Dr zijn zat kinderen die met 5 maanden snachts nog gewoon wakker worden omdat ze honger hebben hoor, niet perse om aandacht. Niet elk kindje is het zelfde.
wat ik altijd eerst probeer snachts als dice huild ik geef hem een speen als hij dan verder slaapt ga ik ook naar bed blijft hij huilen en wakker maak ik een fles klaar ook al slaapt hij door vanaf 8 weken hij is nu 5 maand vooral in de sprongetjes tijd komen kindjes af en toe weer voor een fles
Gewoon lekker geven toch ! Ik doe hetzelfde als Marline1983. Eerst 'n speentje en 9 van de 10 keer slaapt ze verder en zo niet dan maken we 'n flesje.. Honger = honger, en zeker als ze zo jong zijn !
Tja, voel me nu wel slecht.... maar ik gaf Justin echt niet bij de eerste kik een flesje hoor... ook op aanraden van de 2 kraamhulpen, eerst proberen te troosten met een speentje en anders een klein beetje melk. half flesje. Daarna sliep hij heerlijk de rest van de nacht. (anders had ik ook wel meer gegeven) Hij sliep ook binnen 2 maanden door maar heb m nooit laten huilen, doe ik nog steeds niet zo vaak... ben ik niet zon fan van...
Ondanks het feit dat ik denk dat veel ouders denken dat kindjes altijd huilen van de honger... ben ik wel van mening dat heel jonge babies echt een nachtvoeding nodig hebben. Hun bloedsuikerspiegel maar ook hun darmpjes zijn gebaat bij regelmatige voedingen. Een kindje kindje gaat vanzelf doorslapen, ook als je het 's nachts voedt. Laten huilen vind ik ook geen optie, al is een speentje, knuffel of een beetje water soms ook voldoende. Even uit proberen.
Hmm ik kan wel zeggen dat ik mn dochtertje redelijk goed ken en dus ook weet dat wanneer zij soms om 5 uur wakker word echt een voeding nodig heeft. Het klopt ook wel dat dit niet altijd het geval is want soms wilt ze idd alleen getroost worden..ook daar vind ik nix mis mee, kan ze krijgen. Als dat voor haar de manier is om weer lekker in slaap te kunnen vallen dan ga ik daar niet al te moeilijk over doen. Maar ben er niet helemaal mee eens als je zegt dat baby's vanaf 5 maanden echt geen voeding meer nodig hebben. Elk kind is echt anders en kan je moelijk met elkaar vergelijken.
Meen je dat? Luisterde ze niet naar gevoel ofzo? Ik vind het een beetje dom als mensen roepen ' Ja, dat moest zo van de vroedvrouw'. Er is toch ook nog zoiets als gezond verstand? Beetje bot misschien, maar het lijkt wel alsof veel vrouwen van de generatie van onze moeders zo ver weg stonden van hun moederlijke instincten. Laten huilen, snel afspenen, rigide voedschema's, niet teveel 'verwennen' en ga zo maar door. Dat deden onze oma's toch ook niet? Hoe kan dat toch vraag ik me af....
Ik denk dat je hiermee de koe bij de horens hebt. In de jaren 60 en 70 (en zeker daarvoor) was de autoriteit van een arts of vroedvrouw veel groter dan nu. We zijn in de loop van de decennia veel mondiger geworden en kunnen ons zelf ook veel beter (laten) informeren bijvoorbeeld door het internet en televisie. In de jaren 70 was het heel gewoon om borstvoeding als verwerpelijk te zien en kunstvoeding was het helemaal. Nu weten we dat borstvoeding heel goed is en gelukkig is de kunstvoeding van een zodanige kwaliteit dat die ook goed is. We leren elke dag bij. Ik ben erg benieuwd hoe onze kinderen weer terugkijken op wat wij nu normaal vinden. Ik denk dat er nog altijd veel mensen zijn die zich sterk laten beinvloeden door mensen in een positie zoals arts of leraar. Zijn die mensen dom? Nee, onwetend misschien wel en daarom is zo'n forum dus goed.. van vragen word je wijs! (tenminste als je alle antwoorden weer weet af te wegen want af en toe zie je echt heel domme reacties)
Idd een beetje bot. Wellicht verstandig om je even in te leven in een ander voordat je zulke opmerkingen plaatst. Je hebt het over mijn moeder, dame. Het gaat overigens niet alleen over mijn moeder, maar over jaren 70 waarin deze opvatting doodnormaal was. Was iedereen dan een beetje dom? En zoals ElleNY zegt, ben ik benieuwd hoe onze kinderen later over onze opvattingen denken. Ik mag hopen dat jouw kind je later ook niet een beetje dom zal vinden.
voeding nodig....tja...ik denk niet dat Chris het echt nodig meer heeft in de nacht, maar als hij wakker wordt om een uur of 3 slaapt hij sneller weer als hij effe tut/drinkt aan de borst en dan ben ik toch ook weer veel sneller in slaap dan als ik op en neer moet blijven lopen naar zijn kamer om er een tut in te stoppen die hij er onmiddellijk weer uitspuugt en boos gaat liggen huilen. Maar als ik hem ook stil kan krijgen door hem even op te pakken, te aaien over zijn rug en hem terug te leggen....zal ik het niet laten, dus dat probeer ik meestal wel eerst even. Ons kereltje heeft al vanaf het begin veel last van krampen en nog....dat is lastig en vermoeiend, maar....er komt vast een tijd dat hij door gaat slapen. Onze oudste sliep na een week of 8-10 tussen 23.00 en ca. 6 ik weet nu dat dat een heerlijke luxe is....
