaat . Ik heb Evy wel eens op haar handje getikt met 1 of 2 vingers. Eigenlijk nooit op haar billen.
In de gevallen van pakje shag, hete pan of whatever; ik denk niet dat de kids dan een tikje krijgen omdat ze 'stout zijn', maar eerder uit een soort schrikreactie! En je kunt niet ALTIJD, 24 op 24, voorkomen dat je kindje aan iets 'gevaarlijks' wil komen. Met de beste wil van de wereld niet. En ze moeten het ook gewoon leren, je kunt niet altijd alles wegleggen want zo leren ze toch ook niet om eraf te blijven? Ik laat m'n gloeiendhete thee trouwens niet op tafel staan hoor.(zie dat veel mensen daar op reageren ) Ik laat 'm in de keuken afkoelen en neem 'm dan mee naar de woonkamer. Dus ze kan zich eigenlijk niet branden, maar ze begrijpt echt wel dat het normaal heet is en dus gevaarlijk, en dat ze er af moet blijven. Als dan keer op keer dat handje met een grote grijns naar die kop gaat...dan kan ze wel een klein tikje krijgen. Bij andere mensen staat misschien wel gewoon hete thee/koffie op tafel en dan hoort ze gewoon te snappen dat ze eraf moet blijven. Hete pan of oven bijv.; tja...ik moet toch echt koken. En m'n vriend is er ook niet altijd om haar bezig te houden. Het is wel eens gebeurd dat ik dacht dat ze lekker aan het spelen was in de woonkamer, sta ik iets in de ijskast te leggen, draai me weer om en ze staat bijna met d'r handje in het vuur. Toen heb ik haar een tikje gegeven, maar dat was dus een schrikreactie. Heb haar ook uitgelegd dat dat niet oké was van mama trouwens, en dat ik gewoon erg geschrokken was omdat dat gevaarlijk is. Zo, een heel verhaal weer.
Er zijn in heel NL (en vast ook in België) opvoedcursussen, waarin je kunt leren hoe je kunt opvoeden zonder te slaan. Je kunt je redenen hebben om toch een tik te geven, maar ga nou niet zeggen dat opvoeden zonder tik niet mogelijk is.