Beste mede mama's (in wording) Ik zit met een probleem en ik kan er niet echt met iemand over praten. Ik probeer het zo kort mogelijk uit te leggen: Over een paar weken ben ik uitgerekend en zit al maanden te twijfelen over namen. Mijn partner en ik hebben een verschillende smaak, hij is meer van de klassieke namen, ik meer van de eigentijdse namen. Op een gegeven moment kwam hij met een naam, en deze vond ik direct ook heel mooi. Ik had dit vertelt aan een beste vriendin. Deze vriendin heeft in het verleden door omstandigheden een abortus ondergaan en ze vertelde me direct dat ze de ongeboren vrucht een naam had gegeven, dat blijkt dezelfde naam te zijn als wij heel mooi vinden. Nu wil ik haar niet kwetsen en heb haar mening gevraagd, maar ze heeft het er moeilijk mee als wij voor deze naam zouden gaan. Natuurlijk geeft ze aan dat we zelf moeten kiezen, als het goed voelt voelt het goed, maar aan haar reactie merkte ik wel dat ze hiermee zit. Ik weet niet zo goed wat ik hiermee aan moet. Het is de enige naam die mijn partner en ik allebei heel mooi vinden, al vanaf het begin. Heeft iemand misschien advies? Natuurlijk moet ik doen wat goed voelt, alleen wil ik niemand kwetsen natuurlijk. Heel erg bedankt alvast!
Tsja, als je haar niets gevraagd had, had je het ook niet geweten, dus dan had je die naam gewoon gekozen ...
Ik begrijp jouw dilemma. Uiteindelijk moeten jullie wel een naam vinden die jullie allebei graag horen voor jullie kindje, dus als er écht geen andere naam is, tja... En is er ook geen variant van dezelfde naam die jullie graag horen? Ik geef nu even een dom voorbeeld, stel dat jullie Elisabeth in gedachten hebben, dan zouden namen als Elise, Else, Beth, Lies bijv. een alternatief kunnen zijn. Je zou op een namensite kunnen zoeken (CTRL+F) op een paar letters van de meest beklemtoonde lettergreep (bijv. bij Erwin zoeken op win), misschien vinden jullie zo een andere naam die jullie ook aanspreekt. Succes met het zoeken naar een alternatief of het tactvol brengen naar je vriendin dat jullie toch bij deze naam blijven.
ik zou voor een andere naam gaan, zeker omdat je weet hoe zij zich erbij voelt. ik zou me er zelf niet meer prettig bij voelen om de naam alsnog te gebruiken. succes met het maken van je keuze. liefs doris
Als je niets anders hebt, zou ik voor de naam gaan, maar wel iets speciaals doen voor je vriendin. Zodat ze weet dat je er nog wél bij stilgestaan hebt en ook háár kindje herinnert, een soort van respect tonen toch nog naar haar toe.
Zou lekker voor je gekozen naam gaan. Dat ze het er moeilijk mee heeft tja leuk is anders. Maar deze dingen gebeuren in het leven. Kies me je partner de naam die jullie gekozen hadden het is toevallig dat je er achter gekomen bent ik zou voor niemand de naam veranderen mits het echt een heel groot probleem is. En ja een abortus lijkt me niet leuk maar. Ik als vriendin zou het misschien zelfs dan een eer vinden. Ze moet niet zo ego doen. En zich er over heen zetten.( ben echt niet ongevoelig hoor maar een ding heb ik geleerd in het leven je leeft je eigen leven en je bent geen verontschuldiging nodig aan een of ander) Dus kies de naam die je gekozen hebt.
Weet je wat ik altijd zo lastig vind aan dit soort dingen...? Stel nou voor dat jullie die naam hadden gekozen en het haar niet van tevoren hadden verteld... Dan had zij het dus pas gehoord nadat je kindje geboren was. En dan...? Had ze je dan ook gevraagd een andere naam te kiezen? Klinkt een beetje hard, realiseer ik me, maar het simpele feit is dat het al moeilijk genoeg is om DE naam te vinden. Nu weet ze het van tevoren en kan ze er misschien vast een beetje aan wennen. Ik ga er overigens van uit dat het niet om een naam gaat die ZO bijzonder/apart/uniek is dat het niet voor te stellen is dat je die naam ooit in je omgeving zou kunnen tegenkomen...? Daarmee bedoel ik dat je vriendin vast er wel eens bij stilgestaan zou moeten hebben dat ze de naam nog eens zou horen. Het blijft een moeilijke kwestie. Ik kan dit makkelijk zo roepen vanachter mijn computer, maar als het om je vriendin gaat is zoiets natuurlijk veel lastiger. Je wilt haar ook niet onnodig kwetsen... Misschien kun je haar vragen het een paar dagen te laten bezinken. Wie weet vindt ze het dan na een poosje ineens wel juist een heel mooie gedachte dat er toch een kindje komt met die naam. Soort vernoemd, maar dan anders...
uhm tja lastig, als het echt mijn beste vriendin was en dat zo wou houden dan zou ik wellicht nog eens de namen die bestaan doorkijken om te zien of er toch nog een naam is die we samen leuk vinden. maar aan de andere kant ik zou nooit de naam vooraf tegen wie dan ook zeggen, dus dan had ze het niet geweten. wist je vooraf al dat de naam van haar ongeboren babytje/vrucht deze naam had, of hoorde je het pas toen je het vertelde. dat zou voor mij wel mee wegen in de keuze. succes en sterkte met de keus, uiteindelijk moet je wat kiezen wat voor beiden goed voeld,
Ze heeft ook wel aangegeven dat het misschien ook een mooie gedachte is om dezelfde naam aan dit kindje te geven. Maar aan de andere kant vind ze het toch wel moeilijk.. Ik snap dat ik inderdaad voor mezelf moet kiezen, als er geen alternatieven zijn. En de tip van een variant op de naam ga ik eens over nadenken, misschien dat ik haar op die manier tegemoet kan komen. Alvast bedankt voor alle reacties!
