Hoi, ik ben zwanger van mijn tweede kindje en vanmorgen bij de vk geweest voor een controle. Ze begon over de bevalling. Want ze had begrepen dat ik de eerste als nogal pijnlijk had ervaren (ervaren? Het het was niet te doen! De ontsluitingsweeen waren amper nog op te vangen en na 12 uur had ik pas 4 cm ontsluiting, waarna ik vroeg om me alsjeblieft naar het ziekenhuis door te verwijzen voor pijnstilling wat ze netjes deed, ze heeft het ziekenhuis gebeld om te zeggen dat ik er aan kwam en me verder succes gewenst, dankjewel.) Nu ben ik van plan toch sommige dingen anders te doen deze keer, zodat ik de weeen misschien wat beter op kan vangen. Wie weet gaat het beter en sneller met de tweede. Maar ik vind pijnstilling ook een serieuze optie, ik bedoel, het is er toch niet voor niets!? Maar daar hoor je ze nooit over. Toen ik zei dat ik het misschien toch eerst thuis wilde proberen werd ze meteen dolenthousiast; "Mooi! Dat is een goeie instelling." Achteraf zit ik me hier best kwaad over te maken, alsof ik een aansteller ben. Zijn jullie vk's ook zo?
Nee, gelukkig niet... hier waren ze heel duidelijk: Doe waar jij je goed bij voelt, dan gaat de bevalling het makkelijkst. En je kan ten allen tijden op je besluit terugkomen (tenzij je natuurlijk al in het ziekenhuis bent ) . Maar vooruit. Ik zou bij de eerste sowieso in het ziekenhuis bevallen, maar ben er ook vroeg heen gegaan. Maar hier kwam ze zelf al mee indertijd. Ik had na 6 uur flinke weeen ook amper ontsluiting (1 cm ) . Dus toen heeft ze me juist naar het ziekenhuis gestuurd en de verpleegkundige daar de boodschap meegegeven, dat ze me in bad moesten leggen... , dat was smorgens om 9.00 uur. De vlos is verder de hele dag in het ziekenhuis erbij gebleven - met uitzondering van 2 uurtjes in de middag) maar heeft de hele bevalling zelf gedaan (uiteindelijk pethidine prik + ruggenprik gehad) en ik ben uiteindelijk om 20.45 uur bevallen. Dus hier was de vlos heel relaxt erbij. Jonge meid overigens ook hoor (eind 20 ofzo?) . Misschien dat dat scheelt?
Ja een van mijn Vk's was ook zo, de enige die zelf nog geen kinderen had Heb geprobeerd mijn zin door te drijven maar toen puntje bij paaltje kwam kreeg ik het niet. Ben er nog pissed over, ik krijg nog de rillingen als ik aan mijn tweede bevalling terugdenk.
Ik zou die reactie van jouw verloskundige ook niet echt waarderen. Kaart het gewoon aan, hoe je erover denkt. Je moet toch een goed gevoel hebben bij je verloskundige. Ik wilde bij de eerste in het ziekenhuis bevallen en had alle controles (verloskundige) ook in het ziekenhuis. Vond dat ook wel prettig, omdat ik uiteindelijk toch daar wilde bevallen. Ik had meerdere verloskundigen gezien bij de controles en eentje daarvan heeft ook mijn bevalling gedaan. Dus ik kan niet vergelijken met mijn verloskundigen op dat punt. Dus tja, ik zou het bespreken. Is dat een optie?
Ja hier ook een beetje zo´n rare vk gehad. Na 12 uur ook om pijnstilling (in mijn geval pethidine gevraagd) maar moest toen ook nog een hele discussie aan want ze moest me dan wel overdragen bladiebla. Overgedragen dus en uiteindelijk duurde de bevalling 19 uur, vaccuumverlossing, schouder die bleef steken dus paniek, dochtertje moest beademd en opgenomen en ik verloor heel veel bloed. Paar dagen later kwamen ze bij me thuis langs en zei ze 'Nou het was ons ook vast wel gelukt hoor'.. duss. Bij de tweede zwangerschap toch weer naar die praktijk en meerdere keren aangegeven of ik niet overgedragen moest ivm het bloedverlies en moeizame bevalling maar 'het was uiteindelijk toch goed gekomen?' dus dat was niet nodig. Met 30 weken kreeg ik een invaller en ben per direct doorgestuurd naar de gyn voor extra groei-echo's en controle vanwege mijn verleden zonder hierom te hoeven vragen, ze snapte niet dat ik nog bij de vk liep! Nu bij de derde direct naar de gyn gegaan, maar goed ook want de baby loopt 3w voor en dat heeft toch wat extra controle nodig.
