ja en amen. Ik sluit me hier precies bij aan! (Mits het tuigje ALTIJD gebruikt wordt, en niet als "strafmiddel". Want dat is dan hetzelfde effect als in de buggy zetten)
Op drukke plekken zoals speeltuin,dierentuin mocht ze juist van mij los. Daar zijn geen autos het ging mij echt alleen om het losrukken en de straat oprennen. Wij hebben 2 weken een tuigje gebruikt, en echt alleen uit veiligheidsredenen. De buggy met tuigje daar klom ze ook zo uit. Na 2 weken weer proberen en het losrukken was over.
Ik ben het deels met je eens. Consequent zijn vanaf dag 1, daar heb je later profijt van.. MAAR, dat werkt niet direct bij alles en in alle situaties. Lenn luistert over het algemeen hartstikke goed als het op bij je blijven aankomt. Elke dinsdagmiddag gaan we lopend naar de markt. Hij heeft het een paar weken terug voor het eerst gepresteerd om de complete markt over te rennen en dus totaal niet te luisteren. Op sommige plekken (trapje, brede stoep, straat) kan ik met de kinderwagen niet achter hem aan.. Ja, via de helling aan de zijkant, maar dat is 50 meter verderop, doe je dus ook niet zomaar. Nog een keer flink boos roepen dat hij NU terug moet komen hielp gelukkig, maar dat was puur geluk, want meneer had flink de kop verkeerd. En dat voor een jochie die altijd hartstikke goed luistert buiten. Maar wat als je een kindje hebt die vaak van die buien heeft *dus echt een puberende peuter, wat Lenn over het algemeen alleen binnenshuis is* en je loopt daar met een dikke buik of kinderwagen op een drukke markt? Dit werkt niet altijd bij alle kinderen en dan is een polsbandje of tuigje een perfecte uitvinding. Ik was trouwens degene die de dierentuin aanhaalde. Natuurlijk rijden daar geen auto's, maar de hekjes langs de looppaden zijn niet zo heel hoog, daar zou Lenn met gemak overheen kunnen klimmen. Omdat we altijd gaan op rustige dagen is het niet erg dat hij 10 meter voor me uit loopt, hij blijft wachten als ik zeg dat hij tever doorloopt. Maar nogmaals; wat als je een kindje hebt die dat niet doet? Ondanks je pogingen om hem te laten luisteren. hier werkt straffen met de buggy trouwens ook niet. Lenn krijg je op dat moment met twee man de buggy niet in (man en ik samen) Hier helpt het alleen door streng te zeggen dat we anders omdraaien en naar huis gaan.
Nou ik heb ook een peuters die dat ding goed kan gebruiken hoor! Loopt ook altijd weg. Vroeger had ik er zelf ook een om! Raad maar van wie die dat heeft
Mijn moeder gebruikte vroeger zo'n polsbandje.. Vond ze ideaal met twee weglopende kinderen (zus en ik dus) we zijn er niet slechter van geworden, kijken prima uit voor we oversteken
Ik zie mezelf op het strand nog niet de hele dag mijn kind een handje geven. Dat doet toch niemand? Of als je (zoals wij vaak doen) naar de open dag van de luchtmacht gaan. Ik denk dat hij ht gauw zat ismom steeds een hand vast te moeten houden. Dus; pin in de grond, kind aaeen tuigje. Kind heeft alle vrijheid. Moeder en vader houden kind natuurlijk in de gaten, maar kunnen ook eens een andere kant op kijken of iets uit een tas pakken. Maar goed; ik zoe hier een hoop reacties van mensen die een buggy of tuigje als "straf" zien. Dan heb je sowieso een totaal ander idee van opvoeding dan ik, dus gaan we het waarschijnlijk echt niet eens worden hierover. Hoeft ook niet, wat mij betreft. Het enige wat ik erg jammer vindt is dat eeuwige veroordelen. Je mag van mij best vinden dat zo'n tuigje niks is. En hier in het topic, vind ik het prima dat je dat zegt. Daar is zo'n topic voor! Maar als ik lees dat er mensen zijn die op straat ongevraagd commentaar krijgen op tuigjes, grotere kinderen in een buggy, kinderen die wel of niet aade hand lopen... Sorry, maar dat vind ik echt triest. En ik vraag me ook serieus af of dat dan de manier is waarop ne je kind wilt opvoeden; lekker afgeven op een ander om jezelf beter te voelen ofzo. Jammer als mensen denken dat ze zoiets nodig hebben.
