Bij de eerste vond ik "tegenvallen" - dat de vk van het ziekenhuis met 2 vingers de boel van binnen mee oprekte. Dat deed zo''n zeer, had haar bijna een trap gegeven. - 1,5 uur persen op eigen kracht want ik had geen persweeen, uiteindelijk een knip ook nog gekregen. - Het vele bloedverlies, ruim 2 liter. Slap voelen daarna. - uiteindelijk kwam de placenta niet vanzelf. - Herstel van de knip duurde ontzettend lang en was pijnlijk. Over het algemeen kijk ik niet met angst terug hoor op deze bevalling. Het liep alleen iets anders dan wat ik wilde. Maar op zich vond ik het toch nog een fijne bevalling, voor zovere een bevalling fijn kan zijn haha. Bij mijn tweede bevalling ging het heel anders. - Hij verliep veel sneller en dus ook pijnlijker (maar kijk daar niet met angst op terug). Was redelijk vol te houden. - De rit naar het ziekenhuis vond ik verschrikkelijk. Met weeen om de minuut dat ik niet wist hoe ze op te vangen. - weer geen persweeen, dus weer op eigen houtje moeten doen. Persen qua duur was nu maar 19 minuten, dus dat viel dan weer mee. Nu met de derde is het afwachten.
Het vervelendst vond ik dat de weeen aan het begin van de bevalling al zo snel kwamen en ook al best pijnlijk waren! Dat was anders dan me was verteld en daardoor dacht ik ook dat het allemaal nog maar het begin was en nog veel erger zou worden.... Werd het ook, maar achteraf kan ik zeggen dat die weeen in t begin toch al behoorlijk aardige weeen waren. Tweede wat ik erg zwaar vond was het lang moeten wegpuffen van persweeen....
Ik vond het ergste dat ik steeds moest overgeven en beroerd was, dat er geen pauze tussen de weeen zaten. Het fijnst vond ik het persen, wat een verademing zeg en vond het niet zo pijnlijk
Het feit dat ik volledige ontsluiting had en persdrang en niet mocht persen, maar alles moest weg puffen omdat de bevalling te snel ging voor mijn dochter.
in 1.5uur van 6 naar 10cm gaan en de weeen gwoon achter elkaar kwamen was echt een HEL verder vondt ik het persen wel gaan maar wel vermoeiend heb 50 min geperst....en idd de spuitjes die je krijgt met t hechten zijn ook beetje gemeen...maar dat komt denk ik ook doordat je blij bent dat het erop zit en dan gaan ze nog even lekker lopen mieren down under........verder kan ik wel zeggen dat het t allemaal waard is en ook super trots ben dat ik het maar even geflikt heb!! kheb er in totaal 12u over gedaan.... succes!
Ik vond de eerste dagen na mijn keizersnede de hel! Elke keer iemand bellen als je je kindje wil nemen omdat je zelf niet uit je bed mag of kan. Om dan nog maar van de pijn te zwijgen. + het feit dat het een spoedkeizersnede geworden is ipv mijn geplande keizersnede. Het is voor mij net allemaal een beetje te snel gegaan.