gisteren bij de gyn. geweest verwachhte samen met me man dol enthousiasst de hart te kunnen horen. dit is/ was onze 1e zwangerschap. blijkt de hart sinds 1 week max. niet meer te kloppen. ze stelt nu voor om binnen een week een curretage voor. voorrrr dinsdag zegt ze. maar ik kan nog niet eens geloven dat het nu al overis. hebben samen met me man de hale nacht zitten janken en ook zo in slaap gevallen . ze heeft niets gezegd over het event. afwachten dat het lichaam het baby zelf uit kan stoten (lees het hier dat dat mogelijk is) tot 2 dgn geleden heel erg misselijk geweest al die tijd, dus was heel onverwacht. geen buikpijn of bloedverlies helemaal niets. nu nog zit ik te janken dus soory als mn verhaal nıet helemaal te volgen is. baby was helemaal goed gegroeid je ziet het hoofd en romp mini armpjes-achtig iets zo mooi. ik wilde mn verhaal even kwijt.
Meid, heel veel sterkte. Bij mij is het vanzelf gekomen, maar heb het niet geweten. Waren wel zenuwslopende weken en wilde eigenlijk gisteren een afspraak maken voor een curettage. Het idee dat het al twee weken in mijn buik zat kon ik niet meer verdragen. Aangezien jij al 10 weken was, ben ik wel bang dat het een pijnlijk iets zal zijn als je het zelf laat komen. Denk er goed over na en praat erover met jouw veloskundige. Nogmaals sterkte met dit verlies.
Hoi Nisa, Wat verschrikkelijk voor jullie. Heel veel sterkte met dit verlies. Laat je inderdaad goed voorlichten. Een natuurlijke miskraam kan heel veel pijn doen, een curretage onder narcose doet geen pijn maar kan wel weer verwarrend zijn. nogmaals sterkte.
Lieve Nisa, ik weet hoe je voelt. Ik heb zelf ook meegemaakt. Ik heb mijn lichaam 2 weken de tijd gegeven om het zelf uit te drijven, maar dat is dus niet gelukt. Heb me toen toch moeten laten curetteren. Geef je lichaam, jezelf en je man de tijd om afscheid te nemen voordat je je laat curetteren. Lieverd, heel veel sterkte met dit verlies. Dikke knuf, Debora ps. als je wilt kletsen of iets anders, PB me maar.
Heeeel veel sterkte meid.. wat een schok en verlies....neem inderdaad de tijd om afscheid te nemen samen voor een evt curetage.. dikke knuf...
bedankt allemaal, we waren zo blij dat we zwanger waren we hadden het al met 5-6 wkn aan me schoonouders (en die weer aan iedereen) verteld. alleen me eigen moeder weet nu dat we onze baby zijn verloren. geen zin in niemand dus ik wil het eerst zelf verwerken voordat ik het aan de rest vertel. heb afgellopen zaterdag curretage laten doen. wat ik herinner is dat ik in en uit moest ademen voor de narcose en daarna dat ik wakker werd dus het was letterlijk voorbij voordat ik het wist. heb daarna geen pijn niks gevoeld en ik was er zo bang voor. natuurlijk wens ik dit niemand toe maar mocht het iemand overkomen zijn wees niet bang echt waar. ik herinner niks heb daarna paar uur gerust om bıj te komen van de narcose (de ingreep duurde iets van 5-10 min) misschien als ik de dag omschrijf zijn er dames die er wat aan hebben rond 9 uur in het zk. vaginaal 1 tablet en 1 oraal (met zo min mogelijk water) moest ook nuchter komen ook GEEN water daarna moest ik wachten tot er bloeding en/of krampen kwamen rond 11 denk ik (weet niet meer zeker ) nog 1 vaginaal tablet rond 12/13 uur begon ik licht bloed te verliezen en kreeg soort mens.krampen il kree een vlinder om me arm (daar waar ze nomaal bloed afnemen), dmv die vlinder kreeg ik door de anestesist IETS waardoor ik buiten bewust zijn raakte moest in en uıtademen in en uitademen daarna was ik weg. kwam weer bij nadat alles voorbij was heb letterlijk niks gevoeld ik schijn via me bips pijnstillende prik gekregen te hebben daarna werd ik naar me kamer gebracht tot ik weer helemaal bij bewustzijn was. rond een een of 15/16 moch ik naar huis na 1wk moet ik weer op controle en nu ja heel weinig buikpijn te vergelijken met mens.pijn nu ben ik thuis om uit te rusten heb het nog natuurlijk nog steeds moeite mee maar het leven gaat door ik mag niet (van mezelf) blijven hangen. ik moet verder met me leven mn man is een schat wat dat betreft heb ik in allle opzichten geluk hij ismijn steun mijn alles, samen redden we het wel. ik wil er niet met iedereen over praten omdat niet iedereen het vraagt omdat ze met je meeleven maar ook gewoon uit nieuwsgierigheid en ik/dit is geen gezellihgeids-praatje dus ..... moeilijk om uit te leggen maar ik denk wel dat jullie het begrijpen. bedankt voor jullie steun... liefs, nisa
meisje toch wat verschrikkelijk. Lijkt me een van de ergste dingen die je kan gebeuren. Vooral omdat je zo blij naar een echo gaat mdat je voor het eerst je kindje gaat zien. Heel veel sterkte en denk nu vooral aan jezelf.
Hoi Nisa, Heel veel sterkte met het verwerken. Ik weet wat je doormaakt, ik heb nagenoeg hetzelfde meegemaakt eind november. Wel met het verschil dat ik heb gecurreteerd met een ruggeprik. Ik heb hier heel bewust voor gekozen omdat ik zo min mogelijk 'troep' in m'n lichaam wilde en bij wilde blijven voor zover dat kon. Heb dus ook geen roesje o.i.d. gehad. Ik heb het dus heel bewust meegemaakt, maar dat heeft mij wel geholpen met het verwerken. Het duurt nog wel even voordat het emotioneel verwerkt is hoor, neem er de tijd voor! Groetjes, Mariska
ik zag afgelopen zaterdag dat er melk uit me borsten kwam met 8/9 wkn was het hartje gestopt en met 10 ek heb ik dus een curretage gehad ik vraag me af : kan je al met 2 mnd zoveel melk produceren dat het eruit komt het is niet dat het eruit spuitte maar bij knijpen toch aardig wat druppels het drupte gewoon door bij zachtjes knijpen aan beide kanten leek wel recht iets meer maar goed,dat doet er verder niet toe ik werd er helemaal emotioneel van ik dacht ook dat ik het een plekje had gegeven maar nu ben ik helemaal ondersteboven ik wou heel graag bm geven, maar heb geen druppel kunnen geven en dat raakte me erg heb helemaal nergens zin in, geen eetlust, geen levenslust eigenlijk voel me heel leeg herkent iemand dit, kan je zo snel al melk produceren en dat het naar buiten komt , ik vind het gewoon te snel liefs, nisa