nu ben ik pas echt geschokt je wilt mij toch nu niet vertellen dat je je kind ook op het strand aanlijnt???????? en als je je andere kind bv troost wat gevallen is,waar lijn je je kind dan aan??? aan een boom? en nee ik had idd niet alles gelezen,was dat van toepassing dan? dit veranderd niks aan mijn mening hoor over een kind aanlijnen! als je zo vriendelijk zou willen zijn kan je mij de TLDR versie geven!
Ohh dit ken ik, deed ik ook altijd bij de oudste! Dan heb je je duim en pink om het polsje heen waardoor ze echt niet wegkunnen Voelen ze niks van tot ze wegrennen!
Een hond lijn je aan Als je alles had gelezen, had je idd de argumenten van moeders die dus wel een koordje/tuigje gebruiken gelezen. Met twee kleine kinderen ergens heen is niet altijd even makkelijk hoor, dus ik snap het probleem niet zo.
Misschien toch even het hele topic lezen? Maar wat dan? Stel, je kind luistert op bepaalde momenten voor geen meter, terwijl je er alles aan doet om hem of haar dat wel te laten doen. Wat doe je dan? Binnen blijven met je kinderen? Wat is dan een oplossing?
sorry hoor maar ik ken dit probleem niet, dan heeft het toch wat met de opvoeding te maken,als je je door je kinderen de wet laat bepalen. dus je wilt hiermee dus zeggen met zo een tuigje lukt het dan wel???als ze dan niet luisteren sleep je ze dan met dat ding over de grond??
Een pin in de grond en dan het kind aanlijnen...??? Dat is dus idd echt zo totaal niets voor mij, vind ik heel vreemd om te lezen dat dit gebeurd..
Jaja blabla. Wat een BS. Ik ben ontzettend consequent, bij onze oudste zoon werkte een Uhuh ook prima en hij week nooit van mijn zijde. De jongste is een heel ander verhaal, je mag hem best een weekje lenen hoor. Wedden dat jij direct er op terug komt? Ik zie onzelf als strenge en consequente ouders met kinderen die echt ontzettend lief en zijn goed luisteren. Alleen het wegloop gedrag van de jongste is op dit moment een drama. En daar zijn we druk mee bezig, maar op vakantie op het strand wil ik idd op mijn luie reet kunnen zitten zonder dat ik bang hoef te zijn dat meneer verdrinkt. Hij blijft namelijk NIET bij ons, hij rent direct het water in ( en geloof mij, we wonen aan het IJsselmeer. Heel vaak geprobeerd ). Dan lijn ik hem aan als een hondje zodat hij heerlijk bij ons blijft spelen. En als we met z'n allen naar het water gaan, gaat hij natuurlijk mee. Zal ik mijn adres maar geven voor de kinderbescherming? Dan kunnen jullie die bellen, aanstellers.
Och nee, ik lees het al. Op het strand moet ik zijn handje vasthouden, de gehele dag. Logisch. Tuurlijk. Dom, dat ik daar niet eerder aan dacht. En anders lekker in de buggy toch?
mijn broertje was ook een wegloper! maar ook aan het strand. Ik was ook heel lief en deed dit nooit! mijn moeder lette continu op mijn broertje en 1x even naar mij en weg was ie. We hebben alles afgezocht, naar een uur pas gevonden (was bij een ander kindje spelen in een strandtentje. Altijd werd alles verpest omdat mijn broertje echt supersnel was en direct weg. Echt in een oogwenk. Ik als grote zus was superblij met een tuigje! Anders gingen wij dus nergens meer naar toe.