Nooit geen last gehad van vervelende reacties of rare blikken. Ik was pas 22 toen ik moeder werd en iedereen zegt altijd hoe goed ik het doe! Ik heb helaas ook in mijn familie het tegen overgesteld dat ik denk deze mensen verdienen geen kinderen en die zijn al in de 30. Het ligt er aan hoe verantwoordelijk je bent met je kind. heeft Niks met leeftijd te maken ( dan spreek ik van 18 jaar of ouder)
Tegenwoordig ben je al heel snel een jonge moeder. Ik ben zelf 15 en heb een relatie van 9 jaar. Toen ik mijn omgeving vertelde dat ik zwanger was werd mij regelmatig gevraagd of ze mij mochten feliciteren of maar liever niet. Alsof het een ongelukje zou zijn! Ze vonden het blijkbaar vreemd dat iemand van 25 bewust koos voor een kind, terwijl ik het zelf een hele normale leeftijd vind.
@bonnievdakker toen ik je berichtje las net was ik even verbaasd.. maar toen ik verder las zag ik dat je 25 bedoelt ipv 15 hihi.. Ik ben zelf 21 en heb twee kindjes.. als ik mijn mannetje eerder was tegengekomen dan was ik veel eerder al moeder misschien al met 18 jaar. Maar dat heeft ook met ons geloof te maken. Ik heb gewoon een hele andere kijk op het leven. Persoonlijk vind ik gewoon dat als je kinderen krijgt je ze niet naar een creche moet brengen en dan gaan werken of een oppas regelen en uitgaan. Maar goed dat is mijn mening iedereen vult zijn leven anders in en dat is prima. Ik ben tegen sex voor het huwelijk.. dus ik ga niet eens mn mening geven over meisjes onder de 18 jaar die ''per ongeluk'' zwanger raken.....!
Weet je waar dat door komt, als je gaat studeren is er geen tijd voor een kind. Een studie, een baantje en een kind opvoeden is niet te combineren. Na jarenlang studeren wil je daar natuurlijk wel de vruchten van plukken en een goede baan vinden. En daar zitten ze er ook niet om te springen dat jij zwanger wordt! En dan straks met een kind zit, dat misschien wel eens ziek is, en dat jij dan thuis moet blijven. Dan nemen ze voor die promotie liever je mannelijke collega of een andere vrouw zónder kinderen. Kortom, vrouwen worden steeds later moeder omdat ze oa tegenwoordig (willen) meetellen op de arbeidsmarkt.
tja het blijft gewoon altijd verschillend, ik vindt 25 juist een heel mooie leeftijd om moeder te worden
Ja, maar waarom wordt daar niet moeilijk over gedaan en over "jong" moeder worden wel? Dat gaat er voor mij even niet in.. Ik bedoel, iedereen moet dat natuurlijk voor zich bepalen dat moge duidelijk zijn. Maar waarom worden er steeds discussies gestart over vrouwen die "op tijd" aan kinderen beginnen en niet over vrouwen die er "pas laat" aan beginnen?
Interessant onderwerp. Ik ben zelf 26 en vind mezelf echt nog veel te jong voor kinderen. Ik heb al gezien dat er op dit forum veel meisjes van rond de 20 zijn die al wel kindjes hebben. Het ligt er maar aan in wat voor situatie je zit. Ik ben twee jaar geleden afgestudeerd, wil daar graag de vruchten van plukken. Carriere maken zodat ik samen met mijn vriend een mooi huis kan kopen, een veilige auto en een flinke spaarrekening. Zodat ALS er kinderen zouden komen, we die ook een goede en gezonde basis kunnen bieden. Maar ik heb ook vijf jaar in een babyzaak gewerkt naast mijn opleiding en heel veel meisjes gezien die al jong beginnen. En ik moet eerlijk toegeven dat ik me regelmatig heb afgevraagd: waarom? Waarom zou je op zo'n jonge leeftijd al de grootst denkbare verantwoordelijkheid aangaan terwijl je nu nog lekker jong kan zijn, lekker fouten mag maken, lekker studeren en werken en geld verdienen etc. Maar ben er ook allang achter dat iedereen iets anders zoekt in haar leven. En als dat jong kinderen krijgen is, prima. Maar ik vind wel dat je er helemaal zelf voor moet kunnen zorgen, vooral op financieel gebied.
