Weeeer een slaaptopic van mij. Sorry. Maar heb toch echt jullie hulp nodig. Voor 6 maanden kan je je baby niet verwennen. Maar hoe zit dit na die 6 maanden? Sinds twee weken hebben we geregeld af en aan gestoeid met het derde slaapje van ons zoontje. Dan wilde hij wel, dan niet. Uiteindelijk gewoon besloten om te gaan wandelen rond die tijd. Slaapt hij wel, dan wel en niet dan niet. Nu sinds enkele dagen dus geen derde slaapje meer. Heerlijk. Maar nu is het ineens ook krijsen bij zijn eerste en tweede slaapje. Mijn moeder past om hem op dinsdag en donderdag...en jawel, zonder te huilen slaapt meneer bij haar. Wij beginnen het onderhand persoonlijk op te vatten. We hoeven nu alleen nog maar zijn kamer binnen te lopen en het gepiep begint al. En overigens niet alleen daar, ook tijdens het spelen alleen maar jengelen. Wil ineens de hele dag zijn speen en is eigenlijk gewoonweg niet te genieten. Wat moeten we doen? Laten huilen, niet laten huilen, bij hem blijven, weg lopen, in de kinderwagen, in zijn bed... argh! En vooralsnog zien we nog steeds niet goed wanneer hij moe is. We houden dus 2 uur aan of wanneer hij blijft jengelen. (wat nu moeilijker is omdat meneer niet tevreden lijkt en veel jengelt) 6.45 wakker 8.45 bed 10.45 wakker 12.45 bed 14.30 wakker 18.30 bedtijd Wie heeft raadt?
Dit hebben we dus altijd gedaan als hij even moeilijk in slaap kwam. Maar dit werkt ook niet. Hij is gewoon hysterisch zodra we hem in bed leggen. Pijn is het ook niet....
Herkenbaar. Tegen veel regels in zijn wij toen met hem op ons bed gaan liggen en boekjes gaan lezen, knuffelen en heel zachtjes praten. Totdat hij moe werd. Dan in zijn bedje leggen (daar pas de fiepjes gegeven!! Dat werkte heel goed, dan WILDE hij graag naar bed voor zn fiepjes) en als hij dan weer begon terug naar ons bed weer rustig maken, lief zijn en moe laten worden en op een gegeven moment vallen ze in slaap. Kan heeeeeel lang duren maar zo werkte het uiteindelijk bij ons. Hij slaapt nog steeds niet door, maar ging wel makkelijk naar bedje als we er bij bleven totdat hij sliep en nu kunnen we hem gewoon in bed leggen kusje geven en weglopen.... nu nog doorslapen na 21 maanden hahaha pfff
Speelt er misschien niet beginnende eenkenningheid/verlatingsangst? En wilt hij gewoon niet bij jouw weg, het kan zijn dat hij daarom bij jouw moeder minder last van heeft. Het is echt een fase waar je ff doorheen moet. Wat je het beste kan doen weet ik eerlijk gezegd ook niet, ben nog lang niet in die fase
Ja het kan inderdaad vanalles zijn en grote kans dat je er nooit achter komt. Ons meisje van 11 maanden slaapt nl al door vanaf week 2 en ging graag naar bed. Bij ond zoontje is het vanaf week 2 juist drama.
Maar bij je moeder valt hij wel zonder huilen gelijk in slaap? Ik zou eens vragen wat zij dan doet. Laat haar de dag eens op papier zetten. Speelt ze vaker met hem zodat hij vermoeider wordt? Laat ze hem juist een kwartiertje voor het slapen gaan rustig worden met een boekje? Krijgt hij daar eerst wat te drinken voor het slapen? Zingt ze een ander liedje? Dat laatste is hier het geval. Meneertje heeft een ander liedje gekozen voor het slapengaan en zijn oude slaapliedje zingen betekent huilen en niet slapen. Het ritueel kan soms zo klein zijn... Probeer wel een ritueel te maken en houden. als hij al huilt bij het zien van zijn kamer zou ik zorgen dat hij óf zo laat mogelijk naar zijn kamer gaat (wanneer hij dus al erg moe is) óf juist het ritueel op zijn kamer opvrolijken zodat hij zijn kamer associeert met leuke dingen. Een leuk liedje zingen, verhaaltje lezen, muziekje aan. zoiets. Persoonlijk zou ik hem niet meer na 2 uur al terugbrengen, maar hem zelf laten bepalen wanneer hij moe is. Dan valt hij maar eens in slaap op de bank of in zijn box. Misschien vind hij 3 uur wel fijn, dan weet je dat je hem voortaan net voor 3 uur naar bed moet brengen, leuk ritueeltje enz.
Ja, dit zou inderdaad heel erg goed kunnen. Ik heb wel het idee dat dit het zou kunnen zijn....Dank je. Iemand tips hoe ik hier mee om moet gaan zonder dat het een gewoonte wordt?
