Mijn zoontje van 4 is een rustige kleuter. Een kat uit de boom kijker. Als ik met hem ergens op bezoek ben dan blijft hij eerst lekker bij mij en hij heeft echt tijd nodig om warm te worden. Nu had ik vrijdag een feestje waar zoon ook bij was. Het werd vaak benoemd hoe rustig en kalm hij was. Ik zag dat niet als negatieve commentaar, maar meer als vaststelling. Tot ik vandaag naar mijn hoofd geslingerd kreeg, dat mijn zoon geen "normale" jongen is. Dat mijn zoon enig kind is en zich daardoor niet kan en hoeft te bewijzen. Dat de drukke kinderen van mijn vriendin die er waren wel "normaal" zijn. De andere waren allemaal oudere moeders en niemand herkende het. Ik zei dat alles wel goed is. Dat mijn zoontje leuke vriendjes heeft op school. Dat hij alleen thuis echt wel druk kan zijn. Maar het maakt me toch wat onzeker en aan het twijfelen. Zijn hier nog meer mama's van rustige jongens?
Yep, hier ook. Heb een zoon die perfect 1,5 uur aan tafel kan zitten in een restaurant zonder entertainment. Waarvan de peuterspeelzaal zei: ik kan hier wel 30 van hebben en zijn juf zegt: wat een heerlijk kind, luistert zo goed! Ik was zo blij om te horen dat hij nu zelfs stoeit met zijn vriendjes, heeft hij nooit gedaan en hij durft t nu toch maar als de juf zegt: stoppen, stopt hij gelijk haha. T is een denker Thuis heeft hij wel echt zijn drukke momenten, maar speelt net zo goed een uur zelf rustig met playmobil op de grond. En hij kan ook s ochtends uren in bed liggen naast mij, al vanaf hij 1 was. Ik hoor nu dus ook: ooooh wat zal hij nu veranderen en moeite hebben met zijn babybroertje na 4 jaar lang alleen te zijn. Eh nee, hij is super rustig met hem, helpt ons mee, past even op als ik naar de wc ga, praat gezellig met hem, wast hem en heb nog nooit gezegd: doe rustig met hem. Totaal niet jaloers, geen moeite dat ik een uur de baby voedt: hij vermaakt zichzelf Hij is ook niet zo omdat hij enig kind was, hij is zo omdat t in zijn karakter zit. Herken dat ook hoor, zeiden mensen ook tegen mij. Terwijl t gewoon in t aard van het beestje zit
Dat die andere moeders het niet herkennen wil toch niet zeggen dat het niet ok is? En ik begrijp ook niet wat het enig kind zijn hiermee te maken heeft...? Als je zoon lekker in z’n vel zit en alles verder goed gaat, dan snap ik niet wat er mis zou zijn volgens die anderen? Ik zou zeggen: laat m lekker zichzelf zijn en geniet van je rustige mannetje
Dank je, toch wel fijn om te horen. Ik merk inderdaad ook dat er meestal positief op gereageerd wordt. Hier ga ik ook regelmatig met hem naar het restaurant of een feestje en hij is dan terughoudend, maar doet wel gewoon mee. Zoon is ook een denker en een erg gevoelig mannetje. Zodra ik dan mijn aandacht bij hem heb, praat hij ononderbroken en kan hij alles tot in detail navertellen. Hij observeert wel wat iedereen doet. Op school is zijn beste vriendje trouwens 1 van de drukste kindjes van de klas. De juf zegt dat hij wel tegengas geeft als hem iets niet bevalt en hij maakt ook regelmatig ruzie met hem. Het is vast allemaal goed. Maar het werd steeds zo benadrukt. Een jongetje en rustig, er is vast iets mis net hem.
Ga ik doen en doe ik zowiezo al. Het kwam op 1 of andere manier echt even binnen dat ik blij ben met wat bevestiging dat het gewoon echt goed is.
Ieder kind is anders toch? Niks mis met een rustige jongen. Wat betreft die opmerking over enigs kind: als ik naar mijn jongens kijk, zeker de oudste, is dat een heel ander kind als hij alleen is met mij/ons. Rustig, lekker kletsen, geconcentreerd met iets bezig kunnen zijn, etc. Komt zijn jongere broertje erbij, dan zie ik mijn rustige kind veranderen in een stuiterbal, wordt er overal een wedstrijd van gemaakt, etc. Dus ik snap de opmerking wel over het moeten bewijzen. Niet naar mij als ouder, maar ze zien elkaar regelmatig als concurrent...
Mijn oudste zoon was én is een heel rustig kind. Was altijd wat verlegen en is heel gevoelig. Ik vind het heel fijn. Het is een slimme jongen, rustig en lief, maar komt goed voor zichzelf op. Heeft altijd al veel vriendjes gehad. Niks mis mee en wat een flauwekul dat dat zou komen doordat hij enig kind is. Hier nog 2 kinderen en dat heeft hem niks verandert. Gelukkig.
