Mijn zoontje zit net een paar weken op school en is begonnen met vriendjes maken. Een van de jongetjes waar hij veel mee speelt is vorige week zijn vader verloren. Een enorm droevig bericht van de school. Er staat ook in dat er maandag aandacht aan gegeven zal worden in een kringgesprek en met bepaalde materialen. Kan ik mijn zoontje het beste voorbereiden door alvast te vertellen? Hij weet eigenlijk nog niets over de dood.
Je zou aan hem kunnen vragen of hij weet wat de dood betekent en dat je hem iets moet vertellen, namelijk dat zijn vriendje zijn vader dood is. Ik zeg het heel plat, want een kind heeft er nog geen lading bij en overleden kan misschien minder duidelijk zijn. Ik zou hem wel voorbereiden op de gesprekken op school en ik zou ook van school willen weten hoe ze hier mee om gaan, niet dat jullie niet op 1 lijn zitten zeg maar.
Kan, maar hoeft ook weer niet persé denk ik. Ik vind zelf 'gemaakte' gesprekken vaak wat lastiger en wat onwenniger dan de spontaan ontstane gesprekken of de gesprekken naar aanleiding van een situatie. Aan de hand van een voorbeeld gaat dat vaak makkelijker. Je kunt dus ook de situatie op school er laten zijn zoals hij is. Kinderen kunnen aan de hand van de vragen van elkaar ook veel leren. Als hij dan thuis erover verteld kun je daar dan weer op inspelen. Mocht hij er thuis niet zelf over beginnen kun je altijd nog zeggen dat je hoorde dat de papa van dat kindje is overleden en of hij daarover in de klas heeft verteld.
Hier een soortgelijke situatie gehad met ons zoontje van 4. Wij hebben er toen niks over gezegd en op svhool hebben ze dat opgepakt met een boekje over een ziek en uiteindelijk dood vogeltje. In heb savonds wel gevraagd hoe het op school was en toen haalde hij het kort aan maar hij beschreef het als iets heel normaals. Paar weken later vroeg hij wel of mensen van 33 (zo oud zijn wij) ook wel eens dood gaan. Daar hebben we toen wel een gesprekje over gehad en ook dat nam hij vrij makkelijk op.
Mijn oudste is nu 5 en heeft helaas al meerdere keren met de dood te maken gehad. 1x mijn man's opa, 1x een vriendje van haar en op dit moment liggen 2 familieleden op sterven. Ik merk aan haar dat de verhalen / vragen het beste uit zichzelf kunnen komen. Als ik vind dat het een goed moment is om het erover te hebben dan krijg ik geen ingang bij haar. En op een ander moment begint zij erover en dan ga ik er ook op in. Ik zou het bij jouw zoontje nu nog niet benoemen. Kijk of hij er zelf over begint wanneer hij uit school komt. Anders eens vragen van "goh, ik hoorde dat... " Kinderen zijn vaak wel makkelijk hierin. "Goh, het is zo. Oké, en verder"
Voor jouw zoontje is het niet zo'n beladen onderwerp. Ik zou hem niet voorbereiden. Op school zullen ze waarschijnlijk met een boekje en verhaaltje uitleggen over wat dood betekent. Dat is voor hen hetzelfde als dat ze de dagen van de week leren, of tellen. Mijn dochter heb ik niet kunnen voorbereiden op de dood van mijn moeder. Het was gewoon ineens zo. ze was toen net 3. Ik heb gezegd: Soms gaan mensen dood. Dan klopt hun hartje niet meer zoals die van jou of van mij, luister en voel maar eens hoe mijn hartje klopt (haar oor op mijn borst gelegd). Dat doet die van oma niet meer. Nu kan oma niet meer kletsen, en niet meer lachen, of lopen, eten en drinken etc. Maar oma hoeft ook niet meer te huilen, is niet meer ziek en verdrietig. Oma ligt nu in bed en ze is een beetje wit en ze heeft haar ogen dicht want zo zien mensen eruit als ze dood zijn. Mijn dochter heeft daarna gekeken bij oma, is in bed gekropen, gaf kusjes en zei: nee doet het niet meer! Is een beetje dood! Lijkt op een spookje! En weg was ze weer, het gewone leven weer oppakken met spelen, huppelen etc
Ik denk dat het inderdaad nu nog niet zo beladen is voor je zoontje. Ons zoontje was 2,5 toen de moeder van ml stierf, heeft daar weinig van meegekregen. Nu is hij 4 en stelt hij er wel vragen over uit zichzelf. Hij weet dat oma een sterretje aan de hemel is en benoemt dat ook zo als er iemand dood gaat. Ik denk dat als hij uit school komt er vanzelf wel mee komt , en zo niet zou ik wel vragen naar het gesprekje van school.
Hier verwacht school dat ouders hun kinderen dienen voor te bereiden op dit soort onderwerpen. Sommige kinderen wisten van niets en raakten totaal overstuur. Of kwamen met verhalen die totaal niet klopten over de dood. Als ouder hoor je daar in te sturen en te b3geleiden. Wij hebben het (bekroonde) boek "Kikker en het vogeltje". Zeer geschikt!
Het is allemaal goed verlopen. De juf heeft ook het bovengenoemde boek doorgelezen en ik heb zelf ook iets gekocht. ‘S avonds besprak hij het met zijn papa. Wellicht gezien ook de associatie met de papa van zijn vriendje.