Het jengelen overdag herken ik niet in combinatie met het slapen, maar het probleem met slapen alleen wel. Hier ook vanalles geprobeerd, verschillende slaapplekken, gordijnen open/dicht, raam open/dicht, deur open/dicht, eindeloos ben ik bezig geweest. Hiervan raakte ik (voornamelijk) zo gestrest en moedeloos dat ik steeds chagrijniger werd. Dit maakte het sowieso erger, maar zolang ik zelf rustig bleef kon ik haar beter kalmeren. Ik geloof ook echt dat ze, hoe jong ze ook zijn, aanvoelen of jij lekker in je vel zit of niet en hierop reageren. Misschien zou hier een (lichte) oorzaak kunnen zitten? Bij ons is het veel beter gegaan toen we haar kamertje verhuist hebben naar een grotere kamer. Geen idee waarom! Ook heb ik ontdekt dat ze soms even wil huilen (soms even krijsen) en dan is ze vaak of té moe of ze is nog te wakker. Heb je al eens gevraagd wat jouw moeder precies doet voor het naar bed gaan en met het naar bed brengen. Misschien pakt zij het wat anders aan en werkt dat beter voor hem? Dan kun je vergelijken en kom je misschien tot een nieuwe oplossing. Slaapt hij overigens wel goed (en langer als 3 kwartier bijvoorbeeld) als hij eenmaal slaapt? Als ons meisje eerder wakker wordt dan dat zij uitgerust is jengelt ze ook meer als ze wakker is. Gewoon omdat ze nog moe is. Wat hier goed werkt is wachten tot ze in haar oogjes wrijft en onderweg naar boven vertel ik dat ze een dutje gaat doen en we straks weer lol gaan maken. Boven hou ik haar vast tijdens het dichtdoen van de gordijnen, kusje op d'r bolletje en als ik haar weg leg zeg ik nog wat tegen haar (zoals: slaap lekker kleine prinses etc) terwijl ik de kamer verlaat. Soms huilt ze eventjes maar vaak speelt ze nog even en draait zich om om te gaan slapen. Dit gaat al maanden prima zo, terwijl ze eerst ook moord en brand schreeuwde bij het naar bed gaan. Wat wellicht ook nog kan is dat hij een sprongetje meemaakt en hierdoor zich niet prettig voelt wanneer hij zo ineens alleen gelaten wordt. Heel veel sterkte en hopelijk gaat het snel beter!
Zij doet precies hetzelfde als wij doen..... Ik heb haar hier hem wel eens naar bed horen brengen via de babyfoon. Is net als wat wij doen. Overigens is het dus niet zo dat hij dan in slaap valt. Hij heeft juist die regelmaat nodig gehad. Als ik hem niet op bed leg gaat hij niet slapen. Niet in de box, kleed etc. Hij doet het niet! Was het maar zo. Dan had ik hem graag laten bepalen....Deed hij het maar. Maar het mooie is wel. Wanneer hij dan op bed ligt slaapt hij wel 2 tot 2.5 uur. Bedankt voor het meedenken. Ik hoop ook niet dat hij inderdaad vervelende associaties heeft met zijn kamer/bed. Ik heb dit altijd willen voorkomen...
Overigens hebben we hetzelfde ritueeltje sinds hij piepklein was. Slaapzakje aan, gordijntjes dicht, slaapliedje zingen, in bed leggen, knuffels en speen geven, welterusten kus en muziekdoos aan.
Zijn het dan niet gewoon tandjes? Het zou misschien een oorontsteking kunnen zijn, maar dan moet hij wel vaak aan zijn oortjes zitten? Denk nu maar even hardop he, want het zouden ook medische dingen kunnen zijn dat hij niet lekker in zijn velletje zit.
Lief, dank je. Dat hopen wij ook. Dinsdag komt mijn moeder weer en dan vraag ik haar nauwkeurig bij te houden hoe zij het allemaal heeft gedaan. Hij ligt nu al twee uur te knorren in zijn wagen...na een schreeuwpartij in bed. Dus dan maar wandelen...en daar slaapt hij bijna meteen. Hij is dus zeker weten wel moe....
Super, dat je meedenkt. Ik heb ook aan alles al gedacht. Tandje komt hier door dus dit zou kunnen meespelen. Maar hij ligt gewoon op het kleed, en slaapt wel in zijn wandelwagen? Gisteren heb ik hem paracetamol gegeven en zijn tandje ingesmeerd met vsm druppeltjes...maar zelfs daarmee bleef hij huilen. Vandaar dat we niet denken dat het pijn is.... Bedankt mamabenjamin.
Zou hij toe zijn aan een slaapje minder? Onze dochter heeft dit ritme: 7 uur wakker. Slapen van 10 tot 12. Wakker tot 16 uur. Slapen tot 17.30 / 18 uur. San wakker tot ongeveer 21 uur en dan op bed. Ze slaapt dan door tot 7. Persoonlijk geloof ik niet zo in verwennen eigenlijk. Succes!