Bij de eerste weet ik niet meer. Was een lange bevalling en eindigde op de ok met een vaccuum. Ik was gewoon numb....Het gevoel van zijn lijfje op mijn buik kan ik me nog wel heeeeeel erg goed herrinneren, dat was zo'n ontzettend speciaal gevoel...En nadat hij met de ka mee was geweest en goedgekeurt weer terugkwam lag hij alleen maar naar me te kijken met zijn grote ogen, dat staat me ook nog zo goed bij. Die mooie verwonderde ogen, echt zo van, "ben jij mijn mama".. Bij de tweede; Oooh meissie, meissie.......'t is toch wel een meissie? Waarop de vk zei, "rustig aan mams, ze moet er eerst helemaal uit" We wisten van de echo dat het een meid was, maar ik heb het tot op het einde toe niet echt gelooft, aangezien er in mijn familie praktisch alleen maar jongens worden geboren... En toen ik haar in mijn armen kreeg heb ik gehuild en gezegt dat ik zo blij met haar ben (het was dus echt een meis )
Toen mijn dochter geboren was werd ze tussen mijn benen neergelegd om haar bij te brengen (haar hartslag was flink gedaald en zelfs weggevallen tijdens de bevalling) Ik zag een blauw, slap poppetje liggenen ik riep "oooooh, mijn kindje, mijn kindje, mag ik mijn kindje vasthouden!" En toen ze haar op mijn buik legden "Jezus... nu begrijp ik waarom ik zo dik was" (Ik zag eruit alsof ik een zesling droeg en onze dochter was een flinke meid )
"Hij lijkt op mijn VADER!" toen de gyn Ollie omhoog hield, over het OK-doek heen. Van die zwarte krullen is niks meer over - Ol is blond
Bij m'n 1e bevalling werd onze zoon op mijn buik gelegd. Ik: Kijk nou ... kijk nou! Kijk nou! Mijn man: Ja....een zoon! Ik: Nee joh...DAT HAAR! -> hij had een enorrrrrrme bos met donker haar hihi!
ooooooooh een jongen en wat lijkt hij veel op papa..... en daarna pfffffff wat een bevalling he .....ben zo blij dat hij eruit is...en voorbij is
Ik zei meteen....ooohh mijn god.... dit doe ik NOOOOIIIIITTT meer.... velen zeggen dat ze de bevalling zo weer vergeten zijn....en het nare gevoel... nou ikke niet hoor...ben er nog steeds bang voor...
een sterrekijkertje...dus ze keer me aan toen ik haar aanpakte "kom maar bij mij hoor, wat ben je mooi." en nadat ik tussen de beentjes had gekeken.."zie je wel een meid!" ( we wisten het geslacht niet...dacht een meid puur op gevoel)
Ik weet het niet zeker meer...heb een KS gehad.toen ze haar lieten zien heb ik volgens mij iets gestameld van 'dag schatje...' en dat een keer of 5.
OOH hij heeft een bult op zijn hoofd! Nathan had een bult op zijn hoofd van het persen.. Daarna pas gevraagd wat het was en verder goed gekeken
toen nina geboren werd kon ik niks zeggen want ze werd direct naar de ka gebracht enja ik moest direct terug persen want tia diende zich aan en is 2 minuten daarna geboren. kreeg toen nina in mijn handen en het eerste wat ik zei was, meisje je bent juist een klein aapje ( ze waren prematuur daarmee) toen ik ons tia kreeg was het eerste wat ik zei; ik heb de 2 mooiste meiden die ik maar kan wensen
Volgens mijn man: aaah wat lief. Volgens mij: Jeetje, net een alien... Het zal een combi van beiden zijn? Lena was een soort blauwe plek op pootjes & allebei haar ogen zaten dicht omdat ze zo bekneld gezeten had. Maar dat er gewoon een kleine baby uit mij kwam... Dat was zo ongelofelijk maf!
Euhm ik moest vooral heel erg huilen..en toen gingen ze haar beademen en kwam die maffe placenta er ook al meteen uit..dus echt veel gezegd heb ik niet. Toen legden ze haar na een paar minuten op mn borst en huilde ze en het eerste wat ik me dus echt kan herinenren is dat ik zei: Och ja famke toe mar, goel mar (och ja meisje, toe maar, huil maar)
haha..Ik was zooooo stoned van die prik die ik had gehad dat ik echt niet door heb gehad wat ik heb gezegd.. Ik heb eerst gevraagd of ze dood was ..Omdat ik er niet hoorde huilen..En daarna riep ik tegen de gyn dat ze mn "kijkdoos" maar dicht moest naaien ..Ik had 6 man aan mn bed
hahahah ik heb zoo gelachen om sommige antwoorden nou hier komen de mijne bij kimberley zei ik oo wow was dat het wat een aanstellers allemaal zeg bevallen steld niets voor bij alisjha zei ik oo nee niet weer een meid neem maar mee want die janken alleen maar (kimberley was een huilbaby 8 maanden lang 23 uur per dag huilen maar alisjha huilde juist nooit haha) bij angélina zei ik hmm een meisje dat kan toch niet was overtuigd dat het een jongen was inclusief de rest van de wereld bij destiney wisten we al wat het zou worden en zei ik oo wat een poppetje en bij nagéamo zei ik als eerste hey hij is net een chimpansee daar leek hij ook echt op hoor dus bedoel er verder niets mee haha groetjes nathalie
Ik riep zo iets van "O daar is ze dan eindelijk he? daar ben je dan, ons meisje" Pas later dacht ik o, het is toch wel een meisje? Wij wisten het ook van te voren. Ik vond het echt een heerlijk mooi bijzonder moment en krijg er nog steeds een warm gevoel van als ik er aan terug denk.
iets in de trant van kom maar bij mama en meteen erna ..zo, nu heb ik zin in een frikandel en patat speciaal. Mijn man stond een uur na de bevalling dus ook al bij de snack voor mij!
Sorry, maar ik lig hier in een deuk door jullie leuke antwoorden, ik ben benieuw wat ik ga zeggen of ga doen naar de bevalling
Bij de eerste: wat is het...? Geloof ik. Dat weet ik eigenlijk niet meer zo goed. Bij de tweede: pfff... een uurtje... (de hele bevalling bij elkaar, vanaf de eerste wee duurde een uurtje).