Ik denk dat dat vooral te maken heeft met het feit dat veel vrouwen geestelijk op iets oudere leeftijd dan 18 beter in staat zijn om een kind alles te geven wat het nodig heeft. Qua mentale en financiele basis. Nee, dat geldt niet voor iedereen, maar ik weet wel dat levenservaring zeker telt. Zodat je datgene wat jij van het leven hebt geleerd op je kind over kan dragen. Als een vrouw op haar dertigste een kindje krijgt is ze toch 12 jaar wijzer. Ik ben het er overigens wel mee eens dat met 35+ nog beginnen aan kinderen aan de late kant is, temeer omdat je tegen de tijd dat je kind gaat puberen een grijze vijftiger bent en ze wss niet meer bij kan houden En de generatiekloof erg groot wordt. Maar ook over vrouwen van 35+ die kinderen krijgen wordt geluld. Daar merk jij zelf alleen niet zo veel van omdat jij in de andere categorie valt
dat vindt ik u toch wel echt het minst belangrijkste en een kind ook. als je je kind kan voeden en kleden en hun emotionele honger kan stillen zal een kind veel gelukkiger zijn dan wanneer het alles heeft wat zijn/haar hartje begeerd maar geen aandacht/liefde krijgt. en waarom zou een moeder op 20/22 jarige leeftijd er finantieel niet goed voor kunnen staan? en wat is profiteren van het leven? uitgaan? drinken? mijn prioriteiten lagen en liggen echt ver daarvan. de keuze om aan kinderen te beginnen heeft zijn basis bij wat je al allemaal hebt meegemaakt in het leven denk ik en gewoon aan waar je prioriteiten liggen en dat is gewoonweg voor iedereen anders.
stormqueen ik ben 35 en eerlijk gezegd ik vroeg mezelf nog het meest af of ik ni te oud ben om er nog mee te beginnen dan mijn omgeving want die vinden 35 een ideale leeftijd. maakte me der wel meer zorgen om i.v.m. de fysieke kant voor de zwangerschap dan iets anders. heb een dochter van 14 en die vind dat ik tegenover andere moeders van haar vriendinnen vree modern van opvatting ben en heb er ook geen schrik voor dat als deze 2 er 15 zijn en ik 50 ik een ouderwetse ma ga zijn integendeel zelfs zoiets hangt puur af van je eigen ingesteldheid , enneuh grijs der bestaan kleuringen hé daarbij de meeste 50tigers nu zien der ni uit gelijk 20 jaar geleden zenne
ik vind leeftijd ook niks zeggen.. ik ben zelf 20 en ik vind dat ik een hele goede moeder ben.. danisha gaat voor alles en als ik kijk naar sommige vriendinnen van mij of naar mensen die ik ken van mijn leeftijd dan merk ik duidelijk dat sommige er nog niet aan toe zijn en totaal anders zijn dan ik ben.. dus ik vind niet dat je naar de leeftijd moet kijken maar naar de persoon zelf..
ik vind leeftijd ook niet uitmaken ik ben zelf 18 en heb een vriend van volgende week 27 en hebben een kindje samen van 9maanden morgen financieel hebben we het goed,maar moet eerlijk zegge meestal heb je wel meer energie als je lekker jong ben niet dat andere moeders dat niet hebben maar in mijn familie zijn mensen in de 30 hebben hun eerste kindje gekregen en ze zeggen allemaal meid wees blij zo lekker jong je hebt alle energie ze zegt ik heb ook alle energie maar niet zoveel als toen ik jong was net als jou,Mijn kindje was dan wel niet gepland want ongeluk kan ik het niet noemen want ze was zeer welkom maar als ik het opnieuw zou moeten doen had ik precies hetzelfde gedaan.
