Mijn zoontje van bijna 3 gaat heel graag naar buiten. Alleen zodra hij buiten is, bestaan wij niet meer. Hij gaat compleet zijn eigen gang. Gaan we een wandeling maken loopt hij niet, hij rent altijd! En ver vooruit. Heb hem al zovaak aangegeven dat hij bij ons moet blijven, gevaarlijk is etc etc. Niets helpt. Herkent iemand dit misschien. Enige is dat het wel goed is voor mijn conditie, al dat rennen .
ja ze moeten ook wel leren luisteren, maar dan kan je ze voor d keus stellen: of bij mama blijven en luisteren, of aan het tuigje
Consequenties geven na het weglopen. En belonen als hij bij je blijft. Ik ben er vanaf het begin erg 'streng' in geweest. Als dochter wegliep, sprak ik haar streng toe en zei dat als ze weer weg ging lopen we bijvoorbeeld direct weer naar de auto gingen/ze in de buggy moest/handje moest geven etc. Als ze bij me bleef lopen zei ik dat ik het zooooo knap vond dat ze zo goed bij ons bleef Even een dikke kus geven of high five, zoiets. Weglopen doet ze nu echt praktisch nooit meer, als ze dat wel doet weet ze dondersgoed dat er een consequentie volgt.
Hier met bijna 3 en ook zo'n fase een simpele afspraak gemaakt. Of je loopt vlak bij mama in de buurt, of je houd mijn hand vast/gaat in de buggy. Na 1 keer wegrennen pakte is zijn handje dan, en liepen we zo een stukje (hij al mokkend). Na 4-5 minuten liet ik hem dan weer gaan met herhaling van die afspraak. Deed hij het goed, dan gaf ik hem ook complimentjes. Daarmee is het snel bijgetrokken. Natuurlijk blijven het kinderen die altijd wel iets moois zien. Maar echt ver wegrennen was daarmee over..
Ik heb bij de nanny (jawel) wel eens gezien dat ze een kaart meenamen. Je loopt dan van punt naar punt, bijvoorbeeld die rode auto of de hoek van de straat) en als hij keurig op je wacht dan krijgt hij een sticker. Als je weer thuis bent en hij heeft alle stickers verzameld mag hij misschien iets uit de snoeppot pakken?
Mijn oudste was ook zo'n vreselijke wegloper... ik kreeg er wat van! Zodra zijn voeten de grond voelden was hij pleite... Zo ging ik een x 'gezellig' naar het sprookjesbos in ijmuiden, heb alleen maar achter hem aan gezeten, niets van het park gezien. In de buggy zetten hoefde ik niet te doen, dan schreeuwde hij zo hard alsof ik hem ging vermoorden! Hihihi Bij prenatal een koord gekocht, die gaat om het polsje van je kind, dat vond ik er wat minder heftig uit zien dan een tuigje! Gelukkig houd het ooit een x op, succes!