De jongste heeft al eens een schop tegen haar hoofdje gehad van de oudste... we zaten erbij, hem helemaal goed in de gaten te houden, maar toch kwamen zijn lompe voeten ineens bij haar hoofdje. Zooo zielig.. De oudste is bij opa en oma van een stoeltje gevallen: tand door de lip.
John is een keer bijna van de commode af gevallen, had hem nog net bij z'n been vast kunnen grijpen (ik draaide alleen maar een kwartslag om om z'n kleren te pakken) en hij is een keer uit bed gevallen, ik wou iets pakken, en had z'n slaapzak even over de rand van z'n bed gelecht, die was er waarschijnlik afgevallen en die wou hij pakken en ik zie hem zo een koprol uit bed maken, het ging zo snel dat ik niks kon doen. daarna meteen huilen gelukkig, maar wat een schrik zeg
Ik heb mazzel met mijn dochter geloof ik, ze is zoooo ontzettend voorzichtig met alles! De vloer hoeft maar van kleur te veranderen of ze stopt om te kijken of ze een stapje omhoog of naar beneden moet doen. Ze is nog nooit hard gevallen eigenlijk, ze heeft hier en daar wel een schaafplekje af en toe maar eigenlijk overkomt haar nooit iets Zal je zien dat nummer 2 wel een ondernemend brokkenpilootje gaat worden
Hier ook zo'n enorme rauwdouwer, kleine ongelukjes kan ik het al niet meer noemen... 2x uit ons bed gevallen 1x van de bank gevallen 100x vingers tussen de kastjes en laadjes ondanks de beveiligingen 1x vol op zn gezicht op de grond geklapt tijdens een kruipsprint, bloedtong / bult 1x uitgegleden in bad, op zn wang gebeten / bult Tegen de verwarming aan geknald... Spiegel van de muur getrokken, wist toen niet dat hij al op zijn tenen kon staan, spiegel in duizend stukjes, mannetje gelukkig alleen maar heel erg geschrokken Snoekduik over de drempel, blauwe plek en ei op zn voorhoofd En zo nog tigduizend andere blauwe plekken van vallen, botsingen en schuivers... Hij loopt nu sinds een week los en knalt nog overal tegenaan... - glazen tafel, rond, maar wel hard genoeg voor een tand door zn lip - blauwe billen en knieeën van het vallen Mijn hart is inmiddels al aardig gehard, schrik niet meer zo snel want 9 van de 10x is het toch niet te voorkomen en valt de schade mee, vaak is het even krijsen (dan weet ik dat er echt iets aan de hand is en spring ik op ) wat water drinken en gewoon weer gaan met die banaan...
Onze dochter is met 7 mnd van ons bed gerold en verder wat valpartijen sinds ze loopt. Ze snapt nog steeds niet dat ze haar handen uit moet steken dus meestal gezicht kapot.. Met klimmen nog nooit gevallen en ze klom met 14 maanden al uit ledikant (ze klom eerder dan dat ze liep). Oh pas geleden trouwens wel op kdv, ze liep verkeerde kant de glijbaan op en ze schoof onderuit op gezicht weer, op tong gebeten dus bloedde als een rund..
vaak genoeg tand door de lip of een blauwe plek van het vallen.... en net voor ze 2jarige verjaadag 1,5 ervoor gevallen voortand zenuw afgebroken dus moes die een tand laten trekken...
Hier eigenlijk een erg voorzichtig jochie, maar dat weerhoudt hem er niet van om toch behoorlijk wat geschaafde knieen, blauwe plekken en bulten op te lopen. Twee ongelukken staan me nog echt bij: een keer was hij rondjes om de tafel aan het rennen, vliegt hij uit de bocht, zo keihard met z'n gezicht tegen de muur - dikke wang. Brullen, getroost, meneer weer happy, gaat weer door met rondjes rennen en vliegt pardoes meteen weer de bocht uit met z'n hoofd tegen de hoek van de ladenkast... bult op z'n voorhoofd. En toen hij geopereerd moest worden aan een liesbreuk zaten we in de wachtkamer te wachten tot de verpleegster ons zou komen halen voor de opname, struikelt hij over mijn man's voet, zo met zijn gezicht op de rugleuning van zo'n klein houten stoeltje... tand door de lip, bloedde als een gek en keihard brullen (het was erg vroeg 's morgens en hij was totaal nuchter, dus behoorlijk chaggie, dus dat maakte het allemaal nog eens erger)... arm jongetje, alsof hij al niet genoeg voor z'n kiezen kreeg die dag. En toen moest ik dat ook nog meteen uit gaan leggen aan de toegesnelde verpleegsters, artsen etc...
ik heb hier geen ervaring mee en als ik dit zo lees staat mijn hart stil van oje dat ga ik ook nog mee maken, zielig manneke en zielig mama's hart!
