Maar hij leert die geloven toch wel al kennen, omdat hij al vriendjes is met dat jongetje en daar thuis komt enzo? Betekent niet dat je je kind ook mee moet laten gaan met een soort EO-jongerendag... ik zou daar ook nee tegen zeggen.
Wij zaten op een katholieke basisschool waar ook moslim kindjes kwamen. De feestjes die zij hadden werden wij ook voor uitgenodigd. Ooit waren mijn zusje en ik de enige niet moslimkindjes aanwezig. Mijn moeder liet ons gewoon gaan. We leerden daar bijzondere en onbekende gebruiken kennen. Ik zou mijn kind dus ook gewoon laten gaan. Het zijn kinderen die een leuke activiteit gaan ondernemen. Dat is het belangrijkste voor mij.
Waarom? Als die van mij daar dolgraag heen wil, met mensen mee die ik ken en vertrouw, waarom zou ik het dan verbieden? Omdat ik niet geloof? Omdat ik het onzin vind? Nee hoor, zolang mijn kind niet geïndoctrineerd wordt ( wat mij onwaarschijnlijk lijkt op 1 dagje ) dan heb ik er geen problemen mee. Extremen ( extremisten ) buiten gesloten natuurlijk. Als onze oudste thuis komt met de vraag of wij in god geloven dan zeggen wij nee, dan volgt de vraag waar wij dan in geloven en dat leggen wij hem dan uit. Maar wij leggen hem ook uit dat er mensen wél in een god geloven. Ik wil hem graag zelf laten bepalen of hij gelooft en waar hij in wil geloven. Ik vind dat het kind voorop moet staan, niet het geloof. En dan lees ik hier dat mensen er een probleem mee hebben omdat het om een ander geloof zou gaan, tsjah dat is naar mijn bescheiden mening het begin van een heleboel ellende.
Dit vind ik kort door de bocht. Je scheert nu en de Christenen en de moslims over een kam. Ik ken genoeg christen die de Islam maar een eng geloof vinden. Ook genoeg moslims die het christendom een raar geloof vinden. Maar ook genoeg van beiden die beide geloven respecteren. Het is meer van belang hoe belangrijk iemand het geloof vindt. Dus je kunt een streng praktiserende christen niet met een niet-praktiserende moslim vergelijken. Of omgekeerd. Je kunt een strenge moslim niet vergelijken met een christen die alleen gelooft en niet naar de kerk gaat bijv. Om een vergelijking te kunnen maken zou je in principe mensen moeten vergelijken die ongeveer op hetzelfde 'niveau' geloven. En dat gaat niet door te zeggen dat christen zus denken en moslims zo. Daar is het gewoon veel te verschillend voor. Zeker als er in een samenleving minder praktiserende van het ene geloof zijn tov meer praktiserende van het andere geloof heb je al snel een scheve vergelijking. Sowieso, iedereen die ergens in gelooft, gelooft dat dat het meest logische is. En dat hoeft niet perse een godsdienst te zijn. Dus, niemand is volledig objectief te noemen wat dat betreft. Maar ik geloof ook wel dat het voor moslims zwaarder ligt. Want: christendom staat wat betreft een het geloof in God lijnrecht tegenover de islam en erkend ook de profeet van de moslims niet. Terwijl voor het christendom de islam qua geloof wat makkelijker is omdat de islam Jezus als profeet erkend, respecteert en zelfs de heilige maagd Maria komt uitgebreid voor. Dus wat betreft het geloof aspect valt het voor moslims zwaarder denk ik. Wat betreft daden en dienen is het voor moslims juist makkelijker lijkt mij (want gij dood niet, is een goed mens, bidden, lezen uit een heilig boek, vasten etc) komt ook voor in eigen geloof terwijl het voor christenen juist wat dat betreft moeilijker is (want 5x per dag gebed, hoofddoek, strengere richtlijnen mbt voedsel etc). Het geloofs aspect weegt iets zwaarder dan denk ik.
Mijn zwager is christelijk en ik denk dat mijn neefje van hem niet mee zou mogen naar de moskee (van me zusje wel), andersom zijn wij wel meegegaan naar de kerk toen me neefje gedoopt werd. We hebben er niks mee en zijn overtuigd van ons eigen geloof maar ik heb dat voor me zusje gedaan. Of ik het een probleem vind dat hij niet mee zou mogen naar de moskee? Nee. Ik respecteer dat gewoon. Vind me zwager er ook echt niet minder aardig om.
dit dus exact!! En mijn kind zou gerust mee mogen met een eo jongerendag, ook al heb ik dat geloof niet.
