Sorry heb niet alles gelezen, maar ik snap heel goed dat jullie beide "aangepakt" worden! Jij "kan" op dit moment parttime werken, omdat jullie bijstand erbij krijgen. Je bent parttime gaan werken zodat je 1 dag voor je zoon heb, als je 4 dagen werkt heb je volgens mij 3 dagen voor je zoon?! Het is op dit moment wel erg makkelijk 1 van beide werkt en MAAR 20 uurtjes per week. Echt een lang leve de lol pakket zo voelt het voor mij! Ik werk verdorie 28 uur per week en mijn man werkt fulltime (dat is bij elkaar +-65 uur per week, ruim 3 keer zo veel als jullie samen), mijn man en ik hebben EENS per 2 weken EEN dag samen vrij, omdat we anders moeilijk rond kunnen komen en we willen geen gebruik maken van kinderopvang (en kunnen dit ook niet betalen) En jij baalt dat jullie nu zelf extra inkomen moeten vergaren? Sorry dat ik het zo hard zeg maar ik vind echt dat je je mag schamen!! Heel werkend Nederland betaald mee aan jullie uitkering!! Als je KAN werken moet je dat doen ook en niet je handje ophouden!! Als iedereen dat netjes doet hoef ik misschien minder mee te betalen aan alle uitkeringen en kan ik het misschien veroorloven om 4 uur per week minder te werken zodat ik elke week EEN dag vrij ben met mijn gezin! (en nee ik ben niet verbitterd, ben blij dat wij ons eigen gezin draaiend houden, maar ik word erg moe van alle "zielige mensen" die medelijden willen voor een totaal onzinnig iets!
Misschien moet je wel alles lezen..ts heeft een chronische ziekte en vriend een verleden waarmee het nog niet meevalt een baan te vinden.
Dat je chronisch ziek bent wil niet meteen zeggen dat je niet/minder kan werken?! Het verleden van vriend kan ik al helemaal geen medelijden mee hebben. Er vanuitgaande dat dit een strafblad is. TS moet de schouders eronder zetten en extra werk zoeken.
Zo dan, lekker kortzichtig. Lees volgende keer wel het hele topic, en als je het ergens niet mee eens bent kun je dat toch ook op een normale manier schrijven? Waarom meteen met de vinger wijzen, generaliseren en veroordelen?
In mijn tekst staat ook als je KAN werken! Een verleden creëer je zelf! En het is aan iedereen om zijn eigen leven te verbeteren. Ik heb gelukkig nooit in de situatie van een werkloze gezeten, maar als het moet zou ik 20 km fietsen voor een baan, 8 kranten wijken nemen, in de spoelkeuken staan of voor minimumloon vakken vullen! Mensen zijn deze tijd gewoon veel te verwend! Tuurlijk heeft iedereen het liefst een LEUKE baan waar je bergen geld verdient, maar als het niet gaat zoals het moet dan moet het maar zoals het gaat dus dan ga je putjes scheppen, op zoek naar een melkertbaan of weet ik wat! Als je wil werken, kan je werken. Heeft alles met mentaliteit te maken! Niet denken in problemen maar in oplossingen. (en JA uitzonderingen daar gelaten, want als je niet KAN werken, dan kan het inderdaad niet!)