Ik kan me heel goed inleven hoor, vandaar dat ik me afvraag hoe het in godesnaam mogelijk is dat moeders uit die tijd (dus ja, ook mijn moeder) zo ver van hun moedergevoel af kwamen te staan. Dom is misschien een beetje lullig verwoord, laat ik dan zo zeggen dat ik hoogst verwonderd ben. En ja, dat vind ik van alle moeders dan die in die tijd die een dergelijk advies op die wijze in de praktijk bracht. Dat je moeder je een week heeft laten huilen begrijp ik nog wel in die tijdgeest, maar 3 maanden? Dat vind ik wel heel zielig voor zo'n ukkie. Hopelijk heb je er niets aan overgehouden.
Ik probeer het gewoon nog een keer. Zoals ElleNY en ik net probeerden te verwoorden gaat het om de tijd waarin wij leven. Over 30 jaar zullen compleet andere opvattingen zijn waar onze kinderen zich over zullen verwonderen zoals jij dat doet over onze moeders. Als je dat in je achterhoofd houdt, zul je misschien je iets meer een open mind hebben. En over moedergevoel: als een onzekere, jonge moeder verteld wordt dat zij geen nachtvoedingen moet geven ivm het belasten van het maagje van het kind, dan is het juist het moedergevoel dat je tegenhoudt om het te doen wat in die tijd gezien werd als niet goed. Dus met het moedergevoel van onze moeders zat echt wel goed. En nee, ik heb er niets aan overgehouden, zoals velen met mij van onze generatie.
Ik kan lezen hoor .... en ik begrijp ook de omstandigheden die jij schetst. Dat neemt niet weg dat ik mij hardop afvraag hoe het komt dat we zover van het moedergevoel af zijn komen te staan. Vroeger bestond er niet zoiets als cb, kraamhulp e.d. en toen gingen vrouwen meer op hun instinct af. Daarnaast werden zij ingelicht door moeders en oma's.
Toen de instanties die je opnoemt niet bestonden ging iedereen idd op hun instinct af. Maar toen deze instantie ontstaan zijn, gingen onze moeders er vanuit dat die mensen wisten waar ze het over hadden. Jij geeft toch borstvoeding omdat het nu bekend is dat de borstvoeding het beste voor je kind is. Dat heb je niet zelf verzonnen. En toen was het bekend dat babies beter geen nachtvoeding konden hebben. Je wilt immers het beste voor je kind, dus als een vroedvrouw zei dat ze beter geen nachtvoeding konden krijgen ivm gezondheidsredenen, volgde een moeder dat advies. En dat is het moedergevoel: doen wat op dat moment gedacht wordt dat het beste voor het kind is.
Aangezien ik het gevoel heb, dat dit topic de verkeerd kant opgaat, zal ik hier de vraag van ts herhalen: Wat vinden jullie hiervan? Dus geen nachtvoeding geven en de baby laten huilen...met als gevolg dat jouw baby na een paar nachten al doorslaapt? Of nachtvoeding geven waar je misschien een paar maanden mee bezig bent, maar de baby niet laten huilen?
Ik zeg, gewoon voeden wanneer je kindje honger heeft. Is, naar mijn idee, voor zowel het kindje als de moeder het beste.
Ik kan me haast niet voorstellen dat een kind wat honger heeft na een paar nachten gaat doorslapen. Volgens mij zijn kleine kindjes instinctief en is honger dus honger. Huilen doen ze omdat ze honger hebben pas later leren ze dat huilen een effect op de ouders heeft en dat zij dan gaan rennen. Het duurt volgens mij dus enige maanden voordat een kindje kan 'leren' dat huilen geen soelaas biedt... Maar misschien is dit een heel rare redenering? Ik ben trouwens wel van mening dat je een kindje kan leren om zijn voedingen overdag te gebruiken door daarop aan te sturen door overdag voldoende voeding te geven (niet overvoeren!) en 's nachts te beperken. Dit is volgens mij verantwoord na een week of 6 en wanneer je kindje goed op gewicht is en natuurlijk goed groeit.
Mijn moeder gaven ze ook dat soort tips, lekker laten brullen, goed voor hun longetjes etc. Dat ging tegen haar gevoel in, dus die deed gewoon wat ze zelf dacht dat goed was. Adviezen over op de buik slapen, volgde ze wel weer op, tja, buik of rug, wat het nu weer is, daar denk je eerder van, het is onderzocht, dus ze zullen wel gelijk hebben, minder een gevoelskwestie.