jullie gaan toch geen discussie maken over wat er 30 jaar geleden "normaal" was! dan is het einde zoek!
Dus het antwoord op mijn vraag is dan dat dit is ontstaan omdat er een 'instituut' is gekomen die adviezen gaf, maar dat formuleerde als feiten waar niet vanaf geweken mocht worden. En in die tijd keken mensen op naar dokters en alles wat een witte jas aanhad en trokken niets in twijfel. Ik geef trouwens niet borstvoeding omdat nu bekend is dat het beter is dan flesvoeding. Dat klinkt alsof ik de 2 heb afgewogen en daaruit een keuze heb gemaakt. Ik geef borstvoeding omdat dit het natuurlijke gevolg was van mijn zwangerschap. Maar dat is een ander verhaal. Om ontopic te blijven: Er zit een wereld van verschil tussen de 2 uitersten die worden geschetst. Ik denk dat je naar je kindje moet kijken. Als hij/zij honger heeft, dan voeden... zeker in het begin. Als je kindje al wat ouder is en je hebt het idee dat de nachtvoeding meer gewenning dan noodzaak is, dan kan je uitproberen of je die voeding kan skippen. De hele nacht laten huilen hoeft niet.... er zijn talloze trucjes om je kindje op een softe manier de nachtvoeding af te leren.
@ appeltje: dat is idd ontstaan door de reden die jij opnoemt. Ik kan geen andere reden bedenken waarom zo veel moeders in die tijd hun kind 's nachts geen voeding gaven. Niet omdat ze het gehuil zo mooi vonden klinken, lijkt mij. Maar goed, gelukkig nemen wij tegenwoordig iets niet zomaar aan. Dat was toen, en dit is nu. Ben benieuwd hoe de moeders over 30 jaar het eea aanpakken. Vast heel anders dan nu. En dat is idd een andere discussie maar toch nog even dit: als nu bekend zou zijn dat borstvoeding het slechtste is dat je je kind kon geven, dan zou je dat dat niet doen. Ook niet omdat het iets is dat uit je zwangerschap voortkwam. En dat bedoel ik met macht die de "instituten" hadden en nog hebben, maar dan in mindere mate gelukkig.
Ik dacht dat kleine kindjes vaak nog te licht zijn om door te slapen. Pas als ze 4 kg wegen zijn ze in staat om 8 uur door te slapen heb ik ooit gelezen.
Geen idee of dit waar is maar mijn kind was 3800 gram toen hij geboren werd en toch vond hij doorslapen pas aan de orde toen hij 7 weken was (en dus dik over de 4 kilo). Ik denk wel dat het verstandig is om kindjes pas te 'leren' doorslapen (en dat is voor mij niet door te laten huilen) vanaf het moment dat ze inderdaad flink op gewicht zijn, goed groeien en altijd goed eten
Nou laten huilen lijkt me niet goed, ook niet voor jou gevoel. Maar mijn dochter krijgt al weken geen nachtvoeding meer, als ze nu 's nachts zou gaan huilen wacht ik wel eerst een paar minuutjes om te zien of het "doorzet".
ik heb mijn dochter met de 5 weken zelf laten beslissen zeg maar dus ik liet haar gewoon slapen en als ze wakker werd gaf ik haar de fles en toen sliep ze zelf al 6 uur aan 1 stuk door zonder haar flesje en nu met 3 maanden slaapt ze elke nacht van 10 s'avonds tot 8 uur s'morgens en dan moet ik haar wakker maken! heb haar laatst eens laten liggen om te kijken hoelang ze zou blijven liggen dan en toen sliep ze tot 10 uur door! dus dat werkt prima en zal het bij een volgend kind weer zo doen