Dit vind ik persoonlijk minstens zo storend als mensen die zichzelf zielig vinden dat ze iets 'moeten' om een uitkering te krijgen/behouden. Jezelf spiegelen aan een ander die in een compleet andere situatie zit, om maar eens even aan te geven hoeveel beter je het zelf wel niet doet (je werkt meer, hebt minder vrije dagen, moet meebetalen aan het inkomen van een ander!). Dat dit van TS en haar vriend wordt gevraagd is - of je het nu reëel vindt of niet - de realiteit en dat zal dus gewoon worden doorgezet. De bedoeling van een bijstandsuitkering is dat het gezin zoveel mogelijk zelf inkomen bij elkaar sprokkelt, zodat een uitkering overbodig wordt. Dus dat betekent zoveel mogelijk werken. Maar je moet je toch zeker kunnen voorstellen dat wanneer iemand die gewoon een baan heeft, en alvorens in deze situatie terecht te zijn gekomen, een keuze heeft gemaakt om iets minder te gaan werken omdat zij dat beter achtte voor haar kind, er flink van baalt dat zij nu ineens allerlei verplichtingen krijgt opgelegd. Nogmaals, het gaat er niet om of het eerlijk is of niet, maar om het feit dat TS nu allerlei dingen op haar bordje krijgt waar ze niet op had gerekend. Betekent niet dat jij je nu ineens zielig/boos of wat dan ook moet gaan voelen omdat jij - NOU JA ZEG - veel meer werkt en veel minder vrije dagen hebt. TS probeert zich aan te passen aan een voor haar onbegrijpelijke situatie, logisch je daarvan baalt lijkt me. Ze zal zich wel hoe dan ook moeten schikken, maar leuk is dat toch niet? Om haar meteen als een soort profiteur af te schilderen is wel heel hard en onnodig.
Ik vind je altijd al kort door de bocht, maar dit spant de kroon. Ze schrijft zelf dat ze idd niet volledig kan werken hierdoor. Kan goed met endometriose..vriendin van mij heeft het en is echt beperkt in werken. medelijden hoef je niet te hebben, maar is iemand met een strafblad zn hele leven fout dan?? Ik zeg dus alleen dat het voor hem niet zo simpel zal zijn een baan te vinden.
Ow ik mag blijkbaar alleen medelijden uiten hier? Heel zielig voor TS, hoop dat ze niet naar de groepen hoeft, want ze doet al alles wat ze kan doen! Sorry maar het verbaasd mij echt dat iedereen het maar vind kunnen hoe het nu is. Tuurlijk mag ze er van balen, maar we hoeven toch geen medelijden te hebben? Dit is toch juist waar het mis gaat hier in Nederland? Of zie ik het dan echt zo verkeerd? Als in ieder gezin maar 20 uur gewerkt wordt, dan gaat NL toch naar de klote? Ik ben blij dat niemand voor de haaien wordt gegooid en dat er uitkeringen bestaan, maar mensen moeten toch zelf ook alles doen om aan het werk te komen en niet om medelijden vragen als het even tegen zit?
Ik begreep niet uit het verhaal dat haar vriend moeilijk een baan kan vinden door zijn verleden, maar dat hij voorlopig geen rijbewijs mag halen door zijn verleden. Ik gok dan iets als een ernstige verkeersovertreding gemaakt waardoor hij rij-ontzegging heeft. Of misschien zonder rijbewijs rondgereden oid. Daar heb ik dan ook nul medelijden mee. En dat is dan nu een geval van pech gehad. Het zou ook kunnen dat hij epilepsie heeft oid en met medicijnen eerst aanval vrij moet zijn voor een bepaalde tijd, voor hij auto mag rijden. Dan is het een ander verhaal. Ik zou ook elke baan aanpakken. Callcenter, postbode, schoonmaken what ever. Maar soms verdienen mensen dan evenveel als dat ze met een uitkering krijgen. En tja dan is de keuze makkelijk gemaakt. Ik zeg niet dat dat hier het geval is. Maar jammer genoeg zijn er wel genoeg mensen die zo wel beslissen. En daarom vind ik dat de voorwaarden voor een uitkering best scherp mogen zijn.
Maar voor krantenbezorger of afwasser hoef je toch geen verklaring van goed gedrag oid te laten zien?
Het gaat erom dat je zo superieur over je eigen situatie doet ten koste van ts...ik kan ook zeggen dat jij het ook niet zo best voor elkaar hebt als je beiden zoveel moet werken om rond te komen. Hier 1 salaris van 5 dagen en echt niet superveel hoor. Is het dan eerlijk dat ik jou aanval op het feit hoe wij het doen en "vind" dat jullie het dan ook maar anders moeten doen?? Nee want iedereen en iedere situatie is anders.
tsja, vind ik ook hoor... Ik ben het wel eens met een aantal dames hier dat je altijd werk kunt vinden.. Dat zal misschien geen leuk werk zijn maar een uitkering moeten krijgen lijkt mij ook niet leuk.
