ik werk in de zorg.... Ik heb geen idee of ik dit voor altijd wil of kan blijven doen.... Denk het niet
ik ben kamermeisje en maak hotel kamers schoon. vond dit heelrijk te combineren met de opvoeding van de kinderen. waarshcijnlijk moet ik hier mee stoppen ivm rugklachten en hernias (een is al weggehaald) en ben nu 1 jaar in de ziektewet en werk op therapeutische basis. heb de opleiding spw 3 gedaan maar doe er niks mee
Eigenlijk wilde ik al in de uitvaartbranche werken voordat ik in het onderwijs terecht kwam. Ik vond mezelf alleen nog te jong en vond dat ik nog wat levenservaring moest opdoen. Het is ook een zware baan, 'helaas' kun je niet van te voren even oefenen. Maar eerst maar eens aan die opleiding beginnen!
Ik ben juf en werk voornamelijk in de bovenbouw van het basisonderwijs. Ik vind mijn werk erg leuk, maar merk dat ik het af en toe zwaar vind met 2 kleine kindjes ernaast (2,5 en bijna 5). Hopelijk wordt het rustiger als de jongste ook naar school gaat!
Ik ben vrachtwagenchauffeur. Voorheen heb ik altijd met kinderen willen werken, maar na me Helpende Welzijn te hebben afgerond en 1 jaar spw3 ben ik gestopt ermee, omdat ik niet meer naar school wilde gaan. Ben toen in een keuken en pantry van een bejaarden verzorgingshuis gaan werken. Heb dat een aantal jaar gedaan. 5 jaar geleden heb ik mijn groot rijbewijs gehaald, omdat ik niet op 1 plek en binnen wilt werken. En ik hou ervan onderweg te zijn. Alleen omdat ik nu alleen voor me zoontje zorg is het wel moeilijk om genoeg werk te vinden om aan uren te komen die mij schikken. Net als wat iemand anders hier zegt, je bent in hun ogen niet flexibel genoeg. Dus weet nog niet of ik hiermee doorgaat tot ik wat flexibeler voor hun ben. Of ik wil misschien iets anders gaan doen, Ambulance-chauffeur, lijkt mij ook een heel leuk (maar ook zwaar) beroep. Voor nu heb ik het nog prima naar me zin bij de post op de wagen.
Beeldend therapeut... weet niet of die al in het rijtje staat... Komt er op neer dat ik mensen met psychische klachten en stoornissen probeer patronen in hun gedrag duidelijk te maken/ te spiegelen via beeldend materiaal. Vervolgens gaan we samen kijken hoe handig die patronen zijn in het dagelijkse leven en wat ze hierin veranderd willen zien... Of ik mezelf dit tot mijn 67e zie doen? Ik weet het niet. Ansich wel, hoewel het ook een pittig beroep is ( je werkt de hele dag met 'zieke' mensen) en op dit moment is mijn doelgroep o.a. ex- gedetineerden... Ik zou ook graag mn kwaliteiten mbt het werken met dieren willen verder ontplooien... misschien ooit een combi dus van mensen en dieren... Zonder dromen geen toekomst...
Het is een zware job maar wel een mooie job. Ik heb veel respect voor wat die mensen doen. Je zal zien hoe de opleiding je bevalt hé. Succes!
Ik werk op dit moment alleen als vrijwilliger in een poppodium en ben manager van een plaatselijk bandje sinds 2 weken
Op dit moment ben ik thuisblijfmama en gastouder. Als de kleine man naar de basisschool gaat dan ga ik weer proberen om aan de slag te komen als P&O'er, want dat is mijn eigenlijke vakgebied. Ik vind het heerlijk dat wij de mogelijkheid hebben dat ik thuis kan zijn voor de kinderen en ze kan begeleiden in het opgroeien tot heerlijke eigenwijze peuters & kleuters, maar stiekem heb ik soms ook zin om weer 'gewoon' aan het werk te gaan. Even mezelf zijn en geen mama of gastouder.
Ik werk sinds mijn 20e (nu ruim 11 jaar) op de afdeling personeels- en salarisadministratie in het onderwijs. Het is een hele goede werkgever en heb alles heel mooi geregeld, maar ben met het werk wel klaar eigenlijk. Wellicht dat er binnenkort nog iets veranderd als ze de hele afdeling over de kop gaan gooien, maar anders is het wel eens tijd om wat anders te kiezen. Doktersassistente lijkt me wel leuk. Of op een grote P&O afdeling en dan echt contact met de mensen.
Ik werk 24 uur per week als acceptant bij een gespecialiseerde verzekeraar. Zit er prima eigenlijk. Ik heb enorm leuke collega's, alle flexibiliteit die je je maar kan wensen en het werk is vrij afwisselend. Moet er alleen niet aan denken om dit nog 40 jaar te moeten doen! Dus ik volg nu m'n hart en ben begonnen met een beroepsopleiding binnenhuisarchitectuur. Daarna wil een een opleiding interieur- en verkoopstyling gaan doen en zelf een adviesbureau beginnen. Nu prima te combineren met mijn werk (geld moet toch binnenkomen) en wellicht kan ik er later een fulltime job van maken...
Ik ben thuisblijfmama, sinds kort. Eigenlijk wel al wat aan het rondkijken voor een nieuwe baan maar er is niet veel in mijn sector (welzijn/hulpverlening) en ik ben best kritisch geworden. Ik heb net ontslag genomen bij Jeugdzorg omdat ik de baan in combinatie met 2 kleine kinderen niet te doen vond. Kwam half overspannen thuis te zitten en ondanks mijn ambities vind ik het nu even heerlijk om bij de kindjes te zijn Maar goed, dit ga ik niet lang volhouden dus ik ben benieuwd waar ik weer in terecht kom. Zit zelfs richting heel wat anders te denken. Interieurstylist of een eigen woonwinkel ofzo Ik zie het allemaal wel!
Ik ben redacteur bij een landbouwblad. Stond vanmorgen lekker bij een weiland naar een koppel mooie Franse koeien met kalfjes te kijken. Niets mooier dan dat, en dan is het een beetje balen dat je 's middags weer op kantoor zit om dat interview uit te tikken. Combineren met kids gaat redelijk, zou wel een dag van de vier eraf willen doen maar dat is in dit mannenbolwerk niet mogelijk. Maar een halve dag eraf voor 8 jaar vanwege ouderschapsverlof mochten ze niet weigeren .
Docent in het voortgezet onderwijs. Leuke, afwisselende baan! Zie me dit ook wel mijn leven lang doen. Misschien een keer de afwisseling naar het MBO of een ander vak.