Een vriendin van mij heeft het een keer gehad dat de kinderen met kinderwagen en al van de dijk reden. Ze wonen in een dijkhuis en ze wilde gauw even iets uit de auto pakken, de oudste zat voorop en de jongste lag achterin de bak (dubbele wagen) omdat de oudste voorin de wagen begon te wippen reed de wagen zo de dijk af. Mn vriendin sprong er nog achteraan maar toen lagen ze al beneden. Gelukkig mankeerde ze niks, de oudste een jongetje van 2 kwam niet meer bij van het lachen. De jongste lag gelukkig goed ingestopt in de kinderwagen bak en heeft er weinig van meegekregen maar mn vriendin was er helemaal van overstuur. Nu kunnen we er om lachen maar toen was het wel even brullen. Tja zoiets gebeurd haar geen 2e keer meer...
Oh ja, ze heeft ook al eens de prullenbak op haar giecheltje gehad Die klep die opent als je er op drukt is superinteressant, maar aan een vrijwel lege prullenbak gaan hangen is vragen om problemen! Ze loopt sinds een week, maar wordt nu al onvoorzichtig! Denkt dat ze al kan rennen, wil veel te snel. Een dronkelap is er niks bij Ik schrik niet zo heel snel, dat probeer ik ook wel te voorkomen. Ik wil niet zo'n moeder worden (ik ken er zo een) die de hele dag roept: voorzichtig, pas op, niet doen, kijk uit, zachtjes, rustig and so on... Als het gevaarlijk wordt dan grijp ik in, voor de rest mag ze het zelf ontdekken. Groot worden gaat nou eenmaal met vallen en opstaan.
Hier een tandje door zijn lipje toen hij een maand of 10 was. Hij probeerde op de grond over mijn benen heen te klimmen, maar deed dat te snel voor mij om hem te grijpen en viel toen met zijn mondje op de grond. Verder valt het eigenlijk wel mee tot nu. Natuurlijk wordt er wel eens een hoofdje gestoten of valt hij om, maar dat heeft gelukkig nog niet echt schade opgeleverd.
de laatste drie dagen was het hier weer flink raak weggegleden en met de mond op het tv meubel, tand door de lip gestruikeld en de deurpost gekopt, bult en blauw op het voorhoofd en vandaag omgevallen en precies met haar ooglid op een strandemmertje *zucht* voel mij zo slecht
Joh daar kun je toch niks aan doen BabyBergen? Je kan het proberen te voorkomen, maar meestal is het in een seconde gebeurt. Je kan ze niet altijd bovenop de lip zitten toch? Dochter heeft ook weer een nieuwe voor in haar boekje: gevallen op straat. "Pok" hoorde ik met haar hoofdje op straat, schaafplek en een bult natuurlijk. Echt waar, ze ziet me eruit zeg... Twee bulten, twee schaafplekken en muggenbulten, het is een en al bult en plek.
Mijn dochter is nu 19 maanden en de ongelukjes komen nu echt. Ze is op de kinderopvang al een keer van de glijbaan gevallen. Haar nichtje heeft haar een keer van een verhoginkje in de tuin geduwd. Gelukkig viel ze toen op het gras. Haar grootste hobby is klimmen dus gisteren viel ze met stoeltje en al plat op haar neus. Tanden heeft ze nog niet zo lang dus hier gelukkig nog geen tanden door de lip gehad. Ze is wel 2x van het bed gerold toen ze nog kleiner was. En we zijn een keer samen een paar treden naar beneden gevallen op de trap. Gelukkig had ik haar goed vast zodat ik er alleen blauwe plekken aan over heb gehouden. Ze vind het ook erg leuk om met de kat te "spelen". Alleen vindt hij het wat minder. Meestal loopt hij weg maar als ze hem klem zet dan wil hij wel eens een tik (zonder nagels) geven. En dan zijn er nog de ontelbare bijna ongelukjes die dan altijd net goed afliepen.
Hier een jongetje van 19 maanden dat vorige week vrijdag z'n middenvoetsbeentje heeft gebroken. Hij is op de salontafel geklommen (niet de eerste keer hoor, moet hem er regelmatig vanaf plukken) en is er vanaf gevallen. Zit nu tot boven aan z'n knie in het gips. Ik had het wel verwacht hoor. Hij loopt sinds hij 10 maanden was en sinds hij 12 maanden was vond hij zichzelf al groot genoeg voor de speeldingen van grote kinderen. Hij klimt overal bovenop. Lukt het niet, dan zoekt hij net zolang naar een manier waarop het wel kan. Zelfs nu met gips klimt hij alweer boven op de bank, bovenop z'n broer, etc. Er zat eerst een gipsje om tot net onder z'n knie maar daar ging hij dus ook mee aan de wandel, aan het klimmen, staan, etc. Vandaar dat het gips nu wat hoger zit Vroeg me pasgeleden nog af wanneer het mis zou gaan en zie daar, een paar weken later was het al zover... Onze oudste had z'n eerste echte ongeluk een paar maanden terug (was toen ruim 2,5). Met z'n hoofd tegen de tafel gevallen en een flink gat in z'n hoofd (ruim 2cm). Met 3 hechtingen genezen. Heb inmiddels dus al goed gemerkt dat ik jongens in huis heb, thuis waren we met 4 meiden en mijn ouders hebben nooit van dat soort dingen met ons gehad....