Klinkt volkomen normaal hoor. En wat ik me afvraag; hadden ze dit ook gezegd als hij een meisje was? Ik heb het idee dat het voor meisjes veel meer ‘geaccepteerd’ wordt als ze (heel) rustig zijn. Andersom heb ik een heel drukke dochter, regelmatig krijgen we re horen dat ze qua gedrag net een jongetje is, oa haar eigen juf heeft sat meermaals gezegd.
Klinkt meer als t drukke gedrag van hun eigen kinderen goedpraten en dat wat een ander kind precies andersom laat zien daardoor dus logischerwijs als minder goed aanwijzen en nog redenen ervoor bedenken ook. Misschien lijkt het hen heerlijk zo'n rustig kind en zouden ze die best graag zelf ook hebben . Ik denk dat je zoon dus een heerlijk rustig karakter heeft. En waarschijnlijk zijn jullie zelf ook zo. Geniet ervan .
Je zoontje klinkt als mijn broer. Niks mis mee. Omze zoons zijn juist wat drukker dan gemiddeld. De jouwe blijkbaar rustiger dan gemiddeld. Zo komt een gemiddelde tot stand. Ik zou me eerlijk gezegd eerder zorgen maken om die persoon die meent dat ze het op zich moet nemen om jou te vertellen dat er iets mis is met je kind. Is die wel helemaal bij het verstand?
Is perfect normaal. Als mensen zo een rotopmerking geven, is dat hoogstwaarschijnlijk omdat zij hun kinderen niet in de hand hebben en jaloers zijn dat jouw kindje rustiger is. Niets van aan trekken!
Wij hebben ook "maar" 1 kind en die is nieuwsgierig, staat graag in de belangstelling. Dus nee het heeft niks te maken met 1 kind. Het heeft te maken met het aard van je ventje. Vroeger verschool ik ook achter mij mama's rok ( ik heb nog een zus). Keek eerst hoe het was en als ik me veilig genoeg voelde deed ik mee. Nu inmiddels wel anders en klets ik met iedereen. Als je zoon zich prettig genoeg voelt doet hij van zelf mee, juist fijn dat hij ook lekker rustig is maar zich zelf durft te zijn waar het kan. Je hebt een "normale" kleuter Mensen hebben altijd wat te zeuren, niks van aantrekken.
Daar is helemaal niets mis mee! Lekker laten gaan, mensen proberen altijd iedereen in een bepaald patroon te duwen. Als je iets anders bent/doet/handelt dan ben je raar of anders. mijn dochter is altijd druk en wild als ze bij ons is. In groepen (ook bij familie die ze kent) is ze verlegen en hangt het liefste bij mij. Zelfs mijn moeder gaf laatst aan dat ze het jammer vond dat ze niet echt loskomt bij opa en oma. Ik voelde het wél als negatief commentaar, ook al bedoelde ze het helemaal niet zo. Heb gewoon rustig uitgelegd dat ze verlegen is en dat ik daar niks mis mee vind. Ze is hoe ze is. Zelf ben ik ook bij veel mensen introvert. Bij mensen waarbij ik me 100% op mijn gemak voel ben ik pas echt drukker. Heb me altijd “anders” gevoeld en ben dat zó zat. Waarom zou ik niet goed zijn als ik niet het hoogste woord voer? (Ok dit was een beetje eigen frustratie maar wel gerelateerd aan jouw verhaal )
Ik denk ook jaloezie. Mijn zonen zetten overal de boel op stelten, word er gek van. Dus ik zou ook jaloers zijn. Zal denk ik gewoon daarvan komen
Ow hier ook een rustige jongen hoor. Soms kan hij zich gaan uitsloven als hij zich op z’n gemak voelt maar doet alles met beleid en luistert heel goed. Wil geen vieze handen en wil bij elk spettertje op zijn kleren iets nieuws aan. Mijn dochter daarentegen is heel druk, luistert voor geen meter en is altijd aan het ravotten. Is gewoon het karakter. Alle kinderen zijn anders gelukkig. Vind het trouwens een hele rare opmerking die naar je werd gemaakt.
Wat hierboven is gezegd denk ik ook echt dat die mensen het vanuit jaloezie zeggen. Ik zou zeggen; geniet er lekker van! Hier een behoorlijk drukke zoon en dochter kan er ook wat van
Oh ik zie dat helemaal niet als iets negatiefs of als teken dat iets niet goed zou zijn. Niks van aan trekken dus. Geniet er maar van hier een druktemaker en zou soms willen dat het andersom was haha
Ik denk ook dat ze jaloers zijn. Ik wel iig! Helaas 2 drukke druktemakers en ik zou willen dat ze wat rustiger waren.
Het enig kind zijn heeft er niks mee te maken hoor! Mijn zoon is ook enig kind, maar heeft juist energie voor 3, is mega sociaal en heeft juist totaal geen rust in z’n kont. Hele dag praten, bewegen en overal over nadenken. Concentreren is juist heel moeilijk voor hem, en hij doet graag alles tegelijk. Dus ik denk dat het rustig zijn gewoon zijn karakter is.
Waarschijnlijk is de tactloze flapuit die dat over jouw zoontje zei niet helemaal normaal. Geniet lekker van je mannetje. Iedereen is anders. Het leven zou maar raar zijn als iedereen druk was.