hebben jullie ook weleens het gevoel dat niks gaat zoals je het wil, en je vanalles zou willen veranderen, maar je weet alleen niet hoe? Ik vind mijn werk helemaal niet leuk meer, maar ik durf gewoon niet naar een andere baan te gaan zoeken. De moed zakt me gewoon al in de schoenen als ik naar vacaturesite kijk. Ik denk ook niet dat ik nog het werk wil blijven doen dat ik nu doe.... maarja, wat dan wel? Ik ben nu grafisch vormgever maar ik wil eigenlijk niet meer in de reclamewereld maar echt vrij creatief zijn: schilderen en vrij zijn in mijn eigen ontwerpen. maar hoe ga ik daar geld mee verdienen? En een maand geleden is bij mij PCO vastgesteld en sindsdien voel ik me zo klote en onzeker en schuldig. En in mijn omgeving lijkt het wel alsof iedereen opeens zwanger is! Maar toch ook vanwege onze kinderwens wil ik niet nu van baan veranderen. AAhhh ik word hier gek van. Zou echt graag lekker met kindjes bezig zijn en plezier hebben in mijn werk! Zijn er meer mensen die zo graag iets anders van hun leven willen maken? Nou het is wel een beetje een vaag bericht, maar het lucht wel op!
Ja, dat is wel herkenbaar hoor. Ik zou als ik jou was toch beginnen met solliciteren of kijken of je in je huidige baan minder kan werken. Ik ben destijds ook vier dagen gaan werken en een dag meer voor mezelf maakte al een heel verschil. En wellicht dat je die dag zou kunnen besteden om voor jezelf iets op te zetten? Sterkte, meis!
ga eerst gewoon eens een beroepentest doen op internet, dat is helemaal vrijblijvend en ben je er toch een beetje mee bezig van solliciteren kan je ook een hobby maken, probeer het gewoon eens voor lol, zonder de gedachte dat je die baan ook moet hebben, ik noem maar iets hoor
Heel herkenbaar. Had een paar jaar geleden best al wel een goede baan, maar toch was het niet wat ik wilde, en iets anders zoeken zonder ervaring en bijpassende opleiding, tja dat gaat niet lukken. Mijn man zei toen tegen mij, ik verdien genoeg, met minder redden we het makkelijk, neem ontslag en ga doen waar je gelukkig van wordt. Als jij gelukkiger bent, ben ik dat ook. Hij noemde het een win-win situatie. In het begin was het even wennen dat we het met minder geld moesten doen, maar dat gaat snel genoeg hoor! En nu ben ik een hele happy voltijdstudent, die binnenkort nog moeder wordt ook! Ik geniet echt intens van het leven dat ik nu heb, en al was het in het begin een heel moeilijk besluit, ik ben zo ongelooflijk blij dat ik het heb gedaan. Ga ervoor, maakt je alleen maar gelukkiger! ps. moet wel zeggen dat ik soms een paar weken werk, en dan echt ongelooflijke "$@# baantjes heb, maar er staat zoveel meer tegenover, dat die paar weken makkelijk te doen zijn.
heel herkenbaar. heb op het moment geloof ik weinig tips voor je..maar iig een dikke knuff en kop op ! Liefs kaatje
Hai meid, Tips geven kan ik je niet. Kan alleen tegen je zeggen dat je je hart moet volgen, maar ik weet dat het voor een ander makkelijk gezegd is. Ik heb ook een baan waarvan ik denk "bah, wil wat anders!" Maar nu is het mijn tijd niet om iets anders te zoeken. Dat komt allemaal nog wel. Wat betreft de PCO, ik wilde je even een hart onder de riem steken. Ik heb ook PCO, en zie mij ik ben zwanger! Weliswaar na een lange tijd van proberen, vallen en opstaan en een miskraam (waarschijnlijk zelfs 2, dat wist de arts niet zeker), maar echt geloof me, PCO is niet het einde van de wereld en het kan goed behandeld worden, echt. Ik weet natuurlijk in welke mate het bij jou is en wat bij jou als oorzaak is vastgesteld. IK had/heb last van van overgewicht, ik moest afvallen. Als ik een streef-gewicht had bereikt, zouden de artsen kijken of ze met Clomid konden beginnen. Ik heb een hele zware tijd gehad, met veel ellende en pijn. Ik heb vaak de moed opgegeven en heb vaak gezegd dat het allemaal niet meer hoeft. OOk heb ik me vaak niet aan mijn dieet gehouden. En ik ben tussendoor 1 keertje bewust zwanger geweest, maar mijn blijdschap was binnen 4 dagen na de positieve test over, want ik kreeg een miskraam. Mijn wereld stortte in. Maar uiteindelijk ben ik toch 7 kilo afgevallen, mijn cyclus werd regelmatiger en 4 weken voor mijn afspraak met de arts over het starten met Clomid, had ik een positieve test. Ik heb een onbeschrijvelijke angst en nog steeds een gevoel van ongeloof in mij zitten, die is ook niet weg te denken. Maar elke keer als ik de kleine voel schoppen denk ik"zie je wel, het kan!". Ik schrijf dit om jou een hart onder de riem te steken. Ik hoop niet dat je me verkeerd begrijpt. Geloof erin dat het je gaat lukken! En wat die baan betreft: geloof me ook dat komt wel ok, op een gegeven moment ga je echt die stap nemen om te veranderen. Waarschijnlijk ben je er nu nog niet klaar voor.. Heel veel sterkte meid!
wat een onwijs lieve berichtjes hebben jullie gestuurd! Heel erg bedankt, ik ben heel blij te horen dat jullie ervoor zijn gegaan en dat het bij jullie is gelukt!Dat geeft me ook weer hoop. Misschien moet ik inderdaad nog groeien in het bedenken van hoe ik het moet gaan aanpakken. En een beroepskeuze test is ook zeker een goed idee.misschien opent het je blik. Misschien zijn er wel veel beroepen waar je zelfs nog nooit van hebt gehoord! (had trouwens niet door dat ik al zoveel reacties had gekregen, leuk!)
Hoi Anne, Ik raad je zeker aan om ander werk te zoeken als dit niet is wat je wilt. Of in ieder geval te gaan nadenken wat je wél wilt! Ik weet uit ervaring dat het bakken met energie kost om iedere dag op te staan als je je werk niet leuk vind. Ook ik wilde ivm kinderwens wachten, maar inmiddels ben ik begonnen bij een andere werkgever en ik heb het prima naar mn zin. Ook ben ik (nog) niet zwanger, dus gelukkig heb ik het hiervoor niet gelaten! Dat zou echt zonde gweest zijn. Dus....Veel sterkte en plezier met iets anders uitzoeken!