Bedankt voor jullie reacties. Ja, ik heb al besloten de volgende keer duidelijker te zijn en gewoon te vertellen hoe ik erin sta. En idd, het waren in beide gevallen oudere vk's, half de vijftig, van die, niet lullen maar poetsen types zeg maar. Gelukkig duurt het nog even
Nee, gelukkig niet zeg! Maar ik heb mijn VK praktijk erop uitgezocht. Deze is aangesloten bij het ziekenhuis. Wist meteen dat ik in het ziekenhuis wilde bevallen.
Sorry maar die opmerking is te bout.. we hebben het hier over één verloskundige. Niet over één kam scheren en onderwijs wijst allang en breed uit dat het niet aan de verloskundigen ligt! Beetje minder mag dus wel.
Bij mijn vk's (2) merk ik wel dat ze voorstander zijn van thuisbevallen maar ze duwen je absoluut geen richting op - wat je zelf wil, is prima. Lijkt me heel vervelend inderdaad als de nadruk zo op thuisbevallen wordt gelegd terwijl je aangeeft dat je dat niet wil.
Je hebt helemaal gelijk, het ligt niet aan de verloskundige, maar het ligt naar alle waarschijnlijkheid wél aan de overdracht, en de houding van vk richting gyn en v.v. en een verloskundige die na zo'n bevalling zegt, goh tis toch goed gegaan, zou mijn vertrouwen ook niet hebben (ben een vervent voorstander van thuisbevallen!) en heeft blijkbaar ook een beetje boter op dr hoofd!
Mijn opmerking was behoorlijk kort door de bocht, maar het laatste onderzoek wat ik heb gelezen over de hoge kindersterfte (ten opzichte van landen om ons heen) legt de verklaring inderdaad bij de overdracht en de grote terughoudendheid bij doorverwijzen. Overigens had het niet perse te maken met het thuisbevallen, want de risico's bij poliklinisch bevallen waren gelijk. Het probleem zit in het systeem. Zwangeren zonder problemen kunnen prima onder controle bij een VK, maar als er iets maar niet goed zit, zou een vrouw eigenlijk doorverwezen moeten worden (dat zou althans de risico's verlagen, het is geen garantie). Nu worden vrouwen veelal te laat of helemaal niet doorverwezen. Dus ja, krijg kriebels bij zo'n houding van een VK. Ik vind het nogal naïef gedacht. Ook vind ik niet dat je als bevallende vrouw een hele discussie aan moet gaan, of te moeten smeken of je alsjeblieft naar het ziekenhuis mag. Maar dat zal niet zo vaak voorkomen denk ik.
Ja, de hele discussie over de hoge kindersterfte heb ik ook gevolgd. Had het ook niet met de 9 tot 5 werkcultuur van de anesthesisten/gynaecologen te maken? Ander vraagje; mogen vk's knippen en daarna hechten? De vorige keer ben ik nl. behoorlijk (bijna subtotaal ruptuur) uitgescheurd. Ik dacht van niet eigenlijk, daarom alleen al zou ik liever naar het ziekenhuis gaan.
Thuis bevallen is niet minder veilig mits er op tijd doorverwezen en ingestuurd wordt. @Lisabeth, ze mogen knippen en hechten hoor! Alleen totaalruptuur moet in het ziekenhuis gehecht worden. Ik ben thuis ingeknipt en gehecht. Hier wilde ik sowieso thuis bevallen en nu ook weer maar mijn ervaring met de meeste verloskundigen (werk in de kraamzorg dus ken er aardig wat) is dat het gewoon je eigen keus blijft en als je naar het ziekenhuis wilt, je doorgestuurd wordt. Wat betreft pijn, was hier ook ongelooflijk en weet zeker dat als ik in het ziekenhuis was geweest, ik om pijnstillig had gevraagd. Maar van tevoren wilde ik dat niet dus was ook blij dat ik thuis was en die keuze niet had. Ik heb het overleefd 2e keer straks zie ik er wel heel erg tegenop. Ik ga nu een bad bevalling overwegen.