Nee, ik wist hier niets vanaf totdat ik haar uiteindelijk vertelde welke naam we mooi vonden. Ik had ook geen idee dat dit de consequentie was. Achteraf gezien snap ik heel goed dat ik het beter niet had kunnen zeggen, dan was de situatie totaal anders geweest.
Ik zou de naam ook wel geven en je vriendin vertellen waarom dat DE naam is voor jullie. Als je niks had gezegd, had ze het ook niet geweten inderdaad. Daarnaast zou het ook een positieve draai kunnen geven aan het toen zo verdrietige moment voor haar. Nu is er dan een baby met die naam die ze op kan zien groeien, waar ze bij haar eigen kindje geen kans toe had. En ten derde neem ik aan dat zij een eventueel 2e kindje toch ook niet weer die naam zou gaan geven?
Mamanama: Ik neem aan dat ze een eventueel tweede kindje niet hetzelfde zou willen noemen. Had hier ook al wel over nagedacht. Een positieve draai eraan geven lijkt me misschien een goeie optie in deze situatie. Eerst nog maar eens rond te tafel zitten en alle namen goed doornemen voor we een definitieve keus maken.
Tsja.. Ik vertelde daarom ook aan niemand de naam voor hij geboren was.. Het feit dat jij ook niet van deze naam wist doet lijken dat het een 'vroege' miskraam is geweest, anders had je het vast wel geweten toch? Daarom zou ik de naam ook niet meer verranderen, als ik een miskraam gehad zou hebben en geeft mijn ongeboren kindje een naam dan wisten mijn vriendinnen die naam echt wel hoor! Niet lullig bedoelt maar nu hoor je het achteraf en dat vind ik raar.. Ik zou zeggen: gewoon doen, en haar uitleggen dat je het niet doet om haar te kwetsen maar dat jullie eindelijk een naam hebben en deze gewoon heel mooi vinden en nu niet meer willen switchen.
Ik zou de naam wel gebruiken. Ik zou wel nog verder kijken of er toch niet ene andere leuke naam is, maar als dit echt d eleukste optie blijft, zou ik deze pakken. Zo'n naam is voor het leven en ik hoop voor je vriendin dat haar verdriet zal slijten. Wellicht heeft ze in de toekomst nog andere kinderen. En ik denk ook dat als jouw kindje inmiddels zo heet, ze na een tijd niet elke keer weer direct die link legt. Aan de andere kant, ze komt de naam vast vaker tegen. En als ze een goede vriendin is, zal ze dat begrijpen. Mijn moeder heeft vroeger ook een naam gedeeld met een vriendin die ook zwanger was, de naam Pim. Zij is een maand voor mijn moeder bevallen en had haar zoon Pim genoemd. Mijn broer heet nu dus geen Pim. Wat ik wil zeggen is, zij (die vriendin) is er ook gewoon voor gegaan toen. Ondanks dat ze wist dat mijn moeder haar zoon misschien zo ging noemen. Mijn moeder heeft uiteindelijk zelf de keuze genomen om toch een andere naam te kiezen. Oh ja en wat Wendy hierboven zegt vind ik ook!
Als dat de naam is voor jullie beide dan zou ik die gebruiken. Is overgens wel een reden waarom de naam iets is wat geheim blijft tot de kleine is geboren. Dan loop je nooit tegen dit soort problemen aan.
Door de reacties hierboven zie ik wel goed in dat het belangrijk is om eerst voor mijn eigen gevoel te kiezen, maar dat ik mijn vriendin wel op een positieve manier erbij moet betrekken zodat ze geen gekke gevoelens krijgt. Babke geeft een goed voorbeeld; ondanks het feit dat twee goede vriendinnen zwanger zijn word er nog steeds gekozen voor een eigen eerste keus. Ik heb daar ook recht op, om voor mijn keus te moeten gaan, ik hoop ook dat mijn vriendin dit begrijpt en hier respect voor heeft (ze geeft aan van wel, maar natuurlijk ook met wat aarzeling) Het is niet de meest unieke naam, je hoort hem regelmatig voorbij komen, ik hoop als dit echt de naam is waar we voor willen gaan dat haar verdriet in de loop van de tijd minder word en dat ze het als een eer ziet dat onze babies dezelfde naam delen.
Ik zou wel verder kijken, maar niet met het idee om persé een andere naam te vinden. Het is heel vervelend voor die vriendin, maar ik zou de naam niet daarvoor veranderen(behalve als ik een mooiere naam vindt en dan is dat dus meteen ook de reden van veranderen). Maar zoals zij ook aangeeft; staat zij er zelf niet helemaal negatief in! Dus waarom dan de naam veranderen???