Je leest echt wat je wilt lezen. Het gaat er niet om dat iedereen vindt dat ze niet meer hoeft te werken, niet naar die groepen hoeft, maar dat het lullig is dat je als werkende (en daarmee is TS tot nu toe dus niks anders dan jij!) ineens in zo'n situatie komt en alles er helemaal anders uit gaat zien en je wellicht het overzicht een beetje kwijt bent. Probeer je gewoon eens in een ander te verplaatsen zonder het helemaal op jezelf te betrekken. Je moet gewoon je uren blijven draaien, daarnaast aan allerlei andere verplichtingen voldoen die dus je urentotaal flink opschroeven en je hele weekplanning en dus je leven op z'n kop zetten. Dat vergt aanpassing en is gewoon niet leuk. Ik hoop echt voor jou dat jou leven zo perfect blijft als het is en je nooit ergens over hoeft te klagen, want van mensen zoals jezelf hoef je dan ook alleen maar hardheid te verwachten. En dat vind ik nou jammer voor de samenleving, een beetje begrip en empathie gaat niemand dood aan hoor.
Precies..sommigen denken in dit soort topics dat ts erbij gebaat is om volledig afgebrand te worden..beter kun je met praktische tips komen om haar zo anders proberen te laten denken en te zorgen dat iemand er met goede moed tegenaan gaat.
Volgens mij hebben de meeste dames hier best empathie voor ts. Ik denk dat iedereen zich voor kan stellen dat deze situatie voor niemand leuk is. Maar het is ook wel een beetje hoe ts zich opstelt. Ze geeft in haar eerste bericht al aan dat ze "het niet ziet zitten" dat vind ik een kwalijke zaak. Ik zie ook wel eens wat niet zitten, maar als het moet gebeuren dan moet het gebeuren. En nee, ik vind het absoluut niet raar wanneer de gemeente eisen stelt aan mensen die, helaas, een uitkering moeten ontvangen. En dat wil helemaal niet zeggen dat ik niet begrijp dat het heel rot is voor ts dat ze wellicht meer uren moet werken, want elke moeder wil graag bij haar kind zijn. Maar op het moment dat dat financieel niet mogelijk is, zul je je daar toch overheen moeten zetten en er het beste van proberen te maken. Dus ts kan beter zelf voor meer uren/inkomsten zorgen dan dat de gemeente iets voor haar "uitkiest". Ik merk dat bij cliënten van mij ook.. Zitten allemaal in de schulden, maar willen geen minuut langer werken. Tsja, je zult toch zelf iets van je leven moeten maken. Juist ook voor je kinderen.
Er wordt nu ook gesuggereerd dat TS het fijn vindt om een uitkering te ontvangen en alsof ze niet werkt. Tuurlijk kies je voor je partner en weet je wat de consequenties daar van zijn maar deze nieuwe regelgeving daar had TS geen rekening mee gehouden. Dat kan toch gebeuren? Dat deze nieuwe regel haar overvalt? Zeker als je in datzelfde jaar de diagnose chronisch ziek hebt ontvangen, en dat daar ook nog eens leuk bij vermeld wordt 'dat je maar moet opschieten met een tweede kind want voor je het weet ben je onvruchtbaar'. Het is nogal veel in één keer qua veranderingen en ik kan me het helemaal voorstellen dat dit je overvalt. Aan TS zou ik willen zeggen, kijk wat je partner kan qua werk. Hij is echt genoodzaakt om iedere baan aan te nemen die hij kan, ookal is dat 20 km fietsen. Zodat jullie van die uitkering afkomen en zelf genoeg kunnen verdienen. Ik denk dat jouw partner een tandje bij moet zetten nu, want voor jou wordt de druk anders steeds groter.