Hoi, Ik heb altijd een jonge moeder willen zijn en toen ik op mijn 16e zwanger raakte vroeg dan ook niemand aan mij of ik t wilde houden. Het antwoord kenden ze al! Helaas heb ik t kindje met 15 weken en 4 dagen verloren en kreeg ik daarna geen kans meer... Ik wilde namelijk wel een vader voor mijn kindje en een mooi huisje! De vriend die ik daarna kreeg wilde geen kinderen terwijl we alles goed voor elkaar hadden (4 slaapkamers, goed salaris etc.) En dat ik ook de reden dat ik t na vier jaar uitmaakte. Hij ging toen meteen terug naar zijn ouders en daar woont hij nu nog. Sinds 1,5 jaar ben ik nu heel gelukkig met mijn huidige vriend, hij wilde ook heel graag kinderen en na 8 maanden heb ik mijn spriraaltje er uit laten halen. We vinden het heerlijk dat we een dochtertje krijgen. En om heel eerlijk te zijn heb ik nog geen verbaaste gezichten gezien omtrent mijn leeftijd en zwangerschap maar misschien is dat omdat mijn vriend veel ouder is (hij is 33) Wat mij betreft ben je er klaar voor wanneer het voor jezelf goed voelt en leeftijd heeft daar niets mee te maken!
Hoi hoi Ik zelf ben 19 en mn vriend het dubbele sommige vinden het raar maar wij zelf niet we houden van elkaar daar gaat het uiteindelijk om! en we zijn verloofd! Wij willen graag samen een baby en daar gaan we nu ook voor Groetjes
Zoveel verschillende verhalen en meningen. Ik vind het best leuk om te lezen. Vooral het feit dat ik neit de enige ben van 24 jaar die ook moeder wil worden. echter zit het ervoor mij nog niet in, omdat het financieel nog niet helemaal goed voorstaat. Wel voor ons tweetjes, maar een kleine erbij is net teveel denk ik. Omdat ik wel van mening ben dat je een goede financiele zekerheid moet hebben om je kindje goeds te kunnen geven. En daarbij komt dat we maar een 3 appartement woning hebben en dat we dus 1 kamer missen ivm de kinderkamer. Of de computerkamer zal omgebouwd moeten worden tot babykamer. En dan is het nog de tijd indelen waar ik mee zit. Werk 4 dagen en ga 1 naar school. En mijn vriend zit ook 4 dagen op school. Dus hoe we de tijd in moeten delen met een kleine is mij dan ook een raadsel, en vind t dan ook zo knap dat het andere wel lukt! en denk dan bij mezelf, zou ik dat ook kunnen? En hoe doen ze dat dan? Ik speur nog langs rond hierzo en hoop antwoorden te vinden en blijf gezellig mee posten. Verder wens ik iedereen die zwanger wilt/kan worden veel succes Liefs, colombiangirl
wat leuk indd om te lezen dat hier nog meer jonge moeders zijn.. ik heb zelf ook altijd jong moeder willen worden het lijkt me super om moeder te zijn en ik weet dat ik het kan... ook mijn vriend had echt een kinderwens we hebben samen een huisje en allebei fulltime werk + goeie relatie...dus netjes op orde wat ik ook zeker erg belangrijk vind als je aan kinderen begint.. ik ben nu zelf 20 en 24 weekjes zwanger we kunnen echt zo niet wachten totdat het kindje er is.. echt een super gevoel.. in het begin toen ik het vertelde kreeg ik best geschrokken reacties van vriendinnen en collega's maar op zich ook wel te snappen vanuit hun kant denk ik ze hadden het niet verwacht.. naarmate ik verder was en iedereen aan het idee gewend was vinden ze het allemaal echt super voor me..! wij wouden het zelf super graag en me ouders waren ook meteen heeel enthousaist wat ik ook belangrijk vind... het licht inderdaad verschillend per persoon de meeste vriendinnen van me leeftijd moeten er nog niet aan denken.. en de verantwoordelijkheid die je hebt ligt ook bij ieder anders het intereseert mij niet zo heel veel wat andere mensen ervan vinden wij zijn gelukkig en kijken echt zo naar alles uit.. de mening die je wel eens hoort van mense 'ag meid begin er nog niet aan je moet eerst gaan LEVEN' vind ik zoo''''n onzin alsof je niet kan leven met een kindje.. ik kijk er juist naar uit om in de weekenden naar speeltuinen te gaan met me kindje en dat soort dingen... uitgaan heb ik niet super veel behoefte aan maar al wil ik een avondje naar vriendinnen kan dat.. zo heel verhaal maar dit ging even in mijn hoofd om..