Ik vind van wel. Als je nu al stelt: jij mag daar niet mee heen omdat het een dag is met een christelijke grondslag eraan vast, zet jij m.i. een stempel erop. Je mag namelijk "iets" niet omdat het vanuit een ander geloof gaat. Als het nu al zo'n beladen iets wordt, een ander geloof, dan geef je dus aan dat omdat het een ander geloof betreft er anders mee om gegaan moet worden. Dat heeft uiteindelijk ook invloed op andere momenten. Maar dat is mijn mening en wellicht ook wat speculeren. Maar ik ben van mening dat als je nu je schouders op trekt: Nou en dat het vanuit een Christelijke kerk gaat, leer je daar ook wat over. Dat je dan aangeeft respect te hebben voor elkaar geloof, die respect kan je dan ook terug verwachten.
Ik heb de reacties na de OP niet gelezen, maar ik zou zeggen: doen! Als ze het samen goed kunnen vinden, waarom niet? Indien het omgekeerd zou zijn (nou zijn wij niet praktiserend christelijk), dan had ik mijn zoontje best met zijn vriendje mee laten gaan mocht die toevallig islamitisch zijn. Geen problemen mee
En hier sla je de spijker op z'n kop! Er zijn hier tig nationalieiten en dus ook feesten met tig soorten religieuze achtergronden. Mijn kinderen mogen overal heen en hebben overal plezier. Het zou zonde zijn TS om je kind dit te onthouden en wat voor boodschap geef je daarmee af? Dat alleen 'jullie' geloof het juiste is? Lijkt mij niet echt wenselijk om je kind zo op te voeden.
Even wat perspectief: mijn kind is 6, wij zijn niet gelovig en Thijmen heeft geen referentiekader om dingen omtrent het geloof te kunnen plaatsen. Dat ik hem niet naar zo'n dag zou laten gaan is niet vanwege het geloof, maar omdat ik het op dit moment nog niet geschikt vind voor hem. Ik wil zelf kunnen bepalen hoe ik hem dat soort dingen aanbiedt en wat ik daarover wanneer vertel. Als het gaat om puur een speeldag van de kerk/moskee, prima. Maar dat is heel iets anders dan een dag waarin ook activiteiten rondom het geloof worden gepland. Als hij bij een vriendje in aanraking komt met andere geloven, vind ik dat overigens iets anders. Thijmen heeft vriendjes die islamitisch zijn, hindoestaans, christelijk en niet-gelovig. Hij mag bij allemaal thuis komen en ze komen ook bij ons thuis. Maar dat is iets anders dan een georganiseerde dag.
Jahoor, mijn (ruime) ervaring met dit soort dagen is dat er geen geloofsactiviteiten gedaan worden. (voor de zekerheid zou je dit natuurlijk nog even na kunnen vragen)
Alleen het bidden aan het begin van de dag en het eind. En voor de lunch. Anders heb ik er overheen gelezen. Maar dat is toch niet zo erg?
Vooral dat laatste zinnetje idd. Hoezo jullie geloof het enige juiste...en als jouw zoon dat nu later niet gelooft, of is dat "geen optie"?
Dat geldt voor elk geloof hoor. Je ziet je eigen geloof als het juiste geloof, anders zou je er ook niet in geloven toch? Dat geldt voor iedereen. Wat niet wegneemt dat je andere geloven hoort te respecteren. Dat doe ik wel. En wat betreft of dat 'geen optie' is. Wat kan je er nog aan veranderen als je kind een andere weg heeft gekozen? Tuurlijk vind je dat als ouder erg, maar wanneer je kinderen volwassen zijn maken ze hun eigen keuzes. Daar heb je als ouder vaak geen invloed meer op. Wel ben je verantwoordelijk voor ze en lijkt het me logisch dat je ze tot ze hun volwassenheid bereikt hebben en eigen keuzes maken jouw geloof mee geeft. Ts ik snap niet zo goed waarom je dit topic hier opent. Je weet wat voor reacties erop gaan komen. Je moet de keus uiteindelijk toch zelf maken.
Nou zoals sommigen (niet alleen in dit topic) het stellen ben ik heel bemieuwd wat er daar thuis gebeurd als een kind ineens zegt: zoek het maar uit met je god of allah.. ik doe er niet meer aan mee, ik vind het onzin.