Onze VK's zijn erg gemakkelijk wat dat betreft: waar jij je prettig bij voelt. Maar goed, ik wil thuisbevallen, dus ze hebben daar natuurlijk niets over te zeggen. Ze hebben ook hun vertrouwen daarover wel uitgesproken. Over de "hoge" kindersterfte moeten we hier eigenlijk niet eens durven klagen. Het gaat om een klein verhoogt percentage van een getal wat al ontzettend klein is. Als je dat in andere niet-westerse landen ziet, dan mogen wij hier absoluut niet zeuren hoor!! Ik zou gewoon zelf duidelijk blijven en doen wat je wilt. Dat is ook voor de VK's dan het duidelijkst en ze mogen je echt niet zomaar dwingen om thuis te blijven als jij dat niet wilt. Stress is echt niet goed voor je bevalling, dus duidelijkheid is het belangrijkst. En schakel zo nodig je vent in op dat moment!
hier bij beiden zonder indicatie in het ziekenhuis bevallen met eigen vk en kraam er bij. Heb nooit iets van negativiteit daaromtrent opgemerkt bij geen van allen (iets van 4 verschillende vk's) ik ben bij de oudste ingeknipt en uitgescheurd en gehecht door mijn eigen verloskundige. bij de tweede op het laatste moment toch flink uitgescheurd, was echt een zootje daarbeneden (het armpje van mn zoontje zat naast zn hoofd, waardoor er dus opeens meer ruimte nodig was) en gehecht door mijn verloskundige... (heeft ze heel netjes gedaan, en wel een uur mee bezig geweest denk ik...) nu bij de derde gaan we dus gewoon weer naar het ziekenhuis, ik vond het perfect!
Mijn vk is ook erg voor thuisbevallingen, maar dat snap ik eigenlijk ook wel: het lijkt me voor een vk heel fijn om een hele zwangerschap te kunnen begeleiden, en dan ook zelf de bevalling te kunnen doen. (in het ziekenhuis word je bij pijnstilling volgens mij direct overgedragen). De thuisomgeving is voor een vk de leukste omgeving om te werken, en mijn vk gaf ook eens te meer aan dat het bij een normale zwangerschap en bevalling thuis net zo veilig is als in het ziekenhuis. Ik kan me goed voorstellen dat je op basis van de vorige bevalling graag zsm pijnstilling wilt, maar iedere bevalling kan anders verlopen natuurlijk. Wie weet gaat het deze keer wel heel vlot! Mijn vk dringt niet aan op thuisbevallen, maar was inderdaad ook erg blij toen ik zelf aangaf dat ik dat graag wilde! Als ik jouw verhaal zo lees, vind ik eigenlijk niet dat je vk erg aandringt op een thuisbevalling. Ik kan alleen maar heel goed begrijpen dat ze het gebruik van pijnstilling niet aanraadt, en ik kan me ook goed voorstellen dat ze blij wordt van een voornemen om thuis te gaan bevallen.
Lijkt me bijzonder irritant als er niet naar je wensen geluisterd wordt! En je zelfs het gevoel krijgt niet serieus genomen te worden. TS: de volgende keer bespreekbaar maken en als het je niet bevalt, van VK wisselen.
Hier was onze wens belangrijk. Dat was al voordat ik zwanger was het ziekenhuis! Nooit discussie over een thuisbevalling gehad en later was het ook echt niet meer aan de orde. Ik kan geen kwaad woord over mijn VK zeggen. Zij waren heel erg voorzichtig en stuurden bij klachten altijd door naar het ziekenhuis!
Wat een rare vk heb jij. Sorry hoor! Ik zou dat niet zomaar pikken. Dat je nadenkt over pijnstilling is toch helemaal goed..?? Je hebt toch geen reservering gemaakt.. En dat je het persé eerst in huis 'moet'?? Heel raar. Persoonlijk vind ik thuisbevallen erg eng (voor iedereen). Dus als je al in het zk (poliklinisch) wil bevallen vind ik niets geks aan. Mocht het nodig zijn, heb je alles bij de hand. Laat je vk maar lullen en volg je eigen gevoel! @babyproject: ik ben het met je eens hoor. Ik vind ook dat het hier in NL best wel achterloopt als het gaat om bevallen. het gaat toch eerst om de veiligheid van je kindje en jezelf en daarna pas of je in je eigen omgeving zou wille bevallen. In het zk kun je ook gewoon poliklinisch bevallen met je vk. Maar ja, in NL heb je de keuze, dus dat is ieders eigen keuze.