pijnlijkste vond ik de laatste cm's ontsluitingsweeen, het staan van t hoofdje, en toen de schoudertjes eruit kwamen. Het hechten werd hier zonder verdoving gedaan en dat vond ik nog niet eens zo pijnlijk....
De persweeen tegenhouden... En toucheren... Maar, wat een opluchting dat als het kind er uit is, direct ALLE pijn weg is! (tot dat ze je gaan hechten) TIP: vraag of ze lang genoeg wachten tot de verdovingsspray ook werkt of dat ze meer gebruiken, voor ze echt beginnen met hechten.
De laatste centimeters ontsluiting vond ik het pijnlijkst van ongeveer 6 tot de 10....ze kwamen behoorlijk kort op elkaar en gaan steeds langer duren...Al weet je wel dat het dan niet lang meer duurt...normaal gesproken... Noah is alsnog met een keizersnede geboren...dus over de rest kan ik niet mee praten... sterkte strakkies voor dat je het weet heb je, je hummeltje!
Het pijnlijkste vond ik het persen. Omdat ik last had van bekkeninstabiliteit en ik op de rug lag, deed het extra pijn als ik mijn benen moest optrekken. Uiteindelijk is de kracht van de weeen ook afgenomen, en moest ik naar het ziekenhuis. En misschien een beetje raar, maar het toucheren vond ik ook niet prettig... Ik kroop helemaal tegen het boveneind van het bed aan De ontsluiting was goed te doen, en ging ook ontzettend snel. Het begon 's morgens met verliezen van de slijmprop en meteen daarna begonnen de krampen die steeds heftiger werden. Ik leek wel helemaal in trance, zo erg was ik in mezelf gekeerd! Maar het pijnlijkste was voor mij toch echt na de bevalling, ik kon weken niet zitten, liggen, lopen van de pijn.. Bij de bevalling zijn er bekkenbandjes geknapt en stuitje ook, ondanks de knip. En hier heb ik nog steeds last van!
In 10 minuten wauw! Ik ben ook ingeleid en het was echt de hel.. Ik vond het vreselijk. Ik reageerde echt helemaal fout op het hormoondraadje. Ze hebben hem er dan ook uitgehaald om de volgende dag verder te gaan. Heb nog tot 1 uur snachts heftige pijn opgevangen..Toucheren vond ik er trouwens niks bij. Had de 2e dag ook een ruggenprik gehad en ben toen in 2 uur van 3 naar 10 cm gegaan en kreeg persweeen ondanks de ruggenprik! Kwartier geperst en ze was er..en dat allemaal vrijwel zonder pijn. Gelukkig!
Het toucheren de rest vond ik niets zo veel erg....ik ben van niets naar 7 cm in een klein uurtje gegaan...had een weeenstorm maar kon het allemaal goed hebben.... ik heb een ks gekregen en dit is me ook 1000% meegevallen ook het kraambed.....
Ik vond het ook het pijnlijkst toen het hoofdje stond. Maar dan weet je dat de baby er bijna is, dus dat het bijna voorbij is. Verder is de bevalling me reuze meegevallen
het ergst vond ik de pijn die ik kreeg door de ruggeprik.de is door een zenuw gegaan ik heb nog nooit z'n pijn gehad. het is dat ik moest van de gyn omdat ik al 44 uur bezig was. maar echt nooit meer een ruggeprik ik had meer pijn met als zonder.en de laaste perswee deed zeer maar toen ben ik geknipt omdat fynn zijn hartslag veelste snel dalen
Ik vond de weeen na het breken van de vliezen best pijnlijk, en het ergste was toch wel toen het hoofdje stond. Meneer kon er niet uit, dus bleef daar even hangen tot de knip werd gezet (waar ik overigens NIETS van gevoeld heb, alleen maar opluchting omdat Noah er toen ineens uit vloog!)
Ik zie vaak dat het toucheren pijn deed. Maar wat deed dan pijn? De weeen opvangen liggend of dat ze echt daar binnen zat te roeren? Heb er namelijk zelf niets van gevoeld, maar dat is denk ik ook meer omdat ik me wezenloos zat te irriteren dat ik liggend weeen op moest vangen. @dolce... ik heb wel een verdoving gehad hoor, alleen op bepaalde plekjes was de huid zo dun, dat het niet verdoofd kon worden ofzoiets.
ja dat toucheren is soms wel onprettig maar deed geen pijn eigenlijk (wat ik wel had verwacht dus misschien viel het daarom mee?) ik moest de hele dag op mijn rug liggen (vanwege alle banden, infuzen, draadjes e.d. dan heb je al zoveel pijn uit jezelf dat je de bevallinsgpijnen niet meer echt voelt hahaha
De rugweeen! Auw! Het staan van het hoofdje vond ik helemaal niet zo pijnlijk. Maar ik heb ook een verdoving gehad vanwege de vacuum en knip dus misschien dat dat meespeelt?
@imd... oow vreselijk zeg! Moest je ook op je rug weeen opvangen? Ik vond het echt 3 keer zo erg aanvoelen als ik ging liggen, wist niet meer waar ik het zoeken moest dan zeg... Pfff.
Voor mij ook het hechten. Ik heb zo lang moeten afzien, maar ik had iets om naar uit te kijken, de pijn was niet voor niets. Maar als je dan eindelijk dat lieve babytje dat helemaal van jou is op je blote borst hebt liggen wil je genieten en vooral MET RUST GELATEN WORDEN. En dan moest ik nog gehecht worden, het deed zoveel pijn en het duurde zo lang (naar mijn gevoel). en mijn gyn bleef maar praten en praten. Ik heb gewoon gezegd "ik wil nu even in alle rust van mijn zoon genieten" toen had ze het wel begrepen.
Voor mij de weeën. Heb ervan over moeten geven. Toen ik eenmaal "aan het werk mocht" met de persweeën vond ik het absoluut niet pijnlijk meer, wel vermoeiend (zo vermoeiend dat ik bijna halverwegen in slaap ben gevallen ).
Ik vond het plassen achteraf, tot 4 weken ofzo na de bevalling het pijnlijkst. Ik had een flinke schaafwond en nog een aantal hechtingen door de knip, en als ik moest plassen leek 't echt alsof 't in brand stond. De rest van de bevalling viel me echt 100 % mee, maar ik heb volgens mij ook wel een hele makkelijk bevalling gehad.
jep en kan normaal al niet op mijn rug liggen (heb een flinke scheur in een ruggewervel van een autoongeluk) ik mocht zogenaamd alles maar je kon nergens heen met al die draden op den duur maar aan toegegeven toen werd het gewoon verdoofd alleen de dag erna, ik was net zo'n holbewoner ze hebben me uit elkaar moeten trekken om me weer recht kunnen laten liggen/staan (achteraf gezien moet dat best een grappig gezicht zijn geweest) rugweeen vond ik niet erg voelde als een normale dag rugpijn (die ik al zo vaak heb) ik had ook weeen toen ik die ochtend in het ziekenhuis kwam maar ik dacht gewoon dat ik rugpijn had
Ik heb al 4 bevallingen gedaan en alle 4 vond ik die laatste 2 cm heel vervelend en op n gegeven moment als de vk dr vingers naar binnen duwt om weet ik veel wat te doen. Heb echt gegild dat ik nu snapte waarom ze VROEDvrouwen genoemd worden...Het staat al zo strak vanwege het hoofdje en dan moeten die